1 Santiago 2004

DINSDAG 1 juni  Ulvenhout –   Aalst     afstand  121 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:00	17:00	6:43	10:00	18 Km/u	30	zon	17

Dinsdag 1 juni waren we om 06.45 uur bij  A.v.d.H daar vertrokken wij om 07.00 uur. Nadat we koffie en diverse broodjes op hadden werden we uitgezwaaid door  wel 20 a 25 personen. Onder andere Mieke, Karel, Ingrid, oma, Els, Hein, Annelies, Dick, Willem Bastiaansen, Frans Machielsen, fam van de Corput, fam van de Heuvel en diverse kennissen.

Nadat we bij Ulvenhout het fietspad van de mark opdraaiden zette ik mijn kilometer teller aan, zou dit bijna vergeten hebben. Het weer was lekker voor de tijd van het jaar.

We waren zo in België In Mechelen hebben we onze eerste stempel gehaald in de Metropolitaanse kerk St. Bumoldus. We kwamen twee dames tegen die waren vertrokken uit Lier te België zij waren ook op weg naar Santiago de Compestela.
Vlakbij Aalst zaten wij te genieten op een bankje van het zonnetje en een appel toen er diverse dames bij ons kwamen zitten van middelbare leeftijd tussen de 60 en 70 jaar.

Die vroegen waar wij sliepen deze nacht. Waarop ik vroeg waar ze woonde. Dat was lachen geblazen. Wij fietsten langs het Netekanaal, was prachtig om te fietsen en lekker rustig jammer dat er zoveel dode vissen in het water dreven.

Vanaf Steenhuffel stonden er al vignetten op de grond van Santiago de Compestela om de route aan te duiden.
In Aalst slaapplaats gezocht en gevonden. Hotel tegenover treinstation de fietsen stonden in de garage bij de drank en groenten van het hotel. Deze dag zelfs met korte mouwen gefietst.

Na het eten bij de Chinees hebben we nog wat gewandeld in Aalst en waren we rond 21.00 terug bij het hotel, daar hebben we op het terras nog wat gedronken en zijn op tijd naar bed gegaan.

Kosten 21 euro p.p. p.n.inclusief ontbijt

 

Woensdag 2 juni             Aalst – Sameon  afstand 107 km   totaal 228

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.30	18.15	6:45	9.45	17.7 Km/u	41	regen/droog	14

Na een heerlijk ontbijt buffet in het hotel vertrokken we om 08.30 uur uit Aalst.

Om ongeveer 09.30 uur begon het te regenen. Gestopt om de regenpakken aan te doen.

We volgende het jaagpad langs de Dender daar dreven ook al diverse dode vissen in. Hier was het ook heel rustig en mooi om te fietsen. Alleen toen we bij de grens van Wallonië ( taalgrens) waren hield het fietspad op en werd het een gravel/modderpad. De fietsen zagen er niet uit overal zat gravel/modder. Dit kwam mede door de regen het was een heel smal en glad padje. Om 13.00 uur was het weer droog en konden de regenpakken weer uit. Fiets toch wel prettiger.

We hebben in Tournai/Doornik een stempel gehaald in OLV-Kathedraal. Daarna reden we door naar Sameon, dit was 4 kilometer in Frankrijk. In Sameon hebben we de tenten opgezet op camping La Goutilhommerie.

Adje v.d. Heuvel is onze intermediair gaat als grote man heen en weer van voren naar achteren om de laatste persoon bij te staan op de fiets. Rond 21.45 uur lagen we in de tent van alles gehoord, duiven, treinen, vliegtuigen en zelfs een houtzagerij. Wat kunnen sommige mensen toch zagen, hele bossen gingen om. Kosten 5 euro p.p.p.n zonder ontbijt.

 

Donderdag 3 juni     Sameon- St.Quentin    Afstand 100 km    totaal 328

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:30	15.30	5.15	8.00	19.1 Km/u	57	zon	18

Om 06.30 uur opgestaan, tenten afgebroken. omstreeks 07.30 uur vertrokken. Na ongeveer twintig kilometer fietsen hebben we brood en broodjes gekocht bij een broodbus te Hornaing. Broodjes gelijk opgegeten en stokbrood bewaard voor de middag.

Om 11.30 uur stempel gehaald in de Kathedraal Notre-Dame te Cambrai.

Vriendelijke mensen onderweg, iedereen roept of zwaait en zeg dan Bon Voyage. Wij zwaaiden gezellig terug.

Er waren al diverse heuveltjes te bemerken vanaf Cambrai. We kwamen op de weg nabij Vaucelles een verlaten torentje tegen die ooit deel uit maakte van een grote vestingsmuur van 7 kilometer lang en 5 tot 6 meter hoog.

Na 100 kilometer gefietst te hebben eerst in Quentin wat gedronken, daarna een par minuten terug gefietst om te  vragen of men slaapplaatsen had in Auberge de La Jeunissen (jeugdherberg). We kregen een zes persoonskamer. Tevens kregen we hier een stempel. Moesten zelf het ontbijt kopen en klaar maken. En afwassen diende ook door ons te gebeuren.

Boodschappen gedaan bij Inter-Marche, daarna noodles en vlees gegeten bij de Chinees.

De vrouw van de jeugdherberg heeft zelfs onze kleding gewassen. We kregen alles netjes droog terug. We hebben haar hiervoor bedankt en chocolade gegeven, geld wilde ze beslist niet aanpakken.

Kosten 7 euro p.p.p.n. zonder ontbijt.

 

Vrijdag 4 juni    St.Quentin -Compiegne         afstand 83 km   totaal 411 km  

Vertrek	Aankomst	Rijtijd	Totale tijd	Gemiddeld	Top	Weer	Graden
08:15	16:45	4:45	8:50	17,5 Km/u	36	regen/zon	18

Deze keer vertrokken wij met onze regenpakken aan daar het begon te regenen.
Rond 11.20 werd het weer droog. Lekker bakje koffie gedronken in Berlancourt en de regenpakken uitgelaten.
Stempel gehaald in kathedraal te Noyon. Het was bijna twaalf uur maar we konden nog terecht. Wij gingen met een man mee naar de sacristie om een stempel te halen. Toen wij echter weer voor bij de kerk waren was het hek op slot. We liepen weer terug naar achteren maar daar was de man via de achter deur vertrokken en die was ook op slot.

De kerk ging pas om 14.00 uur weer open. Kerk van binnen goed bekeken beetje geprobeerd om orgel te spelen hadden echter geen stroom, jammer.

Ad.v.d.C stond buiten want die stond bij de fietsen. Jan heeft met de gsm van Ad nog diverse nummers gebeld kreeg echter alleen maar bandjes te horen waarop stond dat de nummers niet meer bestonden.

Van de nood een deugd gemaakt en maar gegeten. Ad.v.d.C. gaf ons brood en drinken door de spijlen van het hek.
Om 13.25 uur kwam de man terug die ons een stempel had gegeven. Normaal komt hij pas om 13.55 uur, maar hij vertelde dat hij een soort gevoel had dat hij eerder moest komen. Na dit leuke avontuur fietsten we weer verder.

Bij een brug richting Bailly stond een man die zei dat we hier niet verder konden. Het stond echter wel zo aangegeven in de route boekje.

We fietsen toch maar terug en een beetje verderop zaten we weer op de route.
In Compiegne slaapplaats gezocht. We vonden er een bij een Chinees restaurant. De fietsen konden in het restaurant gezet worden bij de keuken.

Na het douchen en wat gewandeld te hebben in Compiegne gingen we chinees eten bij de fietsen. Om 22.00 uur zouden de rolluiken van het restaurant dicht gaan zodat de fietsen niet in het zicht stonden.  Rond 21,40 uur gingen we naar bed.
Kosten 20 euro p.p.p.n. inclusief ontbijt.

 

Zaterdag 5 juni     Compiegne- Marines    afstand 92 km  total 503 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.10	16:00	5.10	7.50	17.8 Km/u	48	zon	20

Rustige fietsdag, er zaten al wel verschillende pittige heuvels in. Bij Kasteel Henonville de weg gevraagd daar we het even niet meer wisten beetje onduidelijkheid. Achteraf zaten we toc gewoon op de goede weg. Zekerheid voor alles. Bij de Aldi boodschappen gedaan voor tussen de middag. Rond 12.30 uur hebben we gegeten in Mouy.

In Marines een hotelletje gezocht en gevonden. Er was er namelijk maar een in het hele dorp. De fietsen konden in de schuur, wat een bende was het daar. De fietsen werden bewaakt door twee grote honden. Het bed kraakte en piepte, ik ging dwars door de lattenbodem hen van het bed. Lachen geblazen. Kon het zelf repareren. Dit was echt een goor hotel. Nadat we gedoucht hadden, ik was deze keer het laatste  er mocht niemand meer in de douche, want ze hadden beneden een lekkage. Dat kon kloppen, want bij mij vielen de tegeltjes van de muur en de kitspuit lag nog op de vloer.

In dit hotel gingen we niet eten. De restaurants waren ook gesloten. We besloten om wat te kopen bij de Inter-Marche. We kochten gebraden vette kip van het spit, acht halve liters bier, 2 cola, 2 worstjes en papieren zakdoekjes. Aan de overkant van de weg op een muurtje alles opgegeten. Ad v.d. H. kreeg de vette vellen hij at bijna zijn vingers erbij op. Na dit geweldige diner ging Jan nog gauw even vier Magnums 9 ijsjes) halen.

Hij was nog net op tijd, want om 19.00 uur zou de Inter-Marche gaan sluiten. Na dit ijsje terug gegaan naar het hotel en daar hebben de andere mannen mij het spelletje rikken geleerd. Om 21.45 uur gingen we weer naar bed.

kosten 24,50 p.p.p.n. inclusief ontbijt en bewaakte fietsenstalling.

 

Zondag 6 juni      Marines- Chatres   afstand 106 km    totaal 609 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:00	16:45	5.30	8.45	19.1 Km/u	55	zon	22

Wij moesten per fiets 2 euro betalen voor het stallen, zal waarschijnlijk door die honden komen die de fietsen bewaakten. Het ontbijt was minimaal, 1 croissant en een kop koffie.

Lekker gefietst ondanks de warmte. Diverse heuvels gehad. Sommige met een stijgingspercentage van 7 procent.

Ongeveer tien kilometer voor Chatres kwamen we twee mannen tegen uit Kaatsheuvel, die waren op 30 mei vertrokken.

In Chatres hebben we een stempel gehaald in de mooie kathedraal, hier waren diverse afbeeldingen te zien van St.Jacob en Karel de Grote.

Hier hadden we een slaapplaats in een jeugdherberg. Na het eten rond gewandeld in de stad.

Kosten 9 euro p.p.p.n. inclusief ontbijt.

 

Maandag 7 juni      Chartres – Freteval afstand 89 km   totaal 698 km  

Vertrek	Aankomst	Rijtijd	Totale tijd	Gemiddeld	Top	Weer	Graden
08:10	17:30	5:03	9:40	17,6 Km/u	36	zon	25

Omstreeks 07.30 uur een voortreffelijk ontbijtje genoten inclusief jus de orange in de jeugdherberg.
Om 10.30 uur wat gedronken in café te Luplante, nee geen bier hoor alleen koffie en cola. Daar kwam een dame van ongeveer 70 jaar binnen genaamd Mariette waar Ad.v.d.H. spontaan mee ging dansen en kussen. Zal het wel niet goed gedaan hebben, want binnen twee minuten was deze dame weer verdwenen.

Toen we in Bonneval aan kwamen was daar de markt aan de gang, we hebben gelijk fruit en brood gekocht.
We waren omstreeks 13.25 uur in Chateaudun daar hebben we tot 14.00 uur op een bankje gezeten, omdat het kasteel om 14.00 uur open ging. Dit wilde wij wel bezoeken.

In het kasteel van Chateaudun gelijk een stempel laten zetten.
De route was vandaag een rustige landelijke route, heel mooi. Schitterend weer, veel zon dus veel smeren. Onderweg nog appel en banaan gegeten dit is wel nodig voor de inwendige mens.

Om 17.30 uur geprobeerd om een hotel te vinden, het hotel zat al vol met een gezelschap. We werden naar een iets verderop gelegen camping gestuurd. Daar hebben we een chalet gehuurd. De camping heette La Madadrerie te Freteval.

Lekker gegeten in restaurant te Freteval, salade, kip, friet, kaas, fruit en koffie.
Daarna heeft Ad.v.d.H. en Jan de fietsen gecontroleerd op steentjes in de banden en de kettingen gesmeerd.
Ad.v.d.C en ik hebben de was gedaan. In de wasmachine en droger. Lekker makkelijk.
We gingen vandaag pas om 22.45 uur naar bed omdat we de andere dag pas om 08.30 uur zouden vertrekken.
Kosten chalet 7 euro p.p.p.n. zonder ontbijt.

 

 

Dinsdag 8 juni     Freteval – Tours    afstand 94 km    totaal  792 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:00	17:00	6:43	10:00	18 Km/u	30	zon	17

In een winkel brood, pudding,en drinken gekocht. Na ongeveer 10 kilometer in La Grapperie het ontbijt genuttigd.

Volgens het boekje zou het een vlakke etappe worden. Dit bleek niet helemaal waar te zijn. We zijn even  de kathedraal binnen geweest konden echter niemand vinden om te stempelen, dus zijn we op zoek gegaan naar een slaapplaats. We vonden weer een jeugdherberg. Het bleek heel wat voeten in arde te hebben om daar ingeschreven te worden. We moesten wel vier formulieren invullen en tekenen voor pasjes en strookjes voor het ontbijt. We boekten voor twee nachten daar we wel een rustdag hadden verdiend. We hadden tenslotte al bijna 800 kilometer gefietst.

Na installatie gingen we een beetje flaneren en daarna voor de verandering eens lekker nar de Chinees.

Er waren een paar mensen moe en die wilde gaan slapen. 21.30 uur lagen we te bed.

 

Woensdag 9 juni       Rustdag Tours    weer/veel zon  30 graden

In jeugdherberg ontbeten en om 08.45 uur zijn we de kleren gaan wassen in een wassalon, deze was rond 09.45 uur klaar. Snap niet dat het thuis altijd zolang duurt, zal wel aan de machine liggen.

We zijn daarna naar de stad gegaan, koffie gedronken en om 12.45 uur broodjes en drinken gekocht en buiten bij de groenten bakken opgegeten. We hebben een stempel gehaald in de St.Gatien kathedraal.

De rest van de dag op zoek geweest nar een fietsbroek voor Ad.v.d.C, want van zijn fietsbroek was de naad los van de zeem is niet prettig fietsen helaas hebben we niets gevonden.

Wederom Chinees gegeten. Daarna potje gerikt gaat al een beetje beter. Om 22.30 uur naar bed gegaan.

Kosten twee nachten 38,40 p.p inclusief ontbijt.

 

Donderdag 10 juni     Tours – St.Georges   afstand 110 km   totaal 902 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.45	17.00	5.51	8.45	18.8 km	46	zon	24

Om 09.00 uur kochten we in Veigne onze lunch voor die dag. Omstreeks 10.45 uur dronken wij lekkere koele cola in Sorigny waar wij tegelijkertijd bij de pastoor thuis een stempel gingen halen. Deze vertelde dat het over een dag of twee slechter weer werd verwacht.

We hebben gestempeld in de kerk van St.Jacques te Chatellerault.

Het was een rustige rit weinig klimmetjes, het weer was wel wat benauwd.

Rond 17.00 uur kwamen we aan in St.Georges- Les -Baillargeaux alwaar we een chalet op een camping huurde voor de nacht. Deze camping had een zwembad. Jan en ik zijn nog gaan zwemmen ze hadden een warm en koud zwembad, dus dat werd dompelen en springen. Was en prachtige camping. Op de camping heerlijke mosselen met friet en ijsje na gegeten.

De was gedaan en daarna weer potje rikken. Heerlijk buiten gezeten met een pilsje en cola. Dit is wel een zalig gevoel. Zeg maar gerust een vakantie gevoel voor mij dan de andere hebben geen vakantie, werken niet meer. Rond 22.30 uur lagen we weer te bed.

kosten chalet 38,50 euro p.n. zonder ontbijt.

 

Vrijdag 11 juni  St.Georges -Nanteuil-en- Vallee   afstand 96 km        totaal 998 km  

Vertrek	Aankomst	Rijtijd	Totale tijd	Gemiddeld	Top	Weer	Graden
08:00	15:30	5:04	7:30	18,8 Km/u	47	veel zon	28

In het dorp Nieuil-l-Espoir dronken wij koffie en deden de boodschappen rond 09.45 uur. De wegen werden weer kleiner en rustiger afwisselend bosjes, wijnbouw en akkers met zonnebloemen.

Rond de klok van 15.30 uur waren we in Nanteuil- en – Vallee aan. Daar bevond zich een nieuwe overnachtingplaats volgens het boekje. We fietsten naar het gemeentehuis ( Marie) daar kregen we eerst een stempel. Er ging een mevrouw met ons mee, we kwamen in een soort vakantie huisje waar werkelijk alles in stond, zoals, t.v. wasmachine, bad, douche, toilet, magnetron, koelkast, slaapkamers, schuurtje voor de fietsen teveel om op te noemen. Wij kregen van haar de sleutel, deze konden we de andere dag bij het gemeentehuis in de brievenbus stoppen, daar het zaterdag was en dan was er niemand aanwezig.

Terwijl ik in de douche zat gingen de andere drie pelgrims boodschappen doen. Dit was om de hoek van het huisje. We zouden deze avond voor ons zelf koken. We aten aardappelen met doperwtjes en peetjes met vlees, pudding na.

Het was deze dag een rustige etappe met een paar heuveltjes ( Geen Bergen).
Na het eten een wandeling gemaakt in het prachtige rustige dorp, daarna weer gerikt gaat steeds beter het drinken ging bij sommige personen ook goed af, dat zal morgen wel blijken. Om 22.15 naar bed gegaan.De gite Halte Jacguarire werd gratis ter beschikking gesteld door de gemeente. Kosten 20 euro gift.

 

Zaterdag 12 juni    Nanteuil – en – Vallee-  Bonnes   afstand 108 km  totaal 1106 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.10	16.30	5.41	8.20	18.9 Km/u	51	zon	28

Rond 07.30 uur ontbijt met een gekookt eitje genuttigd, daarna weer vertrokken. Sleutel bij stadhuis in de brievenbus gedaan zoals afgesproken.

Na een mooie klim van ongeveer 2 kilometer lekker geluncht in Ste.Catherine.

Het was wederom een warme dag 28 graden. Deze trip was er een met diverse klimmetjes, wat engoede training voor de Pyreneeën is. We kwamen ter hoogte van La Mercerie een reusachtig kasteel tegen in de stijl van Lodewijkxiv alleen was dit gebouwd in 1930.

Het gaat wel steeds beter met de mannen alleen moet de drank er nog wel eens uitgefietst worden. En in de middag valt dat niet mee. Toch nog veel kilometers gefietst ondanks de drank. Om 16.30 uur kwamen we in Bonnes aan. Daar huurde wij een stacaravan op de boerderij camping La Petite Grange. Deze werd gerund door een ouder echtpaar. De man kwam in de avond langs met een schriftje en vroeg of iemand van ons daar wat in kon schrijven. Jan schreef er iets in, in het Frans. Tevens kregen we een stempel van de campingbeheerder.

Hier kwamen we weer de twee uit Kaatsheuvel tegen. Er stond ook een ander echtpaar uit Nederland.

Douche genomen, de was in de wasmachine gestopt. Toen de was klaar was opgehangen. In St.Aulaye drie kilometer verderop in Petit Gourmet restaurant een heerlijk diner op voor een relatief klein bedrag.

Kosten caravan 20,00 p.n. zonder ontbijt

 

Zondag 13 juni           Bonnes -Cadillac            afstand 102 km     totaal 1208 km 

Vertrek	Aankomst	Rijtijd	Totale tijd	Gemiddeld	Top	Weer	Graden
08:00	16:00	5:18	8:00	19,3 Km/u	47	veel zon	24

Rond 07.30 uur ontbijt genoten wat door de campingbeheerders was klaargemaakt. Gebakken eitje, eigen gemaakte jam, koffie, jus de orange.

In het dorp St.Aulaye ging het achteraf bekeken al verkeerd met de route er stond dat we een keer linksaf moesten, dit moest echter twee keer zijn. Hierdoor hebben we ongeveer tien kilometer verkeerd gereden. Vijf heen en vijf terug via een andere weg.

Er zaten wederom een paar klimmetjes in maar het gaat wennen als je het maar lang genoeg doet. We fietsten in een bosrijk gebied Foret de La Double waar veel schaduw was.

Na de middag fietsten we door de wijnstreken van de Bordeaux en de Cote de Castillon daar was weer veel zon.
Om 12.00 uur gegeten in Monbadon alwaar een imposant kasteel stond. Jan heeft een zwervershond nog wat stokbrood gevoerd. In het toeristische plaatsje St.Emilion een stempel gehaald in Office de Tourisme

Om 16.00 kwamen we aan in Cadillac waar we slaapplaatsen gingen zoeken.
In het route boek stond dat men door de nalatenschap van een hertog het oude gebruik in ere wordt gehouden. Er mogen pelgrims overnachten in twee originele sobere cellen met bed en brood. Het was eerst een pelgrimshopital St.Leonard dit werd vervangen door Hospice Ste.Catherine en nu is het een psychiatrische kliniek.

Er konden echter maar twee pelgrims slapen. Ad v.d.C en ik sliepen deze nacht in het gekkenhuis. Nadat wij ons hadden ingeschreven moesten we ons paspoort inleveren en kregen we een waterkoker mee, daar konden we water mee koken om thee of koffie te maken.

Ad.v.d.H en Jan sliepen in een drie sterren hotel daar de andere twee hotels gesloten waren. Verschil moet er zijn. De kostten vielen een beetje hoog uit maar dan had je ook wat. 110 euro inclusief ontbijt. Ze hadden wel een bad en douche. Ad.v.d.C en ik hebben bij hen gedoucht, want wij hadden die luxe niet. De bedden waren van die hele grote daar konden wel vier mensen in slapen.

Na het douchen zijn wij terug gegaan naar onze sobere cel waar een bed en een kan in stond voor je eigen te wassen.
Wij kregen om 19.00 uur een broodmaaltijd. Er zat wel van alles in stokbrood, chips, flesje water, jam, tonijn en fruit. Ik voelde mij hier wel op mijn gemak en het was net of ik thuis kwam. Het ontbijt voor de andere dag stond al klaar in een plastic doos, zat ongeveer hetzelfde in als het avondeten alleen zat hier toast  in plaats van stokbrood.

Rond 21.00 uur Jan en Ad.v.d.H nog ontmoet in de stad. Samen nog wat gedronken om 22,00 uur zijn wij naar de kliniek gelopen en de andere twee naar hun hotel om te gaan slapen.

Om de cel op slot te doen moest ik met mijn arm door een luikje van de deur, want aan de binnenkant zat geen slot. De muren van de waren wel 35 cm dik.

Al met al was het een enerverende dag.
Kosten hotel 110 euro p.n. inclusief ontbijt.
Kosten pelgrim cel 0 euro inclusief avondeten en ontbijt.

 

Maandag 14 juni          Cadillac – Labouheyre     afstand 86 km     totaal 1294 km    

Vertrek	Aankomst	Rijtijd	Totale tijd	Gemiddeld	Top	Weer	Graden
08:10	15:15	4:35	7:05	18.7 Km/u	43	Veel zon	23

Na een eenvoudig ontbijt in de cel vertrokken wij rond 08.00 uur richting hotel. We kwamen Jan en Ad.v.d.H. onderweg al tegen, ze konden niet zo goed kiezen wat te eten, want ze hadden ontbijt buffet. We fietsen in de bossen van Les Landes. De route zal de komende dagen vlak wezen en schaduwrijk. Het waren smalle weggetjes. Je hoorde alleen het ruisen van de wind door de bomen. Ontspannend gefietst heel erg vlak. STILTE voor de storm!!!!!!!!

Om 10.30 uur was het weer tijd voor koffie. We stopten in Hostens voor de koffie. We namen deze keer koffie met appelgebak erbij, was weer eens wat anders.

Daarna zijn we verder gefietst en rond het middaguur in het bos bij Biganon gegeten.
Na het eten beetje uitgerust, daarna weer verder gefietst.
In het dorp Moustey stond een kilometerpaal dat het nog 1000 kilometer was naar Santiago. Achteraf bekeken klopte dit niet. In dit dorp stond ik op 1264 kilometer en tot Santiago de Compestela waren het er 2507 kilometer. Is een verschil van 243 kilometer.

We kwamen om 15.00 uur aan in Labouheyre aan. We reden voorbij een soort boerenbond daar stopte we om te kijken voor een fietsbroek voor Ad.v.d.C, want die had hij nog steeds niet. Jan en Ad.v.d.C gingen naar binnen.

Er kwamen twee dames naar buiten gelopen en vroegen aan mij in het Engels of wij Pelgrims waren. Dit bevestigde ik met yes. Ik riep Jan erbij onze man van de talen. Deze mevrouw vertelde dat zij haar huis ter beschikking stelde voor pelgrims. Wij fietsten op haar verzoek achter haar auto aan. Het was niet ver rijden. Bij haar huis aangekomen maakte we kennis met haar man Jacques de vrouw heette Jacqeline.

Er sliep nog een Franse pelgrim in het huis . Deze heette hoe toepasselijk Camiel Compestel.
De gastvrouw vroeg of wij bij haar het avondmaal wilde nuttigen het zal spaghetti worden. Wij gingen eerst boodschappen doen voor het ontbijt voor morgenvroeg. Bij terugkomst kwamen we tot onze verbijstering weer de mannen tegen uit Kaatsheuvel. Zei sliepen ook bij Jacques en Jacqeline. We kregen ook een mooie stempel van Jacques.

Voor het avondeten kregen we eerst een aperitiefje te drinken. Ook at de Fransman mee. De mannen uit Kaatsheuvel gingen met andere Nederlanders eten in een restaurant.

De gastvrouw had uitstekend haar best gedaan. We kregen Spaghetti, kaas op een plankje en een perentaart. Voor de wijn hadden wij gezorgd die hadden wij meegenomen uit de supermarkt.

Na het eten een beetje nagepraat. Jacques en Jacqeline gingen in september een deel van de route wandelen.
Rond de klok van 21.45 gingen we naar bed. De kosten werden door giften verkregen.
Gift 40 euro inclusief avondeten

 

Dinsdag 15 juni     Labouheyre – Yzosse    afstand 75 km  totaal 1369 km

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:00	15:00	3.55	7.00	18.9 Km/u	45	zon	22

Rond 08.00 uur weggereden nadat we eerst hadden ontbeten op de veranda van Jacques en Jacqeline.

In Lesperon koffie gedronken om 09.45 uur. Hier kwamen we vier pelgrims tegen die na ons koffie kwamen drinken. De twee uit Kaatsheuvel en moeder en zoon uit Purmerend. Moeder en zoon waren op weg naar Bilbao de zoon ging daar bij zijn vriend surflessen geven op een surfkamp. Dit was voor hem al de derde keer en voor zijn moeder de eerste keer dat ze dit fietsend deden.

In buglose in de kerk Notre Dame een stempel gehaald.

Het was werderom een rustige route, door de bossen van Les Landes gefietst. Eentje om uit te rusten voor de Pyreneeën. Nabij Taller een houtskoolstokerij tegen gekomen.

Drie dagen door de bossen van Les Landes gereden, het wordt al wat stiller in het groepje van de vier Daltons. Zou dat te maken kunnen hebben met de Pyreneeën de tijd zal het leren.

Rond 15.00 uur kwamen we aan op de camping La Crouzade te Yzosse. Hier bespraken we een stacaravan voor twee nachten. Want we waren weer toe aan een rustdag, we hadden tenslotte al 1369 kilometer op de teller staan.

Jan en Ad v.d.C hebben voor het avondeten gezorgd. Aardappelen, groenten,vlees en pudding na. We hadden op deze camping een t.v. gehuurd de Adjes wilde naar Nederland – Duitsland kijken.

Na de rustdag kwam tenslotte de Pyreneeën volgens sommige mensen van de groep een zware opgave. We zaten ongeveer 3 kilometer van Dax.

 

Woensdag 16 juni       Rustdag Yzosse       veel zon  25 graden.

Boodschappen gedaan bij Inter- Marche. Terug op de camping heeft Jan soep gemaakt met stukjes ham er in. Dit was heerlijk met stokbrood erbij. Na de middag allemaal een tukje gedaan.In de avond een beetje naar het voetballen gekeken en later nog een beetje gerikt. Op tijd naar bed gegaan 22.30 uur, het is morgen tenslotte de dag wat klimmen betreft. Bij sommige van ons is de spanning wel te merken, ze worden stiller , stiller en stiller. Gaan veel lezen over de beklimmingen.Kosten stacaravan 78,00 euro voor twee nachten. 3 euro voor de t.v.

fietsonderhoud op camping te Yzosse

Donderdag 17 juni    Yzosse- Ste.Marie    afstand 96 km   totaal 1465Op verzoek van de Adjes vroeg vertrokken in verband met de verwachtingen dat het 30 graden zou worden.Rond de klok van 09.30 uur koffie gedronken in Carresse, was wel wat duur 14 euro voor 4 bakken koffie.In Sauveterre – de – Bearn een plaatje geschoten van een prachtig landschap met riviertje. Tevens een stempel gehaald op het gemeentehuis.In het dorp Laas bij de kerk de lunch genuttigd. Er zat een hond tegenover ons die at als lunch een hele kip met botten en al, was eerder klaar dan ons. Deed echter niet zijn poten aflikken, zoals Ad.v.d. H.We waren om 16.15 uur in Ste.Marie waar we eerst een grote cola namen, daarna gingen we kijken of er plaats was op de camping Gites Du Stade. In eerste instantie was er alleen plaats voor tentjes. De man van de camping zag dat wij aan het overleggen waren en zei tegen Jan dat hij wel een oude caravan had staan die voor het personeel bedoeld was, deze konden wij wel voor een nacht huren. Dit vonden wij alle vier een goed alternatief. We hadden wederom de medewerking van St.Jacques de heilige.Het was vandaag een vrij zonnige tourdag. Er zaten een paar kleine plaagstootjes in en diverse klimmen van 7 tot 9 procent.Na het douchen boodschappen gehaald voor het ontbijt voor morgen in Super- Marche en om 19.00 uur daar in het restaurant gegeten. Macaroni met vlees voor de Grote dag van morgen Col de Somport.Terug op de camping nog even naar de hoge bergen gekeken, ze lagen er vredig bij zo in het avond zonnetje.Rond 22.20 uur het thuisfront voor de eerste keer gebeld ( laten bellen) dit op verzoek van het thuisfront.We gingen op tijd naar bed rond de klok van 22.00 uur.Kosten caravan 40,00 euro zonder ontbijt

Sauveterre- de- Bearn, rivier Grave D’Oloron met Pont de la Legende

even benen strekken in Laas

mooi plaatje toch

rust voor de Col de Somport

Vrijdag 18 juni            Ste.Marie – Jaca        afstand 85 km     totaal 1550 km    
07.00 uur was het daar de waarheid van de dag Col de Somport.
Tot 09.15 uur al diverse kleine klimmetjes gehad om er in te komen. In Accous bakje koffie en cola gedronken, hij kwam al dichterbij. Op sommige bergen zag je de sneeuw liggen zo hoog hoefde wij echter niet te fietsen.Na Urdos begon het een beetje op het echte klimwerk te lijken, nu was ik pas echt in mijn element, de klimgeit kon eindelijk beginnen.Bij de nieuwe tunnel die in 2002 is geopend en die voor fietsers verboden is een boterham genuttigd van 12.20 uur tot 13.00 uur. Vanaf hier was het nog 8 kilometer klimmen naar de top. Het stijgingspercentage liep van 7 tot 9 procent. Was wel pittig maar niet echt zwaar wat mij zelf betreft.We waren allen om 14.40 uur boven op de top van de Col de Somport 1635 meter.
Daar hebben we bij de Franse politie een stempel gehaald, tevens een foto van ons laten maken. In het restaurant twee grote colaatjes gedronken.Deze rit draag ik op aan mijn dochter Ingrid die deze dag 17 jaar word.
Vanaf de Spaanse grens zou het nog 858 kilometer naar Santiago zijn, dit stond op een paal aangegeven. Dit bleek later niet te kloppen met onze gegevens, daar over later meer.De afdaling werd ingezet naar Jaca om daar te gaan overnachten.
Het dalen ging voor mij boven verwachting daar ik het niet zo heb op afdalingen, laat mij maar klimmen.
In Jaca aangekomen kregen we vier plaatsen aangewezen in de refugio. Er moesten diverse formulieren ingevuld te worden.  Tevens kregen we hier een stempel. Na het douchen naar de stad gegaan om te eten. We aten lekkere pasta . Daarna van terrasje genoten hadden we wel verdiend en om 21.45 uur terug gegaan naar refugio. Daar hebben Jan en ik nog even gemaild met het thuisfront.Gift Refugio 20 euro.

op de Col de Somport

we zijn in Spanje

refugio te Jaca

De mensen in Frankrijk waren allen even vriendelijk, de meeste fietsers die we tegen kwamen riepen, Bon Voyage dat betekent Goede reis.Ook als je de weg vroeg kreeg je goede en vriendelijke uitleg.
Hopelijk gaat dat in Spanje net zo.In Frankrijk over veel leuke weggetjes gefietst soms met wat verkeer maar dat was meestal in of om de grote stad. Zaterdag 19 juni    Jaca – Puente La Reina   afstand 51 km    totaal 1601 kmNa vertrek gelijk twee lekkere klimmetjes gehad van 7 kilometer 5 procent en een van 4.5 kilometer 6 procent. Bij Monasterio Nuevo ( Nieuwe Abdij) koffie gedronken. Na een kilometer kwamen we een Abdij tegen die verscholen was onder een hoge overhangende rotswand. Dit was een schitterend gezicht. Jan en Ad.v.d.H gingen naar binnen later bleek dat ze naar binnen waren gegaan zonder te betalen. Het was ontzettend mooi daar binnen volgens hun zeggen. Even later kwam er een man naar mij toe om te zeggen dat onze fietsen niet tegen de muur bij de Abdij mochten staan. Fietsen aan de overkant gezet, even later kwamen Jan en Ad weer naar buiten waren zich van geen kwaad bewust tot de man het een en ander had uitgelegd aan Jan. We zijn toen maar weer verder gefietst.We zagen in de lucht diverse gieren vliegen. Diverse vergezichten gezien, volgens Ad.v.d.C ook lange gezichten.Om ongeveer 12.45 uur brood met pasta en water gegeten daar alles dicht was in Sta.Cilia de Jaca.In Puente La Reina een hotel genomen, daar waren we om 13.45 uur. Dit betekende dat dit een halve rustdag was. Een korte rit vandaag gereden daar sommige van ons gisteren meer dan voldoende vonden.Ad.v.d.C zijn fiets vertoond kuren o.a. zijn voorrem en de achterband hebben slijtage. Het zijn speciale remmen Rollenbreaks.De rest van de dag een beetje gelummeld en gerust, al zou ik niet weten waarvan ik zou moeten uitrusten. Heerlijk gegeten in Hostal Del Carmen en daarna Nederland – Tsjechië gekeken die door Nederland werd verloren met 2-3.Kosten Hostel Del Carmen 135 euro inclusief diner en ontbijt.

vergezicht onderweg

een mooie oude brug

gemeentehuis in Puente la Reina

Zondag 20 juni    Puente La Reina de Jaca – Pamplona  afstand 90 km    totaal 1691 kmOm 08.15 zijn wij nood gedwongen vertrokken richting Pamplona via de N 240 dit is een drukke autoweg hier wordt hard gereden, dus achter elkaar fietsen. Mede door dat het zondag was waren er veel auto’s met fietsen erop die ons passeerden. Sommige van de bijrijders van de auto’s riepen Don Camino of Pelgrino.We reden op verzoek van Ad.v.d.C naar Pamplona daar zat een fietsenmaker. We hopen maar dat deze open zou zijn op maandag, zodat er iets aan de fiets gedaan kon worden.In de middag nog naar een oude middeleeuwse brug gaan kijkenin Monreal.Rond 16.30 uur aankomst in Pamplona daar hebben we gelijk geboekt in pension Arrieta. Aan meisje wat ons hielp gevraagd of er ook een fietsenmaker in de stad was.Dit bleek het geval te zijn,ze pakte meteen een plattegrond en legde precies uit waar er een zat.Deze dag zaten de drie oudere heren er helemaal doorheen. Dit had te maken met de vele tegenwind en achteraf gehoord te weinig rust.In de avond een stempel gehaald in de Kathedraal van Pamplona, daarna Chinees gegeten. Daar was een Chinese die een beetje Nederlands sprak ze had in Groningen gewoond. Ze was de tafel aan het afruimen toen Jan tegen haar zei dat ze de borden niet moest laten vallen zoals de vorige keer. Ze keek ons vreemd aan en prompt liet ze de borden vallen, inclusief Ad.v.d.H zijn bierglas. Dat was wel lachen geblazen.We liepen in de stad de stad daar was een markt die bleek te gaan over Santiago de Compestela. Was wel commercieel, diverse kazen,paté,wijn maar ook folders e.d.Je kon er de klok bijna op gelijk zetten maar we waren weer rond 22.00 uur in het pension.Kosten pension Arriette 19.50 p.p.p.n. zonder ontbijt.

oude brug in Monreal

Maandag 21 juni     Pamplona – Lizarra- Estella    afstand 55 km   totaal 1746 kmOm 09.45 uur vertrekken Jan en Ad.v.d.C naar de fietsenmaker om materiaal te halen voor Ad zijn fiets.Ad v.d.H. en ik gingen de stad in.Rond 11.30 uur waren Ad en Jan terug. Ze hadden een nieuwe buitenband, maar geen nieuwe rem, want die hadden ze in heel Spanje niet. Wel hadden ze een vetspuit meegenomen voor de rem. Nadat Ad zijn fiets weer in orde had gemaakt vertrokken we weer om 12.45 uur richting onze oude route om verder te fietsen.In Puente La Reina over de middeleeuwse brug gefietst. Op deze brug kwamen op een gegeven ogenblik wel 15 a 20 Japanners op de brug naar ons toe. Ze maakten allemaal foto’s van ons en wilde weten waar we vandaan kwamen en waar wij naar toe gingen. Ze maakten zeker 20 foto’s van ons. Waarschijnlijk nu ontzettend bekend in Japan.In Puente La Reina de eerste ooievaars gezien.Rond 17.30 uur spaghetti bolognaise gegeten in Lorca in een garage vol met waspoeder, olie e.d. omdat er een paar druppeltjes regen vielen. tevens hier zelf gestempeld bij de kerk. De stempel stond gewoon bij de deur van de kerk.We kwamen om 18.15 uur aan in Lizarra/ Estella waar we een hostel bespraken voor de nacht.Vanaf Pamplona tot Lizarra/Estella reden we langs de N 240, deze was nu wel erg druk met veel werkverkeer omdat het maandag was en men overal met wegwerkzaamheden bezig was. Was soms gevaarlijk met vrachtwagens die kort passeren.Er zaten een paar klimmetjes in van ongeveer 7 procent, je gaat er aan wennen het wasbordje was nog niet goed zichtbaar bij ons.Om 19.45 uur gingen we wandelen in het dorp daarna gegeten in restaurantje, hier werden we bediend door een Nederlandse die samen met haar man dit restaurant runden. Het dorp was heel mooi om in te wandelen, oude kerk, oud paleis, mooi plein.Om 22.00 uur lagen we weer te bed.Kosten Hostel 45 euro zonder ontbijt

grote stier onderweg

Spaghetti eten in Lorca

Dinsdag 22 juni   Lizarra /Estella – Najera   afstand 79 km    totaal 1825 kmWe konden gelijk aan de slag, want we begonnen met een klim van 7 kilometer met stijgingspercentage van 7 procent, daarna ging het ook weer berg af, maar dat duurt voor sommige te kort.Om 09.30 uur bakje koffie gedronken in Los- Arcos.Stempel gehaald in de mooie kerk Santa Maria van Viana. Rond 12.30 uur gegeten op terras in Logrono hier hebben we een stempel gehaald in de schitterende Concathedraal Santa Maria de La Redona van Logrono, die ze aan het restaureren waren. Vanaf Logrono over grindpad gefietst dit is toch niet echt bevoordelijk voor de fiets en banden en de mens die op de fiets zit.Voorbij Navaretta ging de weg langzaam omhoog door een uitgestrekt landschap en hier en daar wat bos.We kwamen rond de klok van 16.30 uur aan in Najera hier wederom een hostal genomen genaamd Hispano. In Najera weer de man twee cola genomen. Na de middag werd het wel weer heel warm. Sommige zeggen dat ik er vermoeid uit zie. Ik voel en zie niet dat ik vermoeid ben. Zolang ik nog lekker fiets en goed naar boven gaat zal het wel gezicht bedrog zijn volgens mij, de tijd zal het leren.We hebben buiten op het terras gegeten bij hostal Hispano. Jan en de Adjes hadden vis besteld, ik had lamsvlees besteld. Toen ze alles brachten begonnen we te eten. Halverwege het eten bleek dat ik het bord van onze buurman had ontvangen. Deze moest nu wat langer op zijn eten wachten. Ik vond het wel lekker wat hij besteld had. Helaas kreeg ik niet datgene wat ik besteld had er extra bij, jammer. Na het eten gingen we wederom rond 22.00 uur naar bed.Kosten Hostal 37,50 euro zonder ontbijt

Lizarra – Estella

ingang kerk in Logrono

ingang kerk Viana

Woensdag 23 juni         Najera -San Juan de Ortega   afstand 88 km     totaal 1913     In de ochtend verschillende klimmetjes gehad.
In Santo Domingo de la Calzada de kathedraal bekeken, deze was ook al zo mooi er stonden ook een haan en een kip in een hok dat op drie of vier meter hoogte hing. Zou de haan kraaien dan zou je de rest van de reis een goede Camino hebben. De haan deed dus niets, wij hebben de kerk en het museum bezocht toen we ineens de haan hoorde kraaien. Wij waren hierdoor een beetje gerust gesteld al bleef het maar een bijgeloof.Tevens een stempel gehaald bij de ingang van de kathedraal. Hierna gingen we weer verder fietsen.De wind nam sterk toe. Een boterham gegeten in Tosantos en weer verder met wind tegen. Er zaten een paar klimmen in van 4 tot 5 procent. Onze Ad.v.d.C zat na driekwart van de rit er helemaal doorheen, moest helaas vele stukken te voet afleggen. Rond 18.00 uur kwamen we aan in San Juan de Ortega dit dorp bestaat uit een kerk, een klooster en enkele woningen. Het oude klooster wordt nu gebruikt als refugio. In deze refugio hebben we slaapplaatsen geregeld. Er waren volgens de intekenlijst ook twee personen uit Alaska. Dit bleken twee dames te zijn die waren te voet vertrokken uit Jaca. Hier kregen we ook een stempel.Nadat we onze spullen hadden weggezet zijn we eerst wat gaan drinken cola en bier. We hebben rond 18.45 uur daar maar gelijk gegeten. We kregen veel vlees en sla heerlijk was dat. Was in Spanje de eerste keer dat we zo vroeg aten. Normaal eten de Spanjaarden pas om 20.30 uur of later.Na het eten heerlijk gedoucht. Het warme water was op dus koude douche genomen voor bikkels wil dit niks zeggen.
Wij, Jan, Ad.v.d.H en ik zaten na het douchen samen op een bankje buiten toen er allemaal tafels en stoelen buiten werden neergezet. Daarna kwamen er een aantal dames met veel plastic tassen. Jan zei nog het dames koor komt eraan. Wat er allemaal uit de tassen kwam is teveel om op te noemen. Ik zal diverse dingen opnoemen, wijn, stokbrood, vlees, worst, taart, tappas noem maar op. Het bleek een feest te zijn ter ere van de heilige San Juan, dat werd door de dames van Burgos genaamd Amigo de Camino ( vrienden van de Pelgrims) georganiseerd.Ons maakte het niet zo veel uit. We werden rijkelijk voorzien van eten en wijn. Wij en de andere Pelgrims voelden ons ook gelijk vrienden van de dames. Er was ook een man bij die redelijk Engels sprak en die ons drieën bediende van een beker wijn, deze heer kwam regelmatig terug met verschillende maten van bekertjes, die werden steeds kleiner net als de flessen drank die hij elke keer te voor schijn toverde. Op een gegeven ogenblik kregen we een heel klein bekertje en hij pakte een heel klein flesje waar een soort likeurtje inzat. Het leek voor mij meer op vuurwater waarop ik mijn bekertje aan Jan gaf, die lust werkelijk alles.Rond 22.30 uur werd er ook nog een stapel met hout in de fik gestoken. In het vuur kon je een papier met je problemen erop geschreven ingooien. Volgens de legende zouden ze dan opgelost zijn. Ik gooide hierop een papier in met diverse problemen, ik was echter niet de enige die dit deed. Hierna werd er een kring rond het kampvuur gemaakt en er werd gedanst. Ad.v.d.H ging tot het vuur en even later ging hij de kring uit om samen met een dame te dansen, die kan wel dansen zeg, ja, ja die Ad.Het is een Spaanse traditie dat je drie keer over het vuur springt, als je dit gedaan had dan kon je een wens doen. Ik was de enige gek van ons drieën die drie maal over het vuur sprong. De andere twee hadden volgens mij teveel vuurwater op. De dames uit Alaska hadden volgens mij ook al genoeg gedronken al durfde er een van de dames nog niet over het vuur het was nog te hoog voor haar.Wij gingen rond 23.45 uur naar bed. Dit was tot nu toe een van de leukste avonden. We zullen morgen zien wat hiervan de gevolgen zijn.Het was jammer dat Ad.v.d.C. dit niet heeft meegemaakt, hij was om 20.00 uur even naar bed gegaan en helaas niet meer wakker geworden, ook niet van het vuurwerk. Kosten Refugio 5 euro p.p.p.n. zonder ontbijt.

kippen in de kathedraal Santo Domingo de La Calzada

 

feest refugio te San Juan de Ortega

Donderdag 24 juni    San Juan de Ortega- Castrojeriz   afstand 84 km  totaal 1997 kmDe andere dame uit Alaska was gisteren ook nog drie maal over het vuur gesprongen. Zagen er alle twee niet fit uit. Zouden bij het eerste café wat gaan drinken vertelde ze om bij te komen. Was een heerlijke avond vonden ze. Dit beaamden wij.Om 07.45 uur vertrokken wij vanaf de refugio, wij waren na een paar mensen na de laatste die weggingen daar de wandelaars al vroeger waren vertrokken. Omdat wij nog niets hadden gegeten hebben wij in Ibeas de Juarros ons ontbijt gekocht en gelijk opgegeten.In Burgos via het rijk versierde Puerta de Santa Maria dat is een stadspoort de kathedraal bereikt. De impossante kathedraal was zo groot dat het teveel was om in een uur alles te bekijken.Hij had veel weg van de kathedraal van Köln. Dat kwam doordat deze kathedraal gebouwd was door een van de bouwmeesters Jan van Keulen. Het was echt schitterend, fenomenaal wat een kunstwerk zowel van binnen als van buiten. Er waren ook heel veel kunstschatten te bewonderen. We hebben hier ook een stempel gehaald.Rond de klok van 12.30 uur hebben we gegeten in Las Quintanillas daarna volgede een klim van 3 kilometer met een percentage van 4 procent.We waren om 16.00 uur in Castrojeriz, we vroegen in het eerste hotel wat een kamer kostte voor een nacht dat was 60 euro per nacht voor een tweepersoonskamer. Na overleg vonden we dit te duur en reden verder. Het volgende wat op ons pad kwam was 37,50 euro per nacht voor een tweepersoonskamer. Dit vonden we goed, we konden er ook eten. Het Heette La Taberna. Het dorp was er een van vervlogen tijden, zo rustig en vredig. Volgens Jan zou er een beeld van St.Jacob moeten staan in het dorp, diverse stukken van het dorp bekeken en gevraagd of men het beeld wist te staan, dit was niet het geval. Jan ging nu aan zijn eigen twijfelen of het dit dorp wel was.De gevolgen van het vuurwater van gisteren vielen reuze mee. Ook Ad.v.d.C was weer helemaal opgeknapt, kon zelfs de klimmen aan van 7 procent, wat een beetje rust al niet kan doen.We hadden vandaag diverse klimmen van 4, 7 en 8 procent. Het weer was voortreffelijk weinig wind en 24 graden. De route klimt gestaag naar de Meseta. Dat zijn eindeloze graanvelden en dorre vlakten.Nog een wandelingetje gemaakt, kerk bezocht, daarna de was gedaan. Jan en ik hebben in La Taberna nog gemaild. Om 19.15 uur lekker gegeten in La Taberna deze tent zat helemaal vol met diverse Duitse wandelaars, die in de rufugio en de camping verbleven. Wij hebben soep en spareribs op, dit noemen ze hier varkensvlees. Rond 21.30 uur zijn we naar bed gegaan.Kosten hotel 37,50 euro tweepersoonskamer per nacht zonder ontbijt.

poort te Burgos

onderweg naar Castrojeriz

wie volgt wie in Castrojeriz

Vrijdag 25 juni    Castrojeriz – Sahagun     afstand 89 km     totaal 2086 kmWe gingen een bakker zoeken in Castrojeriz niets gevonden, wel het Jacobsbeeld van Jan gevonden, was dus toch in dit dorp. Jan was dus niet gek geworden.In Fromista hebben we boodschappen gedaan voor het middageten en tevens hebben we de oude sluizen van het Canal de Castillo bekeken die liepen trapsgewijs boven elkaar, de muren lopen enigszins gebogen om de druk te weerstaan van het water. Het kanaal werd nooit voltooid.Om 12.00 uur gegeten in Carrion de Los Condes. Na het eten Monasterio Benedictino de San Zoile bezocht, daar was een deel van als hotel ingericht hier gelijk een stempel laten zetten. Wederom verder gefietst en een sapje onderweg gedronken, waarna we op ons gemak naar Sahagun zijn gefietst waar we om 16.00 uur aankwamenWederom een hostal geboekt met de naam Laco Dorniz.Het was een hele rustige fietsdag, lek wel een rustdag maar dat was het niet. Lange wegen met graan, graan en nog eens graan genaamd de Meseta.Beetje gedoucht en gewandeld, gelijk ontbijt gekocht voor de volgende morgen. Om 19.30 uur paella en pizza gegeten. Ad v.d.H had gedacht dat hij kip ( polle) kon bestellen maar dat hadden ze echter niet in huis. Daar kon hij zo kwaad om worden, want buiten stond het wel aangegeven op een bord (geintje). Nadat we alles op hadden, gingen we naar en ander restaurant waar ze wel kip hadden, daar hebben we alle vier nog een dagmenu besteld waarvan diverse met kip. Dit was wel iets voor Adje, want hij likte zijn vingers er weer bij af zo lekkerrrrrr. Om 22.10 uur waren we weer op de kamer om te gaan slapen.Kosten Hostal Laco Dorniz 48,00 euro tweepersoonskamer p.n. zonder ontbijt.

Canal de Castillo

fietsen op de brug van Rio Cueza

Zaterdag 26 juni    Sahagun – Villar de Mazarife    afstand 93 km   totaal 2179 kmOm 07.45 uur vertrokken en net buiten de stad Sahagun ontbeten.In Bercianos del Real Camino koffie gedronken en in dit café gestempeld. In dit dorp staan traditionele lemen woningen, die ieder jaar moeten worden aangesmeerd om niet in verval te raken. We hebben in andere dorpen gezien dat ze niet aangesmeerd waren daar staan ze ook in verval en is de buitenkant heel zacht.Rond 11.00 uur cola gedronken in Mansilla de las Mulas tegelijkertijd hier een stempel gehaald. Dit dorp wordt voor een groot deel omgeven door een hoge stadsmuur en versterkte torens en een poort.We hebben in Vega de Infanzones gegeten. Daar zaten we voor een kerk en de pastoor die woonde ernaast. Deze kwam naar buiten en hij vroeg ons mee te gaan naar binnen in de kerk waar wij spontaan uitleg kregen over de kerk. Hij hoorde dat wij Hollanders waren en zei dat wij waarschijnlijk kampioen met het voetballen zouden worden dit jaar. In dit dorp was ook een oude wasplaats aanwezig waar Jan zijn jas ging wassen. Je kon er ook je bidon vullen het water was ook drinkwater, dus hebben we dat ook maar gedaan. Het was volgens ons een ontmoetingsplaats om te praten met inwoners, want er kwamen gelijk diverse mensen aangelopen.Rond 14.15 uur waren wij in Leon en wilde de kathedraal gaan bezichtigen, maar deze was gesloten. De buitenkant was ook al ontzettend mooi om te zien. we hebben daar diverse tappas en cola op en zijn daarna verder gefietst.De laatste 15 kilometer hadden we de wind tegen en hadden nog wat klimmetjes gehad.Het was echt niet de moeite om je alvast voor te bereiden voor de Cruz de Ferro maar toch altijd beter dan niets. We kwamen nu wel steeds meer wandelaars tegen en sommige fietsers.Om 17.15 uur kwamen we aan in Vilaar de Mazarife. Daar bespraken we slaapplaatsen in een refugio met de naam Tio-Pepe. We werden hartelijk ontvangen en kregen een slaapkamer met vier bedden. Er kwam een wandelaar binnen, de man kwam uit Zeeuws Vlaanderen en was op 15 april thuis vertrokken. Hij had al veel meegemaakt onderweg. Als hij de tocht zou uitlopen zou hij een sponsorbedrag van 25.000 euro ontvangen voor gehoorgestoorden. We konden in de refugio ook eten, daarvoor hadden Ad.v.d.H en ik de fietsen gecontroleerd en de kettingen gesmeerd. Daarna hebben we nog een wandelingetje gemaakt er zou in dit dorp een straatmozaïek aan de noordkant zijn, wij op zoek aan diverse mensen gevraagd bleek het aan de andere kant van het dorp te zijn, wat in nu de noordkant? We hebben het tenslotte wel gevonden. Klein beetje t.v. gekeken Nederland- Zweden later bleek Nederland met 6-5 had gewonnen via strafschoppen.Kosten 6 euro p.p.p.n zonder ontbijt

ooievaars nesten in Marzila de Las Mulas

Zondag 27  juni  Villar de Mazarife -Ponferrada   afstand 95 km   totaal 2274 km        Om 08.45 uur in Hospital de Orbigo eten gekocht voor de rest van de dag. Hier reden we over een beroemde brug over de Rio Orbigo. Deze lange brug had 18 stenen bogen.We begonnen wel wat vroeg met eten maar er wachtte dan ook een wel wat klimwerk. Het was 09.20 uur toen we overheerlijke broodjes, papje en melk namen in Riego de la Vega.In Astorga hebben we een stempel gehaald in de prachtige kathedraal. Het blijft mooi die kerken zowel van binnen als van buiten te bezichtigen.Rond 11.15 cola gedronken in Murias de Rechivaldo op 880 meter hoogte, dus het kon weer beginnen het klimmen, want we moesten naar 1510 meter.We hebben om 12.10 uur gegeten op de Camino ter hoogte van El Ganso op een hoogte van 1030 meter. Daarna zes kilometer geklommen van 5 tot 7 procent. Ik ben samen met een Duitser omhoog gereden. Hij kwam naast mij fietsen en zei tegen mij Bravo. Ik vroeg waarom hij dat zei, omdat ik op een Hybride fiets omhoog fietste daar stond hij versteld van. Ik vond het de gewoonste zaak van de wereld.De laatste paar kilometer waren van 10 procent en een kleine afdaling, daarna weer een paar kilometer van 10 tot 12 procent. Het ging naar mijn zin prima al was ik wel blij dat ik de laatste 100 meter zag van 12 procent.Op Cruz de Ferro heeft een Duitser van ons vieren een foto genomen. Jan heeft een foto van hun beide gemaakt. Wij hebben allen onze steen met naam bij het simpele ijzeren kruis weggegooid, dat scheelt weer in ballast. Het is maar symbolisch maar toch deed het mij wel wat. De beklimming van Cruz de Ferro draag ik op aan mijn fietsmaatje Virgenie die vandaag aan het fietsen is met ons fietsclubje GokovWe kregen een 15 kilometer lange afdaling. Ik kreeg wel bijna kramp in mijn vingers van het vele remmen. Laat mij maar lekker klimmen. De afdaling ging over het parcours van de Ronde van Spanje. De renners hadden hier gisteren omhoog geklommen. Toen we beneden waren zei ik tegen de andere of we morgen weer naar boven konden fietsen, zodat ik de namen kon lezen die op de weg stonden, want tijdens de afdaling kon ik ze niet lezen stonden op hun kop. Ze zeiden tegen mij dat ik dat morgen maar alleen moest doen dan hebben we toch een rustdag. Wel flauw hoor.
In Ponferrada hebben we eerst wat cola gedronken. We kwamen hier de twee fietsers uit Kaatsheuvel weer tegen, zij reden nog wat verder.Wij hebben een hostal genomen voor twee nachten, want we namen nog een rustdag, daarna zou er de Cebreiro volgen een bergje van 1335 meter hoog.Nadat we geïnstalleerd waren hebben we op een terras wat gedronken, daarna zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje. We kwamen voorbij het cafe waar wij in de middag al wat hadden gedronken, de eigenaar riep ons binnen. Wij vroegen of we konden eten bij hem. Dit kon niet had alleen wat kleine hapjes. Aan hem gevraagd of hij hier ergens een chinees wist, dat wist hij wel.Bij de chinees een dagmenu besteld en een extra portie bami. Deze keer kregen we echte bami en geen noodles. Wederom een dubbele portie op inclusief drinken nog geen 40 euro.Toen we om 21.30 uur naar de hostal liepen hebben we in het café weer wat gedronken. cafe eigenaar vertelde dat er ook een andere fiets route was. Volgens hem kon je in drie dagen naar Santiago de Compestela fietsen. Dat vond ik ook. Echter de rest dachten er vier dagen voor nodig te hebben. De tijd zal het wederom leren.We zijn om 22.30 uur naar bed gegaan.

stenen neergelegd bij Cruz de Ferro

Cruz de Ferro

Maandag 28 juni     Rustdag Ponferrada          heel warm 27 gradenNa het ontbijt wat rond geslenterd in de stad, en een stempel gehaald in de Basiliek van Ponferrada daarna een beetje geinternet. In Hostal San Migeul wat gegeten. Om 13.15 uur een siësta gehouden.We zijn nog naar de Tempelierburcht geweest maar deze was op maandag gesloten. Op verzoek van Mieke waaiers gekocht voor de countrygirls. Dit via e-mail en telefoon te hebben ontvangen. Boodschappen gedaan voor het ontbijt voor de volgende dag.In de avond macaroni gegeten bij pizzeria deze was voortreffelijk. Rond 21.00 waren we weer op de kamer. Morgen wacht tenslotte weer een zware dag. De Cebreiro en iets verderop de Alto de Polo

internetten in Ponferrada

Dinsdag 29 juni         Ponferrada- Triacastela    afstand 78 km        totaal 2352 km  Na het vertrek dienden de bergen zich al een beetje zichtbaar. Het werd al stiller. Dit is nergens voor nodig, want we hebben er al diverse gehad, dus men weet wat ze te wachten staat.In Villafranca een stempel gehaald bij een nonnenklooster. Op deze weg zien we steeds meer wandelaars, want het schijnt zo te zijn als die alleen de laatste twee honderd kilometer lopen ook een Compostelaat krijgen. We kwamen ook ezel met wagen en pakezels tegen er reden zelfs vier ezels op de fiets werd gezegd.Persoonlijk had ik weinig last van de warmte na het rusten rustig doorgefietst naar de top van Cebreiro. Tijdens de beklimming ben ik nog twee Spaanse wielrenners gepasseerd, ze keken wel raar op. Ik riep dat het wel sneller kon, dit namen ze ter harte, want 100 meter later haalden ze mij weer in. Ik liet ze wel passeren met een glimlach op mijn gezicht. Wederom prachtige uitzichten gezien. Ad en Adje hadden veel last van de warmte. In cafe op de top diverse colaatjes naar binnen gewerkt, tevens een stempel laten zetten in dit café.We zijn daarna weer verder geklommen naar de top van Alto de Poio die op 1335 meter lag. Lekker naar beneden gefietst zeker 12 kilometer zonder een auto tegen te komen.De beklimming van deze berg draag ik op aan mijn vrouw Mieke, die er mede voor heeft gezorgd dat ik dit mogelijk kon maken, bedankt MIEKE.In Triacastela stopte we bij een refugio, deze was volgens ons spiksplinter nieuw alles was aanwezig, wasmachine, droger, koffieautomaat, snoepautomaat, douche e.d. Naast de refugio was een supermarkt daar hebben we spullen gekocht voor het avondeten en zelf klaar gemaakt. Aardappelen, vlees, boontjes.Later in de middag kwamen we een jongeman uit Zutphen tegen bij de supermarkt die was 6 juni vertrokken, had maar een rustdag genomen omdat zijn spaak kapot was in Tours. Hij zou weer verder fietsen naar een andere camping. Wij wensten hem veel succes.Later op de avond kwam er nog een Amerikaanse wielrenster, deze moest voor Amerika een paar wedstrijden fietsen in Bilbao, er was een wedstrijd uitgevallen, dus vond ze wel dat ze dit kon doen. Ze had alles minimaal meegenomen daar ze op de racefiets was.Rond 21.30 uur naar bed gegaan, want er wacht morgen nog een zware etappe volgens sommige van ons, ja dat zal wel, maar er sliepen wel acht jonge meiden bij ons op de zaal. Ik weet niet of dat er iets mee te maken had dat het zwaar zal worden!!!!!!!!!Kosten refugio del Oribio 7 euro p.p.p.n. zonder ontbijt.

Ezels onderweg te Villafranca

alweer een berg bedwongen

Woensdag 30 juni    Tricastela – Melide     afstand 87 km   totaal 2439 kmVoordat we vertrokken hebben we een stempel laten zetten in de refugio. We vertrokken met veel mist en het was ongeveer 15 graden. Dit waren wij niet gewend, dus vonden wij het koud. Ik deed mijn lange broek voor de tweede keer aan deze reis. In de middag werd het weer beter met een zonnetje en 24 graden, dat was beter.            Onderweg kwamen we een Monisterio San Julia tegen, deze was wel prachtig van buiten maar van binnen hebben we niets gezien was nog gesloten helaas.                     In Portomarin een stempel gehaald in de kerk. Dit dorp verdween onder de waterspiegel nadat de stuwdam in 1962 was voltooid. De mooiste gebouwen zijn steen voor steen afgebroken en hogerop weer in elkaar gezet, waaronder deze kerk. Dit kon je op diverse stenen nog zien aan de nummers.In de ochtend al diverse klimmetjes gehad. Na het eten begon het echte klimmen pas een klim van 12 kilometer waarvan 1 kilometer van 10 procent.We fietsten tot Melide daar iets gevonden om te slapen. Twee hele mooie kamers, het was nog net niet zo goor als in Marines al schilde het niet veel. We hadden weer een piep en kraak bed. We hebben gegeten friet, kip,salade. Later op de avond een beetje voetbal gekeken Portugal- Nederland halve finale die door Nederland werd verloren met 2-1.Kosten Café- bar Eguina 50 euro voor vier personen  per nacht zonder ontbijt

kerk in Portomarin

Donderdag 1 juli   Melide- Santiago de Compestela   afstand 68 km  totaal 2507 km      Het bed piepte en kraakte van jewelste dus zijn we om 07.30 uur vertrokken voor de Koninginnenrit naar Santiago de Compestela.In Arzua kwamen we om 09.00 uur de jongen uit Zutphen weer tegen, stond te wachten tot de supermarkt open ging.
Het weer was goed. Na diverse klimmetjes gehad te hebben gingen we om 12.00 uur in een bushokje lunchen te Porcariza vanaf hier was het nog 19 kilometer naar Santiago de Compestela.In die 19 kilometer zaten nog een paar leuke klimmetjes om het af te leren.
Bij het bord Santiago kwam de jongen uit Zutphen bij ons en heeft van ons vieren een foto gemaakt bij het bord Santiago. Jan heeft van hem een foto gemaakt. Daarna heeft hij de laatste 4 kilometers samen met ons mee gefietst naar de kathedraal.Het zou vanaf de Spaanse grens nog 858 kilometer zijn daar stonden 1520 kilometer op mijn teller. Dit bij elkaar opgeteld zou dat 2378 kilometer zijn. Ik had op mijn teller 2507 kilometer staan dus het zijn er 987 kilometer geworden Een kniesoor die hier op let het is toch maar ongeveer 100 kilometer meer wat wil dat nog zeggen op deze afstand. De cafe eigenaar had toch gelijk gekregen. Het was in drie dagen te fietsen.We hebben op het plein voor de kathedraal wederom fotos van elkaar gemaakt en hebben in een kantoortje onze laatste stempel op onze Credencial Del Peregrino laten zetten. Het Compostelaat kregen we gedateerd op 1 juli 2004.Er stonden diverse proppers (mensen die ronselen voor hostals) op het plein en eromheen. Er stonden ook twee zussen bij en daar hebben we diverse nachten besproken in hostal Santa Catalina. Jan en ik gingen mee om te kijken hoe de kamers eruit zagen. Toen Jan en ik terug kwamen om te zeggen hoe de kamer eruit zag, stonden de Adjes te praten met een jongedame uit Australië Zij deed haar studie over Camino de Santiago. Haar het een en ander vertelt hier over, daarna maakte ze nog diverse fotos van ons en de fietsen, hierna bedankte ze ons voor de informatie. We hadden een nette vierpersoonskamer en zaten drie minuten van het oude centrum af.We kwamen de twee mannen uit Kaatsheuvel nog tegen. Hun ook gefeliciteerd met hun prestatie. Zij vertrokken vanavond al met het vliegtuig via Santiago naar Barcelona en dan naar Schiphol, dat kostte 430 euro per persoon. Hun een prettige vlucht toegewenst.Nadat wij het thuisfront hadden ingelicht dat we er waren zijn we gaan douchen.
We gingen naar de kathedraal om de mis bij te wonen van 18.00 uur. In het begin van de mis begon een non te zingen, daarna werd de mis voorgedragen door vijf mannen. Toen begonnen ze met het wierookvat te slingeren, dit was machtig om te zien.Na het avondeten zijn de Adjes naar een cafe tegenover onze hostal gegaan om naar de voetbal te gaan kijken. Jan en ik zijn een internetcafé binnen gegaan in dezelfde straat om wat te emaillenWe hebben diverse ansichtkaarten en postzegels gekocht om naar diverse mensen te versturen. Wij zijn ook naar het café gegaan waar het na de voetbal ook wel gezellig werd.Kwam waarschijnlijk door de cola die ik dronk. Rond de klok van 23.30 uur zijn we gaan slapen.

we zijn in Santiago

op het plein bij de kathedraal van Santiago . Missie volbracht

Vrijdag 2 juli            Santiago         23 gradenWe hebben eerst de kaarten geschreven en op de post gedaan.In de middag eerst de terug reis naar Santander bij de spoorwegen geregeld. De terug reis naar Santader stond op woensdag 6 juli om 06.45 uur met de regionale trein vast gelegd. De reis zal ongeveer 12 uur duren en dat voor maar 40 euro per persoon inclusief de fietsen.Hierna zijn we wat gaan eten en hebben we souvenirtjes gekocht. Kleine siësta gehouden. Van al dat slenteren wordt je veel moeier dan van het fietsen.In de ochtend stonden op het Praza Do Obradoire plein voor de kathedraal wel 6000 salon pelgrims, deze waren met de bus gekomen en ze hadden allemaal een strooien hoed op. Er werd buiten en mis opgedragen, zal wel te maken hebben gehad dat het een jubileumjaar is. Het was in ieder geval in de middag op t.v. te zien.Jan en ik hebben besloten om op zaterdag 3 juli naar Cabo de Finisterre te fietsen. De Adjes gingen niet mee omdat er teveel klimmen in zouden zitten.Rond 20.00 uur zijn we naar een kerk gegaan om naar een nonnenkoor te luisteren. Dat was heel mooi om dit te horen.

de Adjes houden siësta

sjans met dames in het park van Santiago

Zaterdag 3 juli Santiago de Compestela- Cabo Finisterre      afstand 120 km     totaal 2627km
Jan en ik hadden besloten om naar Cabo de Finisterre te fietsen.
Jan en ik vertrokken om 06.30 uur, want Jan wilde er in een keer naar toe fietsen. Om 07.00 uur eerst maar eens ontbeten omdat het met een lege maag niet lang vol te houden is dat fietsen.Na 2 kilometer kregen we de eerste klim van 2,5 km en 5 procent om er in te komen.
De eerste serieuze klim kwam na 30 kilometer, deze was 6.5 km lang en was 8 procent
30 kilometer verder hadden we weer een klim een wat langere dan de vorige deze was 12 kilometer lang en had een stijgingspercentage van 9 procent. Op ongeveer 4 kilometer van de top van Serra de Outes hebben we zitten eten.We zagen in Noia de inham van de zee al liggen. Mooie uitzichten echter er stond een staalfabriek in Hospital die het uitzicht er niet mooier op maakte met al die rook.Onderweg kwamen we nog drie wandelaars tegen die moesten echter nog 35 kilometer lopen, dus die zullen nog wel ergens een nacht blijven slapen.Wij waren om 16.30 uur in Finisterre, we hebben ons in laten schrijven bij de refugio ..
Daar kregen we nog twee stempels een van de refugio en een met de tekst Fin Da Ruta Xacobea Concello de Fisterra. Dat betekent dat je tot het einde van de St.Jacobs route bent geweest. Tevens kregen we een heel mooi compostalaat met naam en datum erop.We zijn naar Faro Cabo Fisterra gefietst en hebben daar diverse fotos gemaakt en wat gedronken. We hadden het toch maar mooi geflikt in een dag 120 kilometer gefietst met pittige klimmen erin en een temperatuur van 24 graden.Nu stonden we op het einde van de wereld als je de middeleeuwen moet je geloven.
Terug in de refugio hebben we gedoucht. Er was hier ook een Duits meisje die had vier maanden gewandeld. Zei kon wel Nederlands praten en verstaan als je langzaam tegen haar praatte.Kosten refugio 5 euro p.p.p.n. zonder ontbijt.

volgens sommige het einde van de wereld Cabo Finisterre

de haven van Cabo Finisterre

Zondag 4 juli    Finisterre – Santiago de Compestela     zon        24 gradenOm 09.45 uur gingen we met de bus terug. Dit wilde ik ook wel eens mee maken. De fietsen gingen onderin, het voorwiel moest eruit. Het was wel druk, want er gingen nogal wat wandelaars mee terug, die hadden hele grote rugzakken bij.De totale reis naar Santiago zou 2.30 uur duren. Het was wel prettig rijden zo die heuvels op, dat viel niet tegen. Onderweg nog en klein buitje gehad, maar daar werden wij niet nat van.Om 12.00 uur arriveerde wij in Santiago, dat was een kwartier eerder dan gepland. Wij fietsten weer terug naar Hostel Santa Catalina, daar hoorde we van de hostes dat de Adjes met de fiets naar Padron waren. We kregen weer de kamer met 4 bedden toegewezen, de hostes zou wel zorgen dat de spullen van de Adjes bij onze spullen zouden komen. Wat een service.Wij gingen nog wat drinken en slenteren in de stad. De Adjes kwamen rond 18.45 uur terug. Nadat zij gedoucht hadden gingen we eten.  De Adjes hadden gisteren een Chinees gevonden, dus gingen we vandaag Chinees eten.

vertrek uit Cabo Finisterre

weer terug in Santiago de Compestela

Maandag 5 juli        Santiago de Compestela        zon/regen     23 gradenDe Adjes hadden gisteren ook een bakker gevonden met lekkere broodjes.We hebben een school bezocht en kunststukken van de leerlingen bekeken in Instutotro de Castro het was gratis. Daarna zijn we naar het plein van de kathedraal gegaan, daar stond een folkloristische groep te spelen.Terwijl de Adjes in de middag hun siësta hielden hebben Jan en ik wat geinternet en rond gelopen we kwamen uit in de markthallen er waren echter maar een paar winkeltjes open. Tevens hebben wij ontbijt gehaald voor morgen.Na het avondeten zijn we naar ons hostal gegaan om de tassen al zovast in te pakken. We lagen om 21.30 uur op bed omdat de wekker om 05.30 uur zou aflopen.In Santiago de Compestela hebben we de afgelopen dagen diverse musea en kerken bezocht: Igrexa de San Bieto- Convento igrexa de Fransico – Igrexa de Sant Maria Salome – Monsteiro Igrexa de San Martino Pinario – Monsteiro Igrexa de San Paio de Antealtares – Museo das Peregrinacions – Museo Diocesano de S.Martino – Museo do Pazo de Xelmirez.

dansgroep op het plein in Santiago

dansgroep met muziek op het plein in Santiago

Dinsdag 6 juli   Santiago de Compestela – Santader   zon/regen       28 gradenWe zaten om 05.50 uur op de fiets om naar het treinstation te gan. Daar heeft Jan kaartjes gekocht. Een perronchef wees on de weg eerst een trap af en toen weer en trap op. Viel niet mee in de vroege donkere ochtend. Om 06.20 uur kwam de trein al voor rijden dus tijd zat om de fietsen in te laden. Dit viel ook niet mee. Er moest een fietstas af anders ging hij niet door het deurtje. Stuur een beetje wringen. Twee fietsen stonden gewoon in het gangpad waar normaal de mensen zitten. De trein vertrok precies om 06.45 uur naar Ourense E.Prachtige omgeving door diverse bergen gereden. Heel mooi om te zien. Alleen jammer dat de kachel aanstond in de trein. We waren precies op tijd in Ourense E om de andere trein naar Leon te pakken. We hadden daar precies 5 minuten de tijd voor.      Deze trein had bredere bordessen was nogal makkelijk om de fietsen er in te zetten. Veel ruimere zitplaatsen en de kachel stond niet aan.  Er zat ook een Duitse mevrouw in de trein, die 1200 kilometer had gewandeld van de Zilverroute. Ze ging naar de Pyreneeën om daar nog wat te wandelen en dan weer terug naar Berlijn waar ze woonde. Bij de conductrice kaartje gekocht tot Leon. Zei vertelde dat wij om 09.33 uur in Montforte in het voorste gedeelte moesten gaan zitten. Waar wij zaten was gereserveerd voor een gezelschap.Wederom vele mooie bergen gezien en diverse waterpartijen. We passeerden zelfs station Ponferrada in deze stad hadden we zelfs twee nachten geslapen 27 en 28 juni. We zagen het kasteel van Ponferrada liggen en waar we gewandeld hadden. Doet toch wel raar aan. Ook zagen we de Cbreiro en de Alto de Poio liggen, die hadden we toch maar mooi beklommen. Reden we Astorga voorbij zagen de kerk en het kasteeltje waar we een stempel hadden gehaald op 27 juni. Om 12.55 uur kwamen we aan in Leon, wederom overstappen en om 13.30 uur vertrokken richting Palencia.We kwamen door Sahagun daar hebben we ook geslapenn op 26 juni. Ineens zagen we een paar fietsers, die moesten stoppen voor onze trein. Op dit zelfde punt hebben wij ook moeten stoppen omdat er toen ook een trein aankwam. Was toch wel leuk als je al die bekende dorpen, kerken en weggetjes tegen komt waar je zelf met de fiets bent geweest.Om 14.35 uur waren we in Palencia. Jan ging kaartjes kopen, de Adjes brachten de fietsen naar perron 1 en ik ging broodjes en drinken halen. Om 15.20 uur vertrokken we uit Palencia naar eindpunt Santander.Onderweg werd het weer heel anders, hoe hoger we kwamen hoe kouder en mistiger het werd. We gingen het Cantabica gebergte over. Het was ontzettend mooi om dit zo mee te maken, met die mist was het heel apart. Om precies 18.55 uur stopte de trein op station Santander. De kosten van deze reis waren 40 euro per persoon inclusief de fietsen. Dit zal in Nederland niet zo zijn , geloof ik.Het weer viel zwaar tegen het had geregend. Dit hadden we in vijf weken niet meer meegemaakt. Het was nog een paar kilometer fietsen naar San Roman waar we op  Camping Virgin La Mar nog een paar dagen zouden vertoeven. We hebben in het restaurant van de camping gegeten daarna gingen we naar onze bungalow toen begon het al te regenen. Toen we om 22.00 uur naar bed gingen ging het steeds harder regenen.

in de trein naar Santander

plaatsje waren maar klein voor de fietsen

Woensdag 7 juli       San- Roman- Corban        wind/regen/zon     19 gradenNadat ik wakker was geworden vroegen de andere drie an mij of ik niets gehoord had rond 06.00 uur. Er zou een klap geweest zijn waardoor er geen stroom en warm water meer was in diverse bungalows. Het had flink gewaaid en geregend. Hier had ik niets van gemerkt, maar ja als ik slaap dan slaap ik ook.Deze dag langs het strand gewandeld, het waaide verschrikkelijk wel windkracht 8. Het water stond nog hoog het was dus vloed. We hebben over de rotsen gelopen en gekropen om zo van de mooie branding te genieten.Onderweg nog wat gegeten en naar het dorp Soto de La Marina gewandeld. Daarna weer terug gelopen via de roten langs de kust. Nu was het strand groter geworden omdat het eb was. We hebben ruim 5.45 uur gewandeld, we waren helemaal uitgewaaid door de zeewind en zeelucht. Was een hele mooie prachtige wandeldag. Terug op de camping hebben we een wasje gewassen en opgehangen. Na het avondeten gebben Ad.v.d.C, Jan en ik nog een wandelingetje gemaakt naar het strand. Daar hebben we nog vier schepen op zee gezien met Jan zijn verrekijker.

camping in San- Roman

de zee bij de camping

 

wandelen op de rotsen bij de camping

Donderdag 8 juli        San-Roman- Santander- San- Roman wind/regen/zon  20 gradenRond 10.00 uur vertrokken met de fiets naar Santander via een fietspad dat daar naar toe ging. In Santander de fietsen aan een hek vast gezet. Te voet naar de kathedraal gegaan. Ferry naar Engeland bekeken, daar was het ontzettend druk met auto’s en bussen. Hadden ze toch ook eek een fietsenstalling in deze stad kostte maar 1 euro per dag, daar hadden we helemaal niet op gerekend daar we geen enkele fietser zagen. Jan en ik hebben voor de laatste keer gemaild vanuit Spanje. In de stad een paar buitjes gehad. Stond redelijk veel wind.Rond 14.30 uur terug gefietst naar de camping. Rond 15.00 uur samen met Jan, Ad v.d.H naar het strand gewandeld om naar de koppen van de golven te kijken. Dit blijft toch iedere keer weer een machtig en mooi gezicht.Later op de avond zijn we weer naar de golven gaan kijken. Het was nu nog magnifieker als in de middag. De golven klotsen tegen de rotsen zeker wel 15 a 20 meter de hoogte in. Dit kwam mede door de harde wind.

woeste zee bij de camping

Vrijdag 9 juli   San-Ramon – Liencres – San- Ramon   zonnig  24 gradenNa het ontbijt zijn we op de fiets naar Parque Naturel de Las Dunas te Liencres gegaan. Lekker op het strand gezeten en samen met Jan in de zee geweest. Jan zijn broek was zeiknat. We hadden helemaal niets bij ons, geen zwembroek, geen handdoek en geen fietsspullen. Vijf weken alles goed georganiseerd en de laatste dag helemaal niets bij. Behalve het fototoestel dat had ik wel bij. Jan deed zijn spullen uit zijn broek om te drogen daarna deed hij zijn onderbroek uit en zijn natte broek weer terug aan en hij ging weer verder met zwemmen. Je mocht echter niet in de zee zwemmen daar er een sterke onderstroming was, dit had Jan gelezen en gezien aan de rode vlag die er hing. Toch was het redelijk druk aan het strand. Ik ging samen met de Adjes over het strand wandelen. Jan bleef bij de spullen zo kon zijn broek weer drogen.Bij strandtent wat gegeten en gedronken daarna via de duinen weer terug gefietst. Even later zagen we een paraglider langs de berg zweven, bleef lang in de lucht, was een stukje stuurmanskunst.Na terug komst op de camping eerst het zout van ons afgespoeld, beetje gerelaxt. Na het avondeten nog een ommetje gemaakt.

Jan in de zee in Liencres

Zaterdag 10 juli    San-Ramon – Breda        droog       22 gradenNa het ontbijt de tassen op ons gemak ingepakt. Lekker bakje koffie genuttigd in restaurant bij het strand.Rond 12.00 uur de fietsen met tassen bij restaurant van de camping neer gezet. Jan heeft de camping betaald. We hebben nog wat gewandeld op het stranden hebben nog ongeveer anderhalf uur op het gras gelegen om wat bij te bruinen, want het is er zo vanaf en in Nederland zal het niet lukken. Uit de wind in de zon was het ongeveer 22 graden.Terug op de camping zaten er al diverse fietsers die mee terug gingen het ene sterke verhaal na het andere sterke verhaal te vertellen. Er kwam en Belg aan die ook een stuk van de route had gefietst, deze had ook een fiets met rollerbreak remmen. Hij was er achter gekomen dat dat niet goed was. Toen we voor de laatste keer in het restaurant gingen eten zaten daar ook de chauffeurs van de bus. Die zeiden tegen ons dat ze de bus zo in gingen laden. Wij waren al klaar alleen nog even afrekenen.Wij waren rond 20.45 uur bij de bus het was er behoorlijk druk. De fietsen en de tassen zaten zo in de bus. Wij gingen met een bus van de OAD via cycletours geregeld. Er gingen in totaal 24 personen mee. Ze zouden onderweg nog 2 personen oppikken. Het was een bus voor 40 personen dus we zouden genoeg plaats hebben om straks te kunnen slapen.We reden om 21.15 uur weg. Richting Bilbao kwamen we verschillende mooie bergen tegen met prachtige fietspaden erop. Nadat we de twee personen hadden opgepikt werd er om 23.45 uur gestopt om de benen te strekken. De chauffeurs zouden de bus omtoveren tot slaapbus. We kregen allemaal een deken en kussen en om 00.25 uur lagen we te bed, daarna gingen we rijden.

fietsen in de bus zetten

 

fietsen worden in de bus gezet

Zondag 11 juli                      Nederland             weer van alles wat      20 graden.Rond 08.30 uur werd ik wakker. Jan en Ad.v.d.H waren ook wakker. De nacht redelijk wat geslapen ook diverse keren wakker geworden. We hebben een beetje liggen klieren,deken afpakken, kussen rond de oren geslagen. Ik heb Jan en Ad.v.d.H koffie gegeven zodat het pesten ophield daar er nog diverse mensen sliepen.De bus werd 45 kilometer voor Parijs weer omgebouwd tot zitbus. We hebben in die tussentijd broodje en koffie genuttigd. Rond 11.45 uur reden we weer richting België. We reden België in om 13.00 uur. In Monse gestopt om wat te eten. Bij wegrestaurant een slaatje op. Om 14.00 uur vertrokken we richting Nederland. Toen we in de bus zaten is Ad.v.d.C met de pet rond geweest om zo wat op te halen voor de chauffeurs als blijk van waardering.Om 16.20 uur kwamen we aan op het station van Breda. De ontvangst was overweldigend. we kwamen de bus uit en werden door vele bekenden van ons gefeliciteerd, begroet en gezoend. Ik kwam als eerste Ingrid de vrouw van Ad.v.d.H tegen die mij hartelijk feliciteerde en zoende. Van Wilmi de vrouw van Ad.v.d.C ontvingen we alle vier een bos bloemen en kussen. Toen zag ik Mieke die mij zoende en feliciteerde. Virgeni onze buurvrouw en fietsmaatje was ook mee gekomen.         Even later kwam Ingrid mijn dochter ook op de fiets.Els, Annelies, Hein, Alie, ton, familieleden en bekenden van Ad.v.d.C en Ad.v.d.H feliciteerde ons alle vier met het volbrengen van onze fietstocht.Toen we de fietsen uit de bus hadden gehaald en de tassen op de fiets hadden gedaan namen we alle vier afscheid van elkaar. Ad.v.d.H zou over een paar weken een reuni organiseren. Daarna vertrokken wij ieder ons eigen weg. Mieke gaf het tempo aan, ik ben toen maar achter haar gaan fietsen anders moest ik elke keer aanhoren dat ik terug moest.Ik wil bij deze de drie fietsmaten hartelijk bedanken voor de fijne trainingen de bijzondere weken die ik met hen mocht beleven tijdens het fietsen. We hebben veel lol gehad, veel gezien en veel mee gemaakt. een anekdote zal ik u niet onthouden. die werd door een van ons gemaakt zal door mij niet vergeten worden.De een komt peddelend bovenop de berg.   De andere stopt en drinkt wat en fietst weer verder en komt ook boven op de berg.  Weer een ander komt fluitend boven op de berg. En weer een ander komt lopend en fietsend boven op de berg. Het maakt niet uit hoe dat we er zijn gekomen maar we zijn er gekomen.

Ja het was een mooie reis

er waren veel bekenden om ons op te halen en te feliciteren

Bij thuiskomst werd ik wederom verrast. Achter het raam stond een plaat met de tekst: Welkom Thuis Pelgrim versierd met ballonnen er stond een klein racefietsje bij heel leuk. Binnen lagen diverse verrassingen op tafel. Waaronder een drop pakket moest maar gauw weer een paar kilootjes bijkomen zei Mieke. Kreeg ook een pakket om de auto te wassen. Mieke zei tegen mij, je mailde toch dat je toch niet moe was dus kun je mooi de auto wassen.Ik vind de Spanjaarden over het algemeen net zo vriendelijk als de Fransen. We werden hier nog meer aangemoedigd meestal door de woorden Don Camino, Peregrino. de wegen waren onrustiger als in Frankrijk, dat kwam omdat je diverse keren op de N wegen moest fietsen daar was het weliswaar veel drukker als op de binnenwegen.De fietstocht was in een woord grandioos. Ik heb genoten vanaf de dag van vertrek tot de dag dat ik terug kwam. Het weer was fantastisch. Ik zou het zo weer doen, maar ja dat zal wel door het weer komen. Ik zou niet weten wat ik zou doen als we vier weken regen hadden gehad. Het weer was volgens mij ook bepalend dat het zo goed ging. Niet een keer een lek gereden volgens sommige een bijzonderheid. Ik vermoed dat dit doo het goede weer komt. Had het vaker geregend dan zouden er vast wel lekke banden zijn geweest.Hierbij wil ik Mieke,Karel, Erik en Ingrid hartelijk bedanken voor het mogen maken van deze fantastische trip, want zonder hun toestemming en inzet zou het niet mogelijk zijn geweest.  BEDANKT

vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:15	16.15	5.17	9.00	18.1 Km/u	47	zon	28
Vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:00	17:00	5:21	10:00	16.0 Km/u	51	veel zon	28
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:00	13.45	3.04	5.45	16.7 Km/u	38	veel wind	22
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.15	16.30	5.06	8.15	17.6 Km/u	60	veel wind	19
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
12.45	18.15	3.31	5.30	17.2 Km/u	50	zon	25
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.10	16.30	4.36	8.20	17 Km/u	54	zon	24
Vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:30	18:00	5:43	9:30	16.2 Km/u	45	zon/wind	24
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:45	16:00	4.39	8.15	18 Km/u	50	zon	24
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08.30	16.00	4.46	7.30	18.7 Km/u	41	zon	22
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:45	17:15	5.18	9.30	17.4 Km/u	43	zon	28
Vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:45	16:30	5:40	8:45	16,9 Km/u	45	heel warm	30
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:15	16:15	4:25	8:00	17,5 Km/u	59	heet	30
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
08:00	15.45	4.56	7.45	17.5 Km/u	57	koud/zon	17/24
vertrek	aankomst	rijtijd	totale tijd	gemiddeld	top	weer	graden
07:30	14:00	4:00	6:30	16,9 Km/u	55	zon	21