Fietsen langs het Pieterpad. 29-06-2020 t/m 09-07-2020.
Jan en ik hadden besloten om dit jaar de route “Fietsen langs het Pieterpad” te fietsen. We hadden allebei een knooppunten-routeboekje gekocht bij de Lidl, diverse kaarten waren door Jan ingekleurd. Dat zou de route van Breda naar Groningen worden. Het routeboek van Pieterburen naar Maastricht hadden we ook beiden gekocht. De route van Maastricht naar Breda had Jan ook ingekleurd. Dus het zal allemaal wel gaan lukken.
Maandag 29 juni Breda – Baarn 113 km fietstijd: 6.30 uur weer: droog.
Maandag 29 juni was ik rond 07.45 uur bij Jan en Els. Ik dronk eerst nog een bakje koffie en om 08.00 uur vertrokken we richting Baarn. Daar was onze eerste slaapplaats. We sliepen de hele fietsreis bij “Vrienden op de Fiets”. Ondanks de Corona had Jan de eerste drie nachten al kunnen boeken. Het viel wel op dat, het alleen bij mensen was, die een aparte douche hadden voor de gasten. We hadden de wind in de rug, dus dat viel wel weer mee. Bij een grote fruithandelaar hebben we onderweg wat gedronken en een koek gegeten uit onze eigen voorraad. De fruithandelaar verkocht van alles: o.a. aardbeien, aardappelen, honing, te veel om op te noemen. Na een twintigtal minuten gingen we weer verder. Bij het Merwedekanaal ging de brug open voor de boten, daar zeker 10 minuten gestaan, verplichte rust. Toen de brug dicht was, moesten we rechtsaf, we haalden dezelfde boten weer allemaal in. Het was heerlijk fietsen langs het Merwedekanaal. Bij Vreeswijk gingen we met het pontje naar Vianen. Keizer Napoleon heeft dezelfde overtocht gedaan in 1811 als wij nu. Hij was niet met de fiets, maar zat in een met acht paarden bespannen koets. Hij had een gevolg bij van 1200 man, voor wie hij de overtocht moest betalen. De schippers lieten Napoleon en zijn gevolg anders niet overvaren. In Vianen aangekomen, daar was men bezig met een kruispunt, het lag helemaal overhoop. We zagen geen knooppuntbordjes meer hangen. Na enig zoekwerk zijn we de richting Houten maar gaan volgen, daar moesten we tenslotte naar toe. In Houten ging het ook al niet zo lekker, er klopte niets van de nummering, dus de weg naar Bunnik gevolgd. Vanaf hier ging het weer goed. We zijn nog even langs Paleis Soestdijk gefietst, helaas er was niemand thuis, dus maar weer verder gefietst. Een lange rechte weg naar Baarn, bij knooppunt 64 gingen we Baarn in. Jan had van thuis de plattegrond van Baarn meegenomen. We waren snel op ons eerste slaapadres. We arriveerden daar om 16.00 uur na 113 kilometer, dat waren er 20 meer dan gepland. Maar het was droog en we hadden de wind in de rug, waar praten we dan over. We kregen van onze gastvrouw Annejet een heerlijk koel alcohol vrij biertje en een biertje met alcohol aangeboden. Annejet vroeg of de tocht goed was verlopen. Jan vertelde van de bordjes, die niet klopten in Houten. Oh, dat kan wel kloppen, de jeugd daar vindt het kennelijk leuk om de bordjes te verwisselen. Spullen naar boven gebracht en lekker gaan douchen. We gingen daarna in het dorp eten. We gingen bij Grand Café De Kerkbrink naar binnen. Daar heeft Jan een kipsaté met friet en sla genomen en ik een Wienerschnitzel met friet en sla. Het smaakte voortreffelijk. Op ons gemak naar ons logeeradres terug gewandeld. Daar hebben we de benen te rusten gelegd.
Dinsdag 30 juni Baarn – Emmeloord 101 km fietstijd: 5.25 uur weer: 45 min regen.
Na een voortreffelijk ontbijt vertrokken we voor de tweede etappe richting Emmeloord. Na een kleine 7 kilometer begon het lichtjes te regenen. We deden alleen de regenjasjes aan. Ongeveer een half uur later was het weer droog, maar de regenjassen bleven aan. Het waren rechte lange stukken en veel open vlaktes. Gelukkig hadden we de wind in de rug. We moesten de Stichtse brug over. Kort daarvoor was men een nieuwe wijk aan het bouwen . We konden er niet langs, alles was met hekken afgezet. Gelukkig stond er een route omleiding aangegeven, maar helaas, die klopte niet helemaal. Het was even zoeken en aan iemand de weg gevraagd. Nu konden we de brug over, zover ging het goed. Maar toen begon het pas: bordjes verdwenen. We reden een stukje terug, sloegen rechtsaf richting Lelystad, langs een industrieterrein, langs de grote weg en een bos. Na een klein half uur stonden we ineens voor knooppunt 93. Dat moesten we hebben, dus dat gingen we weer volgen. Aan de overkant van de weg zagen we het industrieterrein liggen, waar we de weg kwijt waren. We zaten weer op de route. Bij een afzethek hebben we wat gedronken en een koek op. We zagen een bord staan, dat de weg 1 juli gesloten zou zijn. Hier hadden we mazzel bij, want het was nu 30 juni. Daar het dun bezaaid was met bankjes, maakten we gebruik van het enige bankje, wat we tot nu toe tegen waren gekomen om te lunchen. De boterhammen vlogen bijna weg zoveel wind stond er. Na de lunch fietsten we weer verder, we kwamen in Natuurpark Lelystad terecht. Hier hebben we binnen een lekker bakje koffie en thee op. We fietsten een flink eindje in het natuurpark. Dit was een hele mooie en rustige route. We kwamen het natuurpark weer uit en even verderop was er weer een bordje verdwenen, gelukkig hadden we het gauw door, dus weinig verkeerd gereden. Op een gegeven moment moesten we de Ketelbrug over, hier ging alles goed. Nu was het niet ver meer tot Emmeloord . We waren rond 15.45 uur op het adres, waar we zouden slapen. We reden eerst naar het centrum. Hier waren ze met de weg bezig, precies waar wij langs moesten voor het vervolgen van onze route. We konden er met de fiets wel langs. We hebben even de weg gevolgd tot we een bordje tegen kwamen van het knooppunt. We zagen bordje 93 hangen, dat moesten we volgen, dus het was te doen. Jan heeft bij de Lange Muur (Chinees) besproken, dat we rond 18.00 uur zouden komen eten. Jan moest zijn telefoonnummer en adres geven. We gingen weer richting logeeradres, daar werden we hartelijk ontvangen met een alcoholvrij biertje en een biertje voor Jan. Deze mensen reden ook nog regelmatig op de fiets. We hebben een klein half uurtje zitten kletsen. We gingen lekker douchen en daarna fietsten we naar de Chinees in de regen. Daar aangekomen moest Jan boven weer een lijst invullen met naam en telefoonnummer. Jan bestelde bami met gesneden kip en ik bestelde bami speciaal. We lusten allebei graag Chinees, dus het zal wel meer keer voorkomen deze reis, dat we bij de Chinees zitten. Na dat we hadden afgerekend, reden we weer terug in de regen. Jan heeft in de avond tot zondag 5 juli de logeeradressen geregeld bij Vrienden op de Fiets.
Woensdag 1 juli Emmeloord – Zuidhorn 105 km fietstijd: 5.41uur weer: droog.
We gingen om 08.00 uur ontbijten. Het ontbijt bij Vrienden op de Fiets krijg je bijna niet op, er staat van alles op tafel: fruit, jam, kaas, worst, papje, eitje, diverse soorten brood, vruchtensap, koffie en thee. We wilden om 08.30 uur de fietsen pakken, maar die stonden op slot. Ik had hem niet op slot gezet en Jan ook niet. Jan had zijn reserve sleutel bij, maar ik niet. Ik ging boven kijken of daar de sleutel lag, maar daar lag hij niet. Ik kwam terug beneden, toen zei onze gastvrouw Ada, dat zij de fietsen op slot had gezet. Dat deed ze bij iedereen, ook hun eigen fietsen zetten ze altijd op slot. Het was voor mij een grote opluchting. We reden om 08.35 uur weg. Even later hebben we bij de Lidl in Emmeloord wat boodschappen gedaan. We zijn langs de opbreking van de weg gegaan en we zaten weer op de route. We reden door het Kuinderbos. Het Kuinderbos is het grootste aaneengesloten bos van de Noordoostpolder. Gelegen aan de rand van de provincie Flevoland, grenst het aan Overijssel en Friesland. Het waren meestal grindpaadjes. Na ongeveer 35 kilometer gingen we bij bakker De Vliegende Hond in Wolvega wat drinken met wat lekkers . Ik zei tegen Jan, volgens mij heb ik een lekke band . Maar we gingen eerst maar eens bij de bakker binnen. Toen we weer bij de fietsen kwamen, stond mijn achterband inderdaad helemaal leeg. Aan de overkant onder een grote boom in de schaduw de spullen van de fiets gehaald, ik kreeg van Jan mooie paarse handschoenen. Fiets op zijn kop gezet, wiel eruit en de band eraf gehaald. Er kwamen mensen voorbij die zeiden dat de fietsenmaker vlakbij zat. Dat was niet nodig, zei Jan, wij doen alles zelf. Gevoeld en gekeken of er iets in de buitenband zat, dat was niet het geval. Een nieuw bandje erin gedaan, opgepompt met de fietspomp van Jan, dat ging vrij snel. Wiel terug geplaatst, spullen weer op de fiets gedaan. Binnenbandje zouden ik vanavond plakken. Alles bij elkaar duurde het ongeveer 15 minuten . We konden onze weg weer vervolgen. Wat reed dat lekker zo’n volle band. Rond de klok van 12.15 uur was het weer tijd voor onze lunch. Jan had nog speciale squirt wax bij om de ketting te smeren. Hij heeft de twee kettingen in de wax gezet, hierdoor moesten we wel 15 minuten langer blijven zitten. Dat was geen straf en we hadden alle tijd van de wereld. Ik deed mijn wielerjack uit. Jan zei, dat is de goden verzoeken. Ik trek het weer aan als het begint te regenen. Bij Siergerswoude hebben we een pauze ingelast voor een ijsje. Kon je zelf pakken en het geld in de geldkist doen. Rond 16.15 uur kwamen we aan in Zuidhorn bij ons slaapadres. We konden de fietsen onder het afdak zetten. Spullen naar boven gebracht. Marieke, onze gastvrouw bracht thee en koffie met twee stroopwafels naar boven. Jan zat lekker op het bed, maar hij voelde dat hij ergens op zat. Bleken er twee wasknijpers in het dekbed te zitten, die heeft Jan er maar even uitgehaald. Na het douchen zijn we bij een Eethuis gaan eten. Jan nam salade met friet en kip en ik nam een boerenomelet. Het was een hele mooie en rustige route. Veel leuke plaatsjes gezien, waar wij door heen fietsten. Mooie fietspaadjes, sommige wel lekker smal maar ontzettend mooi. Prachtig!!! Toen we weer terug waren, heb ik geprobeerd om mijn band te plakken. Ik kon echter geen gaatje vinden. Jan zei, kom eens hier, ik heb een gaatjeszoeker bij me. Echter Jan kon het gaatje ook niet vinden, wat bleek, het ventiel was een stukje los gegaan. Dit was niet te plakken, dus het bandje gelijk in de prullenmand gegooid. Klaar was ik er mee. Nu konden we elke avond uit het boekje Fietsen langs het Pieterpad gaan lezen. We zouden morgen tot Rolde gaan. Daar was onze volgende slaapadres.
Donderdag 2 juli Zuidhorn – Rolde 98 km fietstijd: 6.00 uur weer: 1,5 uur regen.
We vertrokken om 08.00 uur na een gelukkig normaal ontbijtje. Rond 09.30 uur kwamen we aan in Pieterburen. Dit was ons eindpunt van de route van de Lidl. Tevens was Pieterburen ons begin punt van de route van het boekje Fietsen langs het Pieterpad naar de St. Pietersberg te Maastricht. Er zaten 16 kaarten bij het boekje, waar de routes opstonden, deze had ik geplastificeerd, we konden die telkens in het stuurtasje doen, tevens had ik de bladzijdes met de knooppunten geprint, dus die konden ook in het stuurtasje doen, dat was wel makkelijker dan in het boek. Na een bakje gedronken te hebben, gingen we weer verder. We moesten een kilometer of 15 de zelfde route terug fietsen. We zagen hier wel een twintigtal wandelaars lopen, die in de richting Maastricht liepen. Rond 11.00 uur begon het te regenen, dit duurde tot ongeveer 11.35 uur. Regenpak maar aangehouden. Rond 12.00 uur kwamen we aan in Groningen. We moesten de kaart verwisselen. Jan ging bij een knooppunten bord van het fietspad af, ik wilde het zelfde doen, maar dat ging niet helemaal goed. Daar lag ik op mijn snufferd, een grote vloek kwam uit mijn mond. Gelukkig viel ik op de zijkant van mijn helm. Mijn gezicht was een beetje kapot. De bril was beschadigd, deze stond helemaal scheef en neusvleugel stond schuin. Jan zei, we zoeken een brillenzaak op, want zo kan je niet verder fietsen. Ik zag ook bijna niets, omdat hij helemaal scheef stond. Brillenzaak was zo gevonden. Maar bij deze brillenzaak konden ze me niet helpen. Ze hadden geen goed tangetje hiervoor. Ze stuurde mij naar Eyewish in de Herenstraat. Daar aangekomen, heb ik uitgelegd wat er was gebeurd. Het meisje zei, dat de bril niet van Eyewish kwam. Ik zei, dat kan kloppen, ik woon in Breda. Maar er kwam een jongeman bij ons staan, die zei, geef de bril maar, ik neem hem even mee naar boven. Even later kwam hij terug met de bril. Hij had hem kunnen repareren. Ik vroeg aan hem wat de kosten waren. We zullen eerst even kijken of hij goed zit. Hij zat als vanouds . Hij vertelde dat het niets koste, het was service van de zaak. Klasse!!!. Het regende nog steeds. We gingen weer verder, even een stukje terug gelopen naar de route. We zijn nog even naar de Grote Markt in Groningen gegaan om de Martinitoren, de Olde Grise, te bekijken. Even later zei Jan, zullen we een bakje doen, zodat je even van de schrik kan bekomen. We gingen een eethuis binnen en we bestelden allebei paprikasoep. Toen begon het toch te spoelen, niet normaal meer. Gelukkig zaten we binnen. Toen we de soep op hadden en hadden afgerekend, was het weer droog. De regenpakken bleven toch maar aan. We gingen verder, zoals gewoonlijk was het weer even zoeken, bordjes ontbraken weer. Eenmaal de stad uit is het gelijk gedaan met de drukte. De route was vanaf Groningen ook heel mooi. Halverwege de middag hebben we nog een papje en een appelsap genomen. We fietsten verder op smalle fietspaadjes, deze lagen vol met plassen, waardoor de fietsen er niet uit zagen. We kwamen over het Balloërveld, dit is een groot stuk woeste heide van 367 hectare. Tegenwoordig wordt het Balloërveld bewoond door Drentse heideschapen, het enige Nederlandse ras met hoorns. En er schijnen ook wat hooglanders rond te zwalken, maar die zien we niet. Dit was gigantisch groot en zeer mooi. De schapen en de schaapherders hebben wij gezien. Kort voor Rolde kwamen we langs het Pieterpad-Monument voor wandelaars. Het was een smal paadje om er te komen op de fiets. Maar het was dan ook speciaal voor wandelaars. Rond 16.45 uur waren we bij ons slaapadres. We werden pas rond 17.30 uur verwacht. Dus gingen we eerst maar eten bij Pizzeria Mama Mia. We hebben allebei lekkere spaghetti genomen, een pilsje en een ijsthee erbij. Na afloop nog een soft ijsje gescoord bij de buren. We reden een stukje terug naar ons logeeradres. Fietsen in de schuur gezet. We mochten pas laat in de avond gebruik maken van de douche. Gisteren had ze een lekkage en hij was vandaag pas gekit. We moesten over het rooster heen stappen. Jan heeft nog verschillende adressen gebeld. Nu was alles gereserveerd, dus daar had Jan geen omkijken meer naar.
Vrijdag 3 juli Rolde – Gramsbergen 83 km fietstijd: 5.04 uur weer: droog.
Na een voortreffelijk ontbijt vertrokken we om 08.45 uur. Het was lekker droog. We bezochten eerst de 2 hunebedden, die aan de rand van Rolde liggen. Die hunebedden blijven altijd weer mooi om te zien. We fietsten daarna lekker door de bossen op geasfalteerde fietspaden. In de bossen viel het wel mee met de wind. De wind kwam nog steeds uit het zuiden, dus tegen de wind in. Na 20 km. zijn we gestopt bij camping de Warme Bossen voor een bakkie. Zo warm was het hier niet. We gingen weer verder . We fietsen door Boswachterij Ellersveld. We kwamen langs een mooie grafheuvel uit de oudheid. Bij Sleenerzand gingen we op een bankje onze lunch nuttigen. Hier hadden we een mooi uitzicht met Schotse hooglanders. Na onze lekkere lunch, die bestond uit twee boterhammen met smeerkaas, papje en appelsap voor Jan en voor mij twee boterhammen met leverpastei, papje en appelsap gingen we weer verder. Even later hadden we meer open stukken, waardoor we de wind tegen hadden, dat viel niet mee, maar ook niet tegen. Onderweg bij AH nog diverse boodschappen gedaan. Bij Dalerveen was de weg afgesloten, maar gelukkig konden we er te voet langs. We moesten wel door het mulle zand een kleine driehonderd meter. We kwamen een vrouw tegen, die van de andere kant kwam. Ze zei tegen ons, je kunt in ieder geval zeggen dat je een gedeelte Offroad hebt gedaan. In Coevorden kwamen we langs het kasteel. Even wat gedronken op een terras. Nu was het nog een klein eindje fietsen. Bij Gramsbergen nog een foto gemaakt van een kunstwerk “Hello Sailor”: een wit schip op het droge, met Jan boven op het schip .We kwamen om 16.05 uur aan bij ons slaapadres. Spullen naar boven gebracht. Lekker gedoucht. Weer bij de Chinees (China City) gegeten. Jan bami met halve kip en een biertje en ik bami met koe lo yuk, babi pangang met ijsthee. Deze Chinees zat om de hoek bij ons slaapadres. Deze dag in de ochtend door de bossen gefietst, dat was vrij rustig en schoot lekker op. In de middag meer open stukken, waardoor de wind soms tegen zat.
Zaterdag 4 juli Gramsbergen – Holten 76 km fietstijd: 4.40 uur weer: 60 minuten miezerig.
Na het ontbijt vertrokken we om 08.50 uur. Het eerste gedeelte was met de wind tegen en open terrein, maar gelukkig was het droog. In het dorp Rheeze stonden diverse mooie oude boerderijen. Het is een echte boerengemeenschap, waar eeuwenoude boerderijen in Saksische stijl tezamen het beschermde dorpsgezicht vormen. Na een kleine 15 kilometer zaten we in het bos, dat had als voordeel weinig wind. In Ommen zijn we naar het fietsmuseum gegaan, dat zat bijna op de route. Dit was een heel leuk museum, dat door vrijwilligers gerund werd. Even verderop zijn we wat gaan drinken, want het begon te miezeren. Toen we weer onderweg waren, heeft Jan toch zijn regenjasje aangedaan en wij beiden deden de pet onder onze helm op. In het bos lekker onze lunch op en toen kwamen we de eerste berg/heuvel tegen, de Lemelerberg stelde niet veel voor. De Hellendoornsche en de Holterberg volgden. Het stelde allemaal niet veel voor. We kwamen rond 16.00 uur aan in Holten. Jan wilde eerst wat gaan eten, want we werden pas rond 17.00 uur verwacht. We gingen deze keer naar de Pannenkoekenbakker. Raad eens wat we daar bestelden?! Jan nam een pannenkoek met ui, tomaat en kaas met een pilsje, ik nam een pannenkoek met kaas en een ijsthee erbij. Rond 16.50 uur zijn we naar ons slaapadres gegaan. Even zoeken via de telefoon, waar we moesten zijn. Klokslag 17.00 uur belden we aan. Het werd een rustige avond , want we hoefden de deur niet meer uit en we hadden allebei een eigen kamer. We gingen douchen en daarna lekker een paar bladzijdes uit het boek gelezen. Dit was weer een hele mooie route, zo door het bos, paadjes met klinkers, betonplaten, asfalt, fijn grind en zand.
Zondag 5 juli Holten – Gaanderen 72 km fietstijd: 4.35 uur weer: 2 uur regen/miezer.
Om 08.35 uur zaten we weer op de fiets. De eerste 15 kilometer hadden we wind op kop, gelukkig was het droog. Vanaf Landgoed Verwolde fietsten we weer in de bossen. Dit voelde gelijk goed, want hier stond weinig wind. We zijn naar de dikste zomereik van Nederland gefietst. `Dikke Boom´ van Verwolde, die is op dit moment de dikste zomereik van ons land. Hij staat op het landgoed Huis Verwolde. Je kunt hem niet missen, er staan talrijke bordjes, die je naar deze indrukwekkende boom leiden. Het is naast de dikste, ook een van de oudste eiken: het is namelijk een tijdgenoot van Willem van Oranje, Shakespeare en Claudio Monteverdi. De boom had destijds een omtrek van 40 palm en 8 duim wat gelijk staat aan ongeveer 460 cm. Tegenwoordig meet de boom maar liefst 770 cm in de omtrek. De boom is ongeveer 450 jaar oud. Het plantjaar is redelijk goed in te schatten, dankzij het verhaal van de molenaar. In 1767 bood een molenaar 275 gulden voor deze eik om er twee molenassen van te maken. De koop ging echter niet door en de boom is behouden gebleven. De eik is landelijk bekend. Gradus ten Pas heeft hem al in 1885 geschilderd en hij is op een groot aantal oude ansichtkaarten te vinden. Inmiddels is de eik hol geworden en daardoor is het een woonplaats voor vogels en zeldzame kevers. De conditie van deze veteraan was enige jaren geleden aan het verslechteren, zijn kroon was gehalveerd. Dankzij goed beheer ontwikkelt de boom nu weer nieuwe takken en produceert hij zelfs weer eikels. Dit is echt een knoeperd van een boom. Om 11.00 uur begon het een beetje te miezeren. Jan trok zijn regenjas aan. Rond 12.00 uur gingen we op een bankje lunchen. Ik zei tegen Jan, ik doe mijn regenpak aan. Jan zei, hoor ik dat nou goed?? Jij je regenpak aan en volgens jou regent het niet. Ik zei, doe jij het ook maar aan, dan hoeven we dadelijk niet te stoppen. Zogezegd zo gedaan. Na 1 uur en 45 minuten hebben we in Vorden geld gepind en in een restaurant koffie en thee gedronken. Hier deden we de regenpakken weer uit. Na Zelhem zijn we even langs de Beeldentuin de Hulenhof geweest. Hulenhof betekent Uilenhof. We hebben hier geen beelden gekocht, ze waren te duur en onhandig om mee te nemen. We waren bijna in Gaanderen. Rond 16.00 uur stonden we bij mevrouw op de stoep. Ze vroeg of we rond 17.00 uur terug konden komen, want ze waren bezig met een high tea. Dat was geen enkel probleem. We gingen terug naar de “Snacknees”, die waren we net voorbij gefietst. Dit was een cafetaria inclusief Chinees. Ze hadden er werkelijk alles, zelfs een “waterfiets”: twee frikandellen met frietje speciaal. Jan nam kip met friet en ik nam schnitzel met friet. Terwijl wij er zaten, werd het druk met afhalen van maaltijden. Maar in de tussentijd kwamen er vier jongelui bij om te helpen. Nadat we hadden afgerekend, gingen we terug naar ons slaapadres. We werden door Monique ontvangen. Spullen van de fiets gehaald. Lekker gedoucht, daarna beneden wat zitten lummelen. Monique kwam zeggen, dat ze weg ging, want ze had nachtdienst. Haar man zou morgenvroeg de kinderen naar school brengen. Het ontbijt stond al klaar in de koelkast en op de aanrecht. Ik had al afgerekend met haar. De sleutel zouden we morgenvroeg terug leggen, waar hij lag. We hebben deze avond 4 pilsjes op, waarvan ik 2 alcoholvrije. Ze stonden lekker koel in de koelkast. Waren 1 euro per stuk. We hebben nog wat tv gekeken, daarna hebben we in bed nog een deel van het boek gelezen.
Maandag 6 juli Gaanderen – Gennip 80 km fietstijd: 5.10 uur weer: buien.
Nadat ik de tafel had gedekt en koffie en thee had gezet, konden we aan tafel. Gisteren stond alles al klaar. Monique had nachtdienst en haar man moest de kinderen naar school brengen. Nadat we klaar waren met het ontbijt, hebben we de afwas in de gootsteen gezet. We vertrokken rond 08.40 uur. Jan heeft de zaak op slot gedraaid en de sleutel in de driehoek van de balk gelegd. De route was zo weer gevonden. Het zou om 09.00 uur volgens buienradar gaan regenen. Helaas was dat niet het geval. Wel hadden we de wind tegen. Rond 10.00 uur waren we in Elten in Duitsland. Bij een bakker gingen we op het terras zitten. Ik ging naar binnen om te bestellen. Maar werd direct weer naar buiten gestuurd. Ik moest een mondkapje op doen. Jan pakte er een uit zijn tas. Ik weer naar binnen en koffie, thee met wat lekkers besteld. Er lag een formulier op het dienblad, dat ingevuld moest worden. Dit heeft Jan gedaan. Naderhand heb ik het formulier terug gegeven. We wilden weer verder gaan fietsen, maar het begon te gieten. Voordat we het regenpak aan hadden, was onze rug al drijfnat. We hebben 10 minuten onder een poort gestaan, want het kwam er met bakken uit. Toen het wat minder werd, zijn we op de fiets gestapt. Een kleine tien minuten later zaten we weer in Nederland. Hier was het droog, Jan en ik stopten om onze regenpakken uit te doen. Je moet het weer niet pesten, want 20 minuten later begon het weer te regenen. Het werd weer droog, maar de regenpakken bleven aan. Ik zag, dat ik mijn regenbroek achterste voren aan had. We gingen lunchen bij een jeu de boule baan. De bielzen waren zeer glad en daar lag ik bijna weer op mijn snufferd. Toen ik mijn regenbroek goed had aangedaan, begon het te spoelen. We hebben geschuild onder een boom, wat niet veel hielp. Daar hebben we een boterham en een papje gegeten. De regen werd wat minder, dus zijn we weer vertrokken. We gingen met het pontje over naar Millingen aan de Rijn. Nu hadden we de wind recht op kop. Gelukkig was het droog. Bij Ooij hebben we bij een restaurant wat gedronken. Toen we vertrokken, hadden we de wind een beetje mee en aan de zijkant. We kwamen bij de Wylerberg en Berg en Dal. Daar moesten we even aan de bak, beetje klimmen, daar krijg je het lekker warm van. Net voor Groesbeek zijn we gestopt bij de Canadese oorlogsbegraafplaats. In totaal liggen er 2.619 graven op deze begraafplaats: vliegeniers, soldaten en zeelui. Veel van deze helden met een persoonlijk verhaal. Bovendien worden op het Groesbeek Memorial, wat zich vooraan op de begraafplaats bevindt, 1047 vermisten herdacht. Even later gingen we een zandpad op en kwamen we uit bij een replica van een Glider . Ruim 20.000 soldaten landden per parachute en een ‘kleine’ 15.000 met zweefvliegtuigen. Deze gliders vervoerden ook ruim 1.700 voertuigen en zo’n 300 stuks artillerie. Op de landing- (voor gliders) en dropzones (voor para’s) komen daarnaast nog eens 3000 ton munitie en andere ondersteunende middelen aan de grond. Toen we terug fietsten, moesten we door het mulle zand, dat was fietsend niet te doen, dus even te voet verder gegaan. Net voor Gennep gingen we wat drinken op een terrasje. We zaten net aan onze nootjes, toen begon het weer te gieten. Mevrouw deed de parasol omhoog voor ons en we zaten weer droog. Het duurde niet zo lang. Na het afrekenen gingen we een mooi natuur gebiedje in. Nu kwamen we in Gennep. Even moeten zoeken, waar ons slaapadres was. We werden zeer gastvrij ontvangen. Mevr. hielp zelfs mee met de tassen naar binnen te dragen. Jan kreeg koffie en ik blikje sinas. Regenpakken boven op zolder gehangen om te drogen. Lekker douchen en we gingen weer naar het centrum. Toen we beneden kwamen, zei onze gastvrouw, zo jullie zien er weer een stuk frisser uit, ze wenste ons smakelijk eten. We kwamen al snel een Chinees tegen, daar zijn we naar binnen gegaan. Ik nam nummer 71 en Jan nam nummer 73, allebei met bami. Het had ons beiden goed gesmaakt. Morgen hoefden we alleen de straat uit te fietsen, linksaf te gaan en dan zaten we weer op de route. Nu gaan we nog even wat kijken in ons route boek, om te lezen waar we allemaal langs komen.
Dinsdag 7 juli Gennep – St.Odiliënberg 100 km fietstijd: 5.50 uur weer: droog.
Na het ontbijt hebben we de fietsen geladen en om 08.30 uur vertrokken we weer. We kwamen rond 09.00 uur uit bij het kasteel van Montfort. Kasteel Montfort dateert uit 1260 en was eeuwenlang een van de grootste kastelen van Nederland. Het werd door Hendrik van Gelre gebouwd, op een heuvelrug in het waterrijke Vlootbeekdal. Door deze ligging, het veelhoekige grondplan en de dikke natuurstenen muren was het praktisch onneembaar. Na Hendrik’s dood in 1285 hoorde kasteel Montfort bij het graafschap Gelre. Na een kleine 15 kilometer gingen we bij Afferden met het pontje naar de overkant. Op een gegeven moment moesten we een pad in om bij de Willibroduskapel te komen. We kwamen van een andere kant, als de route aangaf. Maar toen we om de kapel heen liepen, zagen we waar we in moesten om de route te vervolgen. Even later kwamen we uit bij de Rosmolen. Midden in het bos van Landgoed Geijsteren, dat meer dan 700 ha beslaat, staat het historisch rijksmonument “de Rosmolen”. Deze karakteristieke watermolen dateert uit 1667 en wordt nog steeds regelmatig gebruikt voor het malen van granen. De molen is, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, geen echte rosmolen. De naam komt van een boerderij in de buurt , die wel een rosmolen, een molen aangedreven door een paard of ros, bevatte. Nadat deze in 1863 afbrandde, is de naam overgegaan op deze watermolen. Tot ca. 1930 werd de molen voornamelijk gebruikt voor het malen van het graan van de boeren uit de omgeving voor de bakkers uit Geijsteren en Oostrum. Het molengebouw bevat een bijzonder ruitvormig rieten dak. Nadien kwamen we in Tienray, daar hadden ze in de kerk een Lourdes grot gemaakt. Rond 12.00 uur was het weer tijd voor de lunch. Zaten we te eten, toen er een vrachtwagen het zandpad in sloeg, dat veroorzaakte een grote stofwolk. De stofwolk was weg, toen kwam de vrachtwagen weer terug. Wederom een grote stofwolk. Even later kwamen er fietsers van beide kanten elkaar tegemoet. Een mevrouw schrok zo erg, dat ze er bijna tegenaan fietste. Ze had de fietsers niet gezien, zei ze tegen ons. Ik keek eerlijk gezegd naar jullie. Ze moest toch even van de schrik bekomen. Wij konden er wel om lachen en mevrouw zelf ook. Bij Grubbenvorst zijn we met het pontje overgevaren naar Velden. Bij Grubbenvorst weer wat gedronken op een terras in de buurt van Nepal. Deze dag stond er veel wind. We reden wel bijna de hele dag over grindpaadjes en zandpaadjes, dat was lekker rustig. We reden bij een bessenterras langs, daar zijn we wat gaan drinken. Daar was het wel ontzettend druk. Alle mensen liepen met zakken vol met bessen. Rond 17.00 uur waren we op ons slaapadres. Fietsen in de schuur gezet. Spullen naar boven gebracht. Douchen. Deze avond zouden we bij deze mensen blijven eten. Dit was met de reservering afgesproken. Na het douchen naar beneden gegaan en buiten lekker wat zitten drinken. Beetje kletsen met de gastvrouw. De gastheer Guus ging het eten klaar maken. Rond 18.45 uur konden we aan tafel. We kregen rundersteak, broccoli, wortelen, Parijse aardappeltjes, champignonsaus en een toetje. Het toetje bestond uit slagroom, creme-freche met mango en geel fruit. Heerlijk gegeten. Tijdens het eten over van alles zitten kletsen. Nog naar het nieuws gekeken op de tv. Daarna zijn we naar boven gegaan om de benen te rusten.
Woensdag 8 juli St.Olidiënberg –Gellik (B) 86 km fietstijd: 5.45 u. weer: hele dag regen.
We vertrokken om 08.30 uur na een heerlijk ontbijt. De gastvrouw heeft nog een foto van ons gemaakt. We begonnen deze dag met onze regenpakken aan. We zaten zo weer op de route. Het was heuveltje op en af, gelukkig was de wind een stuk minder, dan de afgelopen dagen. Op een gegeven moment wisten we, dat we verkeerd zaten. Jan heeft bij een bedrijf de weg gevraagd. We moesten richting Ulestraten. Rond 12.10 uur kwamen we aan in Ulestraten. Daar zijn we bij Brasserie Brocante wat gaan eten en drinken. We mochten met onze natte kleding gewoon op de stoelen gaan zitten, was geen probleem. Jan een broodje kaas en ik een tosti. Het was met liefde klaar gemaakt, dat stond op de menukaart. Rond 13.10 uur vertrokken we weer. Om 13.40 uur kwamen we bij Heiligdom St.Gerlach uit. Hier zijn we even binnen gaan kijken. Het was een hele mooie kerk. Ze hebben daar in een zij kapel een mozaïek, dat is 4.5 m bij 6.85 m en heeft 260 kleuren, 20 nuances goud (23-karaats bladgoud tussen 2 glasplaatjes) met de hand vervaardigd glas mozaïek uit Italië – Venetië en gelegd inkalk/zandmortel. We kregen nog verschillende grindpaadjes, die waren moeilijk te berijden, dat kwam door het natte weer. Ook daar kwamen we door heen. In Maastricht aangekomen, heeft Jan twee kopieën laten maken van de kaarten voor de volgende dag, zodat we allebei zagen, hoe we moesten fietsen. Nu gingen we naar de St. Pietersberg, dat was het eindpunt van ons fietsboekje. Dachten we er te zijn, bleek dat het fort van de St. Pietersberg te zijn. We moesten nog een laatste klimmetje doen. Na 4.35 uur gefietst te hebben en 69 kilometer afgelegd te hebben, kwamen we aan bij het eindpunt op de St. Pietersberg. Hier hebben we elkaar gefeliciteerd met het behalen van deze prestatie. We zijn teruggefietst naar Maastricht, daar hebben we gedronken. Het was weer tijd om verder te gaan. We gingen naar Lanaken ons slaapadres. Later bleek dat we in Gellik moesten zijn, dat was een deelgemeente van Lanaken, maar dat was wel 8 kilometer verder. We kregen het adres niet gevonden, want we hadden geen netwerk op de telefoon. Jan heeft mevrouw gebeld. We moesten naar de kerk van Gellik rijden, daar zou haar man ons oppikken. Jan werd gebeld door mevrouw, we waren niet bij de kerk aanwezig, zei ze. Haar man was alweer thuis. We zijn er bijna, zei Jan. Haar man zou weer naar de kerk komen. Bij de kerk aangekomen, stond de man ons op te wachten. Wij reden achter hem aan en zo kwamen wij toch bij ons slaapadres. Meneer heeft het een en ander uitgelegd. Hij wees ons op het terras, waar wij gebruik van konden maken. Jan zei, nou nee, dat gaan we niet doen, we hebben heel de dag al buiten gefietst in de regen. Spullen van de tas gehaald. We zijn daarna meteen teruggefietst naar de kerk en hebben daar op het plein bij De Hoeve lekker gegeten. Jan nam saté en ik een hamburger, allebei met patatas bravas. Bij ons slaapadres aangekomen de fietsen in de garage gezet, fietspakken over de fiets gehangen, zodat die konden drogen. Waarschijnlijk hebben we die morgen weer nodig, zei Jan. We hebben de route bestudeerd, die we morgen fietsen. Van Lanaken, dwars door België naar Breda.
Donderdag 9 juli Gellik (B) – Breda 128 km fietstijd 6.48 uur weer: droog.
Na het ontbijt vertrokken we om 07.45 uur. We moesten eerst weer terug naar de autoweg van Lanaken. Dat was even zoeken, maar na een 25 minuten hadden we deze weg gevonden. We gingen via Zutendaal naar Genk. Jan zag er een beetje tegen op, omdat Genk een grote stad is. Gelukkig hebben we niet hoeven te zoeken en we reden snel de stad weer uit. Nu zou het voor ons vrij simpel moeten verlopen. We reden soms op aparte fietspaden langs de autoweg, maar ook diverse malen op fietsstroken pal naast de autoweg. We fietsten langs Zonhoven, Zolder, Heusden, Beringen, Beverlo, Oostham, Mol, Dessel, Retie, Oud Turnhout, Turnhout, Baarle-Nassau, Breda. Natuurlijk zijn we diverse malen gestopt om te rusten, te drinken en te lunchen. Het ging voortvarend, allemaal redelijke rechten stukken. Beetje wind, soms mee en soms een tegen. In Baarle-Nassau was onze laatste stop, daar hebben we een heerlijk ijsje op. Nu was het nog maar 22 kilometer naar Jan zijn huis. De laatste 3 kilometer voelde ik natte spetters, ik vroeg aan Jan, moeten we niet stoppen om het regenpak aan te doen? Nee, dat hoeft niet, riep Jan. Oké, maar dan heeft het voor het verslag niet geregend vandaag. Boeien, zei Jan. We hebben deze dag ook nagenoeg geen regen gehad, in ieder geval niet noemenswaardig. Wij kwamen precies 17.00 uur aan na een kleine 128 kilometer bij Els. Mieke en Karel zouden ook naar Els komen. Els had Indisch haantje klaar gemaakt, dat is kip met rode saus, rijst en erwtjes. Dat smaakte heel erg goed. Daarna nog pudding met slagroom. We hebben nog koffie gedronken met een stukje vlaai, dat Karel had mee genomen. Toen was het tijd om afscheid te nemen van Jan en Els. Jan en ik hebben elkaar bedankt voor de mooie, gezellige reis en de tijd die we samen hadden doorgebracht. We zullen nadenken over een nieuwe reis. Ik ging met de fiets naar de Kampakker, zonder fietstassen, die namen Karel en Mieke mee. Thuisgekomen tassen uitgeladen en alles opgeruimd. Douche ingesprongen en ik was weer het mannetje.
We hadden 1 lekke band, die was voor Jack. De eerste drie dagen hadden we de wind flink in de rug. Daarna een paar dagen de wind flink tegen gehad. Deze reis meer regen gehad dan de vorige reizen. Jan en ik hebben deze reis in totaal 1042 kilometer afgelegd. Ondanks dat het Corona-virus overal heerste, was het goed te doen, als je maar afstand hield en geen hand gaf. Ook met het slapen bij Vrienden op de Fiets was het meestal geen probleem. Sommige mensen ontvingen nog geen gasten, maar de meesten vonden het geen probleem. Gezond verstand gebruiken, zeiden de meeste mensen.
Tot Ziens
