Rijn fietsroute 2018

Vrijdag 1 juni.        Autoreis Breda – Hospental bij Andermatt                   Regen en Zon.

Rond 07.00 uur kwamen Jan, Ad van de Corput en Frans Magielse mij thuis ophalen. Tassen achter in de auto gelegd, fiets op het fietsenrek gezet. Afscheid genomen van Mieke, Karel en Virginie.

Bij Eindhoven begon het al te regenen. Regelmatig diverse buien, dit duurde totdat we in Duitsland waren.

Onderweg twee keer een plas pauze gemaakt en een keer om te tanken. Onderweg hebben we geen files gehad.

Maar vlak voor Andermatt stonden we warempel in de file, maar gelukkig duurde het maar 10 minuten, toen moesten we de weg af via Andermatt naar Hospental. Voor ons was de file afgelopen; diegenen die rechtdoor moesten, die stonden nog wel in de file.

In Zwitserland scheen volop de zon, het was zeker 25 graden. Om 16.00 uur kwamen we aan in Hospental bij ons Hotel EGG.

We zaten zoals gewoonlijk weer op de bovenste verdieping. We hadden wel een heel mooi uitzicht, dat dan weer wel.

Tassen uit de auto gehaald, bedden uitgekozen. Een berichtje naar huis gestuurd, dat we goed waren aangekomen.

We gingen naar beneden om wat te drinken. Om 18.00 uur konden we aan tafel om te eten. We kregen spaghetti met zwijnenvlees en boontjes.

Na het eten nog even in het dorp gewandeld, we liepen over een oude brug.

Rond 19.30 uur waren we weer terug op onze kamer. Beetje slap zitten ouwehoeren.

 

Zaterdag 2 juni.        Andermatt – Tamins.

vertrek 08.15 uur,    aankomst 16.00 uur,               fietstijd 5.00 uur,        86 km, veel zon.

7.00 uur stonden we op. Wassen en aankleden. Tassen ingeladen en naar de auto gebracht. Het was pas om 08.00 uur ontbijten. Maar alles stond al klaar en we mochten om 07.30 uur al ontbijten. Na het afrekenen zijn we van Hospental naar Andermatt gereden.

Daar hebben ze mij om 08.15 uur uit de auto gedropt. Fiets van het rek gepakt, de achtertassen op de fiets gedaan. Ik kon aan mijn eerste 10 klim kilometers beginnen.

De Oberalppas op.

Jan had dispensatie gekregen, omdat hij dit jaar 70 is geworden. Dus die werd netjes door Ad en Frans naar de top gebracht met de auto.

De eerste 500 meter ben ik drie keer gestopt om mijn ademhaling op orde te krijgen. Dat lukte gelukkig goed. Ik had mijn tempo te pakken. Na 3,5 kilometer kwamen Ad en Frans weer naar beneden gereden en die moedigden mij aan. Dat gaf mij toch weer vleugels. Onderweg nog twee keer gestopt om foto’s te maken. Het ging wel lekker, vond ik; er stond normaal 2 uur voor om de top te halen, volgens diverse mensen. Ik kwam na 1.35 uur boven op de top aan. Jan maakte diverse foto’s van mij. Van 1444 meter naar 2046 meter is een hoogte verschil van 602 meter. Niet slecht gedaan vond ik zelf en dat zonder te trainen en volle bepakking.

Eerst koffie en thee gaan drinken. Er staat op de Oberalppas een replica van de vuurtoren van Hoek van Holland .

De toren staat op ruim 2000 meter boven de zeespiegel en is daarmee de hoogste vuurtoren ter wereld.

De authentieke vuurtoren uit Hoek van Holland maakt tegenwoordig deel uit van het Havenmuseum in Rotterdam.

Jan vertelde mij, dat ze nog bezig waren geweest om met de shovel sneeuw weg te schuiven.

Nu was het weer tijd om de top te verlaten en naar beneden te gaan. Fietsjasje en hesje aan en daar gingen we. Het ging in ieder geval een stuk sneller dan omhoog. In een dorpje boodschappen gedaan bij de Coop voor de komende twee dagen.

Het weer was uitstekend, veel zon , windje wel tegen, maar ja je kunt niet alles mee hebben.

Rond 11.50 uur zaten we te lunchen, achter ons de Rijn en voor ons de trein, dat was fijn. Ook stonden er drie ezels tegenover ons. Wie was nou de derde ezel????

Zeker 25 kilometer op een gravel pad gereden, slechte weg maar wel lekker rustig.

Rond 13.00 uur kwamen we bij een oude houten brug bij Rueun.

Nu gingen we weer de gewone weg op met diverse klimmetjes. Om 13.40 uur stopten we om een lekkere koele cola te drinken. Dat ging er wel in na een mooie beklimming. Na elke beklimming werden we beloond met steeds mooiere uitzichten. De klimmetjes waren soms zo steil, dat Jan zei: de “ballen”. De laatste honderd meter liep Jan dan naar boven. Ik wachtte dan boven op Jan.

Vanaf Valendas tot Versam reden we langs de Rheinschucht. 10.000 jaar geleden stortten vele miljoenen kubieke meters rotsen het dal in – de lawine van Flims. Hierbij ontstond de Ruinaulta, een canyonachtige kloof in het Voor-Rijndal. Deze is bereikbaar over water, te voet, met de trein of op de fiets. Diverse malen gestopt om foto’s te maken en te genieten van de uitzichten , zo mooi. We sliepen vanavond in Tamins bij de Fam. Willie. Jan keek iedere dag als we klaar waren met fietsen, waar we de andere dag konden slapen en dan ging Jan bellen. Dit ging altijd in goed overleg met mij.    We waren er bijna, dus ging Jan aan iemand vragen waar de straat was. Men stuurde ons naar het andere dorp toe, het was niet zo ver een minuut of vijf. Het venijn zat hem echt in de staart. Drie kleine klimmetjes, maar wel heftige klimmetjes. We waren rond 16.00 uur in Tamins, even rond gekeken. Toen zagen we een bordje met B&B erop. Daar moesten we zijn. We werden verwelkomd door Jacob Willie. Jan kreeg gelijk een pilsje en ik een watertje. Hij bracht ons naar de kamer. Het was een koele ruime kamer, de douche in de gang.                                                                                                         Het restaurant Die Krone was gesloten in het dorp. De vrouw van Jacob, Christa zou voor ons bellen of het restaurant voor ons open ging. Ze gingen helaas niet open. Christa wilde wel voor ons koken. Salade, rijst en kipfilet. Dat konden we wel waarderen. Het was nu 17.30 uur; om 18.30 uur zou het eten klaar zijn.

Wij gingen onder tussen een rondje wandelen in het dorp. Bij de enige supermarkt twee cola en twee magnums gekocht, dat was 9.60 frank; is omgerekend 11,00 euro. Rond 18.20 uur waren we terug bij de B&B. Om 18.30 uur kwam Christa ons halen. We kregen als eerste een salade, daarna rijst met ui en twee stukken kipfilets Jan kreeg er een biertje bij en ik een kan koel water. Het had ons goed gesmaakt.

Christa vroeg of ze erbij mocht komen zitten. Dat vonden wij wel goed. Even later kwam Petra uit Frankfurt er ook bij zitten, dat was ook een fietsster. Die was  al drie weken onderweg. We hebben met  Petra tot 21.00 uur zitten praten over diverse reizen, die wij en zij allemaal gefietst hadden.

Christa was in Wenen geboren maar woonde al 30 jaar in Zwitserland. Was een hele leuke en gezellige avond. Morgenvroeg konden we de nieuwe vloer van de keuken bewonderen, want Jacob was al de hele avond bezig om laminaat tegels te leggen en die wilde dat perse klaar hebben.

Nu gingen we naar onze kamer toe. Dagboek bijschrijven, tanden poetsen en pyjama aan.

 

Zondag 3 juni.                      Tamins – Rheineck.

vertrek 08.45 uur,    aankomst 17.30 uur,        fietstijd 6.10 uur,        115 km,                      veel zon.

Na het ontbijt de fietsen uit de schuur gehaald, die tussen de konijnen stonden. Fietstassen erop en de volle bidons in de houders gedaan en om 08.45 uur vertrokken we weer. In de ochtend diverse klimmetjes gehad; af en toe een pittige ertussen.

Om 11.20 uur in Jenins voor het eerst iets tegen gekomen om wat te drinken.

We reden veel langs de Voor-Rijn. De Voor-Rijn is de langste van de beide bronrivieren van de Rijn. Ze ontstaat uit een aantal beken in het Oberalpgebergte in het Zwitserse kanton Graubünden en komt bij Reichenau samen met de Achter-Rijn. Links de grote weg en rechts de Rijn. Wij reden boven op de dijk. Na de middag waren de klimmetjes voorlopig verleden tijd. Nu was het hoofdzakelijk vlak.  Om 13.10 uur zijn we Liechtenstein ingereden over een mooie oude brug uit 1871. In het midden ligt dus de grens, wat met een bord staat aangegeven. De brug heeft tot eind jaren zeventig dienst gedaan, toen is er een nieuwe brug naast gelegd. Nu mag je er alleen nog te voet of met de fiets overheen.  Nu kregen we diverse gravel paadjes met fijn grind. Maar toch zeker 50 kilometer over de dijk op het asfalt gereden. Het duurde vrij lang, voor we een cafeetje tegen kwamen om een cola te drinken. Het was 16.10 uur; toen kwamen we een cafeetje tegen met volop muziek. We hebben daar de man maar gelijk 2 cola op. Het was er gezellig en druk. We kwamen veel mountainbikers tegen. Veel senioren maar ook heel veel jeugd. De meesten hadden een middenmoter op de mountainbike. We kwamen Heidi nog tegen. Dat was een oude diesel locomotief met een paar wagons er achter. Het laatste stukje reden we in Oostenrijk. We passeerden zelfs de douane, die waren de auto’s aan het controleren in verband met het vignet.

We kwamen rond 17.30 uur aan bij ons B&B Das Gasthaus. We werden vriendelijk ontvangen door mevrouw. We moesten wel onze schoenen uit doen in de hal. Daarna gingen we naar de bovenste verdieping. Daar kregen we nog meer uitleg. Waar de douche was en dat er een gebreid lapje hing met de tekst Frei en Bezet. Waar de lichtknoppen zaten en hoe de deur open ging en op slot moest. Ook waar we morgenvroeg moesten ontbijten. Dat was het wel zo’n beetje. Zelf was ze heel vriendelijk. Jan vroeg aan haar of er ergens een eetgelegenheid was. Ze legde meteen uit hoe we bij de Pizzeria restorante Caprese konden komen. Dat was volgens haar heel goed. Op onze kamer hebben we het thuisfront op de hoogte gebracht hoeveel we vandaag gefietst hebben en waar we geland zijn. Daarna lekker douchen, daar knap je wel van op.  Nu gingen we naar het stadje toe om wat te eten. We waren rond 18.15 uur bij de Pizzeria. Die zat echt bij ons om de hoek. Buiten zat het vol, dus gingen we naar binnen. Besteld hadden we zo, maar het duurde tot 19.00  uur voor we het eten hadden. Jan had pasta en ik had een pizza. Daarna bestelden we nog een strachitella en een dulcinea ijsje. Dat duurde en duurde maar. Maar het was gezellig binnen. De kok die pizza’s maakte, zweette zich in de rondte  en de obers die het rond brachten, maakten af en toe een sprintje, was leuk om dit te zien. Nou rond 20.10 uur hadden we ons ijs. Toen we dat op hadden, zei Jan, nou als de rekening ook zo lang duurt, zitten we hier om 21.00 uur nog. Nee, zei ik, dat gaat niet gebeuren, ik ging gewoon naar de bar en vroeg om de rekening. Die had ik binnen twee minuten betaald. Alles bij elkaar genomen was het een avondvullend programma en het eten was ook nog eens lekker.  Nog een beetje in de stad Rheineck gewandeld en daarna zijn we naar de B&B gelopen.

Liechtenstein- Zwitserland

de Rijn

 

Maandag 4 juni.                   Rheineck – Lotstetten.

vertrek 08.25 uur,    aankomst 17.30 uur,        fietstijd 6.33 uur,        115 km,                      veel zon.

Lekker ontbeten. De volle bidons op de ijzeren paarden gedaan en we vertrokken weer om 08.25 uur.    We begonnen op een grindpad langs de Oude Rijn. Maar de rest van de ochtend reden we langs de Bodensee. Af en toe op een grindpadje, maar meestal op een asfalt fietspad. Op een gegeven ogenblik was men met werkzaamheden bezig, waardoor wij diverse omleidingen hadden. Daardoor kregen wij er diverse klimmetjes gratis bij. Na de middag fietsten we naast de Rheinsee.  We kwamen in Stein am Rhein, beroemd vanwege de middeleeuwse huizen met hun beschilderde gevels, kenmerkend  voor het stadsbeeld. Wat een mooie stad is dat. We hebben daar de man 2 grote cola’s op. We gingen weer verder fietsen. We fietsten weer naast de Rijn tot Altenburg toe. Bij Obergallingen gingen we de Zwitserse en Duitse grens over. We gingen naar Schaffhausen om de watervallen te bekijken. Op een gegeven ogenblik reden er twee fietsers voor ons . We volgden deze fietsers .We mochten hier eigenlijk niet fietsen. Degene die voor ons fietsten, kwamen een ouder echtpaar tegen, dat hand in hand liep. Meneer liet ons alle vier stoppen en riep boos: Dit is hier verboden te fietsen en nog wat meer. Waarop Jan riep: Ein, zwei polizei. Neen, riep de man, geen polizei. Wij draaiden onze fietsen om en gingen een klein stukje terug. De brug over, nu zaten we aan de Zwitserse  kant, dat was ook niet goed, de weg was afgesloten, dus weer terug. Brug over en een andere weg gevolgd. We hadden eindelijk de Schaffhausen watervallen gevonden. Was schitterend om te zien. We zouden nu naar Lotstetten fietsen naar ons hotel. Maar vanaf de watervallen werden we zeker vier keer getrakteerd op pittige klimmen. We zagen Lotstetten staan, maar in plaats van het fietspad te nemen zaten we ineens op de autoweg. Dit mocht wel, maar is toch niet rustig fietsen. Het ging wel snel en het was maar 3 kilometer.  Om 17.30 uur waren we bij ons Hotel  Schweizer Hof. Fietsen mochten in de garage. We zaten maar een hoog, dus dat viel wel mee. Thuisfront een appje gestuurd, daarna lekker douchen en dan lekker eten. We hebben bij een bistro gegeten. Jan kipfilet met frietjes en sla. Ik een schnitzel met sla, biertje en een sinas erbij. Naderhand even naar het einde van het dorp gelopen om te kijken of we hier het dorp uit moesten fietsen. In het hotel in ons fietsboekje gekeken. Jan zag in het boekje, dat we via het spoor aan de andere kant moesten zien te komen, dan zitten we weer op de route.                                                                                                                 Rond 20.10 uur begon het te onweren, bliksemen en te regenen. Dat belooft wat voor morgen.

 

Dinsdag 5 juni.                    Lotstetten – Wyhlen.

vertrek 08.15 uur,  aankomst 16.00 uur,     fietstijd 5.35 uur,   97 km,     ochtend fris / middag veel zon.

We vertrokken rond 08.15 uur. Het was een grijze ochtend, maar het was droog. Jan trok zijn windjack aan. Ik niet, gewoon in blote armen. We moesten toch al gelijk aan een klimmetje beginnen. Na een kleine 5 minuten zaten we weer in Zwitserland, maar dat duurde niet lang, want 5 kilometer verder gingen we in Gunzgen weer de Duitse grens over. We fietsten dan weer eens langs de Rijn, dan werden we een industrieterrein opgestuurd, maar wel van de grote weg af, dus het was rustig met verkeer. Bij Waldshut bij een camping bakje koffie en thee gedronken. Het was wel een hele mooie camping, mooie toiletten, was- en droogruimtes en douches. We fietsten weer verder langs mooie fietspaden, o.a. gravel, asfalt. We kregen diverse klimmetjes voor onze kiezen, maar daar maalden we niet om. Er stonden vier honden in een tuin. Wij stopten even hiervoor. Jan had zijn dazer gepakt en richtte die op de honden en ja hoor, de vier honden achter het hek waren gelijk stil.                                                         Net voor Laufenburg op een heel mooi plekje onze lunch genuttigd. Dat was maar goed ook. We kregen gelijk 3 bergen achter elkaar, dus onze energie was gelijk weer verbruikt. Even later gestopt bij een zwembad om een ijsje te nuttigen. Daar heeft Jan onze bidons gelijk laten vullen.  Het was weer tijd om wat te drinken, we stopten bij Kasteel Beuggen in Beuggen. Lekkere koek met cola genomen.                                     Vanaf hier was het nog ongeveer 12 kilometer naar Wyhlen, waar wij zouden slapen. We moesten soms op de autoweg, dan weer grindpad en dan weer fietspad. We wisten niet precies waar we moesten zijn. Maar Jan ging het gemeentehuis binnen. Daar zaten verschillende mensen te wachten en Jan vroeg in het algemeen: Weet iemand de Lorracherstrasse of waar het Hotel Löwen is. We zaten al in de goede straat, we moesten een stukje rechtdoor op een druk kruispunt zijn. Wij waren er om 16.00 uur, maar er hing een briefje, dat men rustte van 14.00 uur tot 17.30 uur. Beetje rond gefietst en bij een bakker binnen gegaan om wat te drinken. Tegenover de bakker zat een Turkse eettent. Daar gingen we om 16.30 uur naar toe om te eten. Lekker op ons gemak gegeten. Jan nam Kofta met rijst en ik nam een kleine Donner met friet. Met een lekker koud biertje en een groot glas koele sinas. Nadat we klaar waren, zijn we naar het hotel gegaan. Daar waren we om 17.40 uur en men was inderdaad open. We mochten de fietsen in de schuur zetten. Onze kamer lag gelukkig aan de achterkant De voorkant lag aan een drukke doorgaande weg, daar hadden we nu geen last van.                                                                                                                                   Morgen kunnen we aan deel 2 van de Rhein-Radweg beginnen. Van boek 1 hoeven we alleen nog maar naar Basel te fietsen. Dat was nog ongeveer 10 kilometer

goed gegeten in Hotel Löwen

 

Woensdag 6 juni.                 Wyhlen – Weisweil.

vertrek 08.10 uur,    aankomst 15.50 uur,    fietstijd 5.33 uur,           103 km,                      veel zon.

Na het ontbijt, wat ons goed smaakte, zaten we om 08.10 uur weer op de fiets. Een kleine kilometer terug gefietst en we zaten weer op de route. Zoals ik gisteren al schreef, was het maar 10 kilometer naar Basel. Net voor Basel waren ze met werkzaamheden bezig, het fietspad was afgesloten. Gelukkig liep er een man met een hondje en die vertelde precies waar wij heen moesten. Dat was weer een meevaller. Het was een drukke stad, maar het stond verder allemaal goed aangegeven. In Basel bij de Middenbrug diverse foto’s genomen. Jan moest heel erg naar het toilet, we gingen een restaurant binnen voor koffie en thee. Helaas ze waren nog niet open, ze waren nog aan het poetsen. Wij gingen naar de overkant daar zat een Turks restaurant, daar waren we wel welkom. Koffie en thee besteld en Jan naar het toilet. Moesten we daar wel geteld 2 hele euro’s afrekenen. Dat is wat anders dan in Zwitserland. Het duurde nog 5 kilometer voordat we de stad en de industrie verlieten. We kwamen de Aldi en de Lidl tegen.We gingen deze keer eens naar de Aldi voor brood, vleeswaren, drinken, appels en pudding.

Nu kwamen we wederom op de grindpaden terecht, de Rijn links en de weg rechts. Diverse keren van de weg af, dat was wel lekker rustig. Na een kilometer of 35 gingen we op een bankje zitten om wat te drinken uit onze voorraad. Wat denk je een kleine kilometer verderop was een terras. Een klein uurtje later hebben we onze lunch genuttigd. Na een kleine 75 kilometer zouden we in het dorp Breisach wat gaan drinken. Komen we toch een restaurant  met terras tegen, De Rijn Promenade. Daar hebben we ieder een grote cola genomen .                                                                                         5 kilometer voor Weisweil zijn we van de route afgeweken, daar de route weer in Weisweil zou samen komen. Nu reden we lekker in de schaduw van de bomen. Het was maar goed dat er pijlen in het bos stonden, die de weg aangaven. Je kon verschillende kanten op en als er geen pijlen hadden gestaan, dan was het maar gokken of we de goede weg zouden nemen.

Rond 15.50 uur waren we in Weisweil. We reden onze privaat zimmer voorbij om bij een café wat te gaan drinken. Rond 16.10 uur gingen we naar ons slaapadres. Daar werden we door onze gastvrouw Erica vriendelijk ontvangen. We konden de tassen buiten afspoelen, want die zaten flink onder het stof. We kregen een biertje en een watertje aangeboden. Ze wees ons de kamer, die stond tegenover ons waar wij zaten. Deze keer zaten we op de begane grond, wat een weelde was en we hadden een hele luxe kamer. Jan vroeg aan Erica of ze voor ons een wasje kon draaien. Daarvoor wilden we wel betalen. Nee, ze wilde wel voor ons wassen, maar ze hoefde er niets voor te hebben. Ze zette een wasmand voor onze kamer. Deze wasmand zat helemaal vol. We hebben een overheerlijke douche genomen. We waren net uit de douche, toen het begon te onweren, maar het was nog droog. Jan had weer een adres gebeld voor de volgende avond, dat was ook weer geregeld. Het zou morgen wel 120 kilometer fietsen zijn,maar dat hoeft geen probleem te zijn voor ons.                                                            We gingen naar het restaurant, wat Erica ons had aan bevolen. Daar heb ik kippenborst met sla op en Jan gebakken lever met sla en gebakken aardappelen. Dit is Jan zijn lievelingsgerecht en omdat Els het niet lust, krijgt Jan het ook niet. Na het eten kwamen we thuis en de was stond netjes opgevouwen in de wasmand voor de deur. Nadat we de was opgeruimd hadden, gingen we lekker buiten zitten op ons zitje. Route bekeken voor morgen en dagboek bijgewerkt. Men geeft voor morgenmiddag heftig onweer af. We zullen het mee maken.

 

Donderdag 7 juni.                Weisweil – Plittersdorf.

vertrek 07.30 uur,    aankomst 16.30 uur,               fietstijd 6.40 uur,        124 km,             bewolkt / zon.

Jan ging iets voor zevenen naar de bakker voor brood en beleg, want bij de prijs zat geen ontbijt bij. Ik had ondertussen thee gezet . We hebben ieder twee broodjes op met kaas, dat was weer voldoende voor ons.

We vertrokken om 07.30 uur, we moesten tenslotte 120 kilometer fietsen. Na diverse kilometers zaten we weer op onze geliefde gravelpaadjes. Tevens hadden we na een aantal kilometers ook onze eerste omleiding al te pakken . Beetje omrijden, maar het stond allemaal goed aangegeven, Ze waren aan de Rijnkant op diverse plaatsen aan het werk. We kregen nog een omleiding, daar moesten we wel zeker 4 kilometer voor omrijden via Wittenwei, dan Kappel weer terug naar de Rijn. De gravelpaadjes waren wel zeer nat , want het had gisteren nogal geregend, geonweerd en gebliksemd. Af en toe zaten er gaten in de paden, maar die konden we goed ontwijken, want die gaten zaten vol water.

Rond 11.00 uur had Jan zijn zadeldekje gepakt. Hij had wat last van zijn billen.  Jan had ‘s morgens gezegd tegen mij, als we het maar droog houden. Men gaf in de middag onweer en regen op. Niets van dat alles, het werd alleen maar warmer. We hebben al 6 dagen het mooiste fietsweer van de wereld. Maar we zijn nog niet klaar met fietsen, dus afwachten maar.

Rond 12.00 uur zaten we weer aan de lunch. We zaten nog niet op de bank of mijn fiets lag plat op de grond. Alles uit mijn stuurtas gevallen, dus opnieuw inladen.

Bij Rhinau een glaasje cola van een halve liter op. We hebben heel wat dieren gezien: zwanen, 2 roofvogels, aalscholvers en diverse reigers. Ook hebben we de koekoek regelmatig gehoord, maar niet gezien.

Om 16.30 uur kwamen we aan bij ons gasthuis Anker in Plittersdorf. We konden bijna binnen rijden in het gasthuis vanaf de route via de voordeur binnen en langs de achterkant eruit. We stonden bij het achter- terrein te wachten, toen een mevrouw ons riep. Ze vertelde ons dat we de fietsen even verderop konden afspoelen. Ik zei: nee dat doe we niet, want morgen is alles toch weer hetzelfde. Ze vroeg waar we morgen heen gingen. Jan vertelde dat we naar Speyer zouden fietsen. Mevrouw vertelde dat we beter aan de andere kant van de Rijn konden gaan fietsen, dat is veel mooier en betere fietspaden. Dus morgen zouden we met het pontje naar de overkant gaan en een stuk in Frankrijk fietsen.

Jan zit lekker in de douche. Ik ga douchen, nadat ik mijn verhaal voor deze dag heb afgewerkt.

Vandaag minder fietsers tegen gekomen dan gisteren.

We zijn lekker gaan eten in een gasthuis. Jan had bouillonsoep en een Holsteiner schnitzel met twee gebakken eieren erop. Ik had Franse uiensoep en een boerenomelet met veel ui. Jan zei: jij durft. Ik zei, jij slaapt onder het raam en meestal gaat het bij pas na een paar dagen werken. De bedden staan gelukkig gescheiden.

Rond 20.00 uur begon het te regenen. Dus hopen, dat het morgenvroeg over is.

energie te veel of een beetje gek

 

Vrijdag 8 juni.           Plittersdorf – Speyer.

vertrek 08.25 uur,    aankomst 16.00   uur,      fietstijd 5.10 uur,        95 km,                     2 uur bewolkt / veel zon.

Na het ontbijt hebben we betaald, de bidons gevuld en zijn we vertrokken rond 08.25 uur. Na een kleine 10 minuten zaten we op het pontje richting Frankrijk. De pont was gratis. Hier begonnen we gelijk op het asfalt te fietsen. Aan de linkerkant fluitende vogels en aan de rechterkant krekels. We hoorden nog iets het bleek het zoeven te zijn van onze fietsbanden. Het was heerlijk en rustig fietsen. Na een klein uurtje fietsten we Duitsland weer in . Na 2 uur zei Jan, we zitten nu op een gemiddelde van 18,5 kilometer per uur. In Maximiliansau boodschappen gedaan bij de Lidl, papje, bananen en kaasbroodjes.  We volgden Leimersheim, we fietsten over de dijk. Hier ging het volgens ons mis, of we hebben zelf niet goed opgelet. We kwamen uit bij een grindpad met grove kiezels, dat was geen fietsen, de wielen zakten zeker 4 centimeter in het grind. Op een gegeven ogenblik zei Jan: we slaan hier linksaf om te kijken of we weer de dijk kunnen vinden. We reden het bos in daar werd het alleen maar modderiger. Even later kwamen we weer bij het zelfde grindpad naast de Rijn uit. Het stikte hier van de hele kleine vliegjes. Naast het grindpad lag een graspad, waar we regelmatig op fietsten. We gingen nog een keer linksaf maar dat was maar voor 50 meter, want er lag een boom dwars over het zandpad. We gingen weer terug naar het grindpad. Stukje grind dan weer plavuizen. We kwamen weer een pad aan de linkerkant tegen. Dat zijn we weer ingeslagen en ja hoor, na 500 meter kwamen we uit bij de dijk. Dus toch de derde keer gelukt. We zaten gelijk in de goede richting. We hadden een klein uurtje over het grindpad gedaan. Dat haalde het gemiddelde aardig naar beneden maar niet ons humeur, want we hadden de tijd en het was lekker zonnig.  We zaten nu weer op het asfalt, dat was wel een genot.

Rond 12.30 uur was weer tijd voor de lunch, lekker op een boomstam gezeten. In Lingefeld raakten we de weg even kwijt, er waren diverse bordjes verdwenen. Jan, onze kaartlezer, vond na enig speurwerk weer de route. Vanaf hier was het nog ongeveer 15 kilometer naar Speyer.  Om 16.00 uur kwamen we aan bij de Jeugdherberg in Speyer. We moesten wel even zoeken maar wederom weer gevonden. We hadden deze dag toch 95 kilometer gefietst in plaats van de 80 kilometer die er voor stonden. Jan zei: wat maakt het uit, daar kun je toch mee thuis komen. Ik zei: ja nu het goed weer is wel, maar wat als het de hele dag regent. Kreeg hierop geen antwoord.                                  Fietsen eerst in het fietsenhok neergezet. We kregen een vier persoonskamer met 2 stapelbedden lekker veel ruimte. Daarentegen was de douche en toilet klein. Na het douchen naar het centrum gelopen. Daar het zeer warm was, zijn we in een klein Italiaans restaurantje binnen gegaan. Jan heeft daar een pasta schotel op en ik nam lasagne met salat. Het was overheerlijk. Na dit lekkere eten zijn we weer naar de jeugdherberg gelopen. Daar hebben we allebei een biertje genomen. Ik aan de alcohol, ja maar het was voor mij een alcoholvrij biertje en Jan met alcohol.                        Morgen hebben we een rustdag. We gaan dan een stadswandeling maken en de Dom van Speyer bezichtigen.

 

Zaterdag 9 juni.                   Rustdag in Speyer.

Rond 08.00 uur opgestaan. We hadden tenslotte een rustdag. Om 08.30 uur zaten we aan het buffet ontbijt, de keuze was reuze, broodjes, brood, sap, worst, kaas, koffie, thee, pudding met muesli en diverse soorten fruit. Nou van alles een beetje genomen.

Rond 09.00 uur liepen we naar het centrum, waar we meteen naar de Kaiserdom gingen om die te bezichtigen. Dat was allemaal even mooi om te zien, we zijn ook onder bij de Crypte geweest, daar lagen Keizers begraven. De Crypte is 35 meter breed en 46 meter lang, de gewelven zijn 7 meter hoog. Het woord Crypte  betekent iets “dat verborgen is”. We hebben de toren ook beklommen, eerst 90 treden omhoog daar kwamen we in de Keizerszaal terecht, daar hingen allemaal schilderijen. We moesten nog 240 treden omhoog, maar daarna hadden we een schitterend uitzicht over de stad. Na diverse foto’s genomen te hebben, gingen we weer naar beneden. We gingen naar de VVV om een wandelroute van de stad te halen. Nadat we die hadden gehaald, gingen we eerst aan de overkant wat drinken met een Bijensteek erbij ( dat is een gebakje). Daarna begonnen we met de wandeling. We hebben drie kerken bezocht. In de Lutherkerk zat een koor, dat aan het repeteren was. De tweede kerk was de Dreifaltigheitskirche. In de derde kerk speelde men op een orgel, de Gedachtniskirche. Bij de stadspoort hebben we een broodje gegeten. Hierna liepen we weer verder en kwamen we uit bij het Historisches Museum der Pfalz.

Langs het park weer terug gelopen richting jeugdherberg. Maar we hebben in het park eerst nog een curryworst gegeten. In het park was van alles te doen, wat met bewegen te maken had, fietsen, dansen, yoga, enzovoorts. Toen we aankwamen bij de jeugdherberg hadden we deze dag 10,5 kilometer gewandeld. Nog wat drinken uit de automaat gehaald en meegenomen naar onze kamer om daar even te relaxen. We zijn rond 18.00 uur vlakbij de jeugdherberg gaan eten. Bij het Natuurvrienden Restaurant, het was een soort Grieks restaurant. Jan bestelde een zwijnensteak met friet en sla. Ik bestelde een kipburger met friet en sla. Het was gewoon lekker. Na het afrekenen kregen we een ouzootje van het huis. We gingen weer huiswaarts. We zijn nog even op het terrein geweest van het Techniek Museum, daar stonden diverse vliegtuigen. Het begon daar zachtjes te regenen. We zijn onder de bomen terug gelopen naar de jeugdherberg, kamer nummer 20. Het zat er weer op deze mooie en leuke dag, we hadden veel gezien en het weer was voortreffelijk. We konden ons eigen weer voorbereiden op morgen, onze achtste fietsdag.

 

Zondag 10 juni.                                Speyer – Nackenheim.

vertrek 08.00 uur,    aankomst 15.30 uur,        fietstijd 5.25 uur,        100 km,                     bewolkt / zon.

Wederom een heerlijk ontbijt op. We hebben twee broodjes en twee appels meegenomen voor de lunch. Een flesje drinken uit de automaat gehaald, zelf hadden we nog 1 pakje drinken. Zondags zijn de winkels gesloten, vandaar dat we het zo opgelost hebben. De zon scheen niet, maar de temperatuur was goed. De route was goed te doen, vele asfalt paadjes, weinig gravelpaadjes. We kwamen helemaal niets tegen om wat te drinken, dus hebben we bij Maudau op een bankje gezeten om daar van het flesje drinken te genieten. Hier kwamen fietsers, hardlopers en wandelaars voorbij. Het was tenslotte zondag. We zaten op een mooi stukje, tegenover ons was een soort moeras.

In de stad Worms hebben we van de lunch genoten. De broodjes hebben we met leverpastei besmeerd, appel gegeten en we hadden nog ieder een worstje. Morgen zouden we de voorraad weer aanvullen.  We hebben nog diverse roofvogels zien vliegen en zien zitten Na de lunch hebben we nog twee pauzes ingelast om twee redenen: we zouden anders veel te vroeg bij ons slaapadres in Nackenheim aankomen. De tweede reden was: het was heel erg warm dus ons vochtgehalte moest ook op peil blijven. Het was een hele mooie en rustige route. We hebben twee kleine omleidingen gehad. We waren nog vroeg klaar vandaag. We hadden er 100 kilometer op zitten en waren al om 15.30 uur op ons slaapadres. Fietsen mochten in de garage gezet worden. Tassen meegenomen naar onze kamer. We zijn weer naar beneden gegaan om het vochtgehalte op peil te brengen.                                                                                        We sliepen boven een café dit hadden we nog niet eerder meegemaakt. Gelukkig waren wij de enige klanten. Er kwamen aan de ene kant treinen en aan de andere kant verkeer en boven ons vliegtuigen voorbij en over. Na het douchen zijn we beneden lekker op het terras gaan zitten en hebben daar ook gegeten. Jan had trachatella soep met een geklutst ei erin en een Bauernschnitzel. Ik had minestrone soep en een schnitzel Salvatore. Ik had mijn soep bijna op toen de eigenaar naar buiten kwam en de rest van de minestronesoep bij mij op mijn bord deed. Nu had ik weer een vol bord. Het was allemaal even lekker. Na het afrekenen zijn we nog een wandelingetje gaan maken om te kijken, waar de bakker zat. Wij hadden wederom een kamer zonder ontbijt. De bakker was zo gevonden, dus dat komt morgenvroeg wel goed.

 

Maandag 11 juni.                 Nackenheim – Boppard.

Vertrek 07.50 uur,   aankomst 16.00 uur,               fietstijd 5.30 uur,        95 km,         warm / 30 minuten regen.

Alles weer opgeladen en de sleutel in de brievenbus gedaan, zoals afgesproken. Het spoor onderdoor en even verderop bij de bakker ons ontbijt besteld en opgegeten; er stonden twee stoelen en een tafel, het was goed geregeld, vonden we. Jan vertelde dat het vannacht had geregend. Ook waren er diverse goederen treinen langs gekomen. Rond 03.00 uur en rond 04.00 uur. De eigenaar had tegen ons verteld dat er s ’nachts geen treinen zouden rijden, pas om 06.00 uur zou de eerste trein gaan rijden. Nou zei Jan, dan kan meneer geen klok kijken. Het huis trilde helemaal, het waren lange goederen treinen. Het lawaai kwam gewoon door mijn oordoppen heen. Ik ben blij dat ik hier niets van meegekregen heb. Na het ontbijt even terug gereden, weer onder het spoor door en linksaf, we zaten gelijk weer op de route.                                                   We reden naar Mainz via de linkeroever, we moesten de brug over en dan linksaf, toen zaten we op de rechteroever. Even verderop een kleine omleiding, maar die stond weer perfect aangegeven.

In Eltville hebben we koffie en thee op bij bakker Dries. We konden de verleiding weerstaan om er wat lekkers bij te nemen. In dit dorp even rond gefietst en naar een VVV geweest om folders te halen. Jan en Els zouden in het najaar misschien hier een lang weekend naar toe gaan.

In Winkel zouden we met de pont overvaren om daar weer op de linkeroever verder te fietsen. De pont was net vertrokken, dus we moesten een kleine 20 minuten wachten. Ik heb een beetje het dagboek bijgewerkt. Om 11.30 uur vertrok de pont weer met ons aan boord. Om 11.40 uur zaten we weer op de linkeroever.                                                                                                                        In Bingen hebben we onze lunch op. We zaten op een bankje met het gezicht naar de Rijn en aan de overkant lag Rudesheim. Het was nog droog, maar het dreigde wel te gaan regenen. In Bacharach hebben we een grote cola op. We kwamen diverse plaatsen tegen, waar wij met de Familie Meijvis al eens geweest waren, zoals Oberwesel, St.Goar, Bacharach en Boppard.   Diverse kastelen onderweg gezien, op de rechteroever en op de linkeroever.                                                                                    Het laatste half uur begon het te regenen. Jan trok zijn regenjas aan, want hij zei: het is nog 10 kilometer. Hij vroeg aan mij, doe jij geen regenjas aan. Nee, zei ik. Jan zei: eigenwijs is ook wijs. Ik vond dat je er niet echt nat van werd. We waren om 16.00 uur bij ons Hotel Günther in Boppard. De fietsen konden in een afgesloten ruimte gezet worden. We konden met de lift naar de eerste verdieping, dat was een luxe voor ons. Tassen uitgepakt. Jan heeft contact gehad met iemand van een hotel voor de overnachting voor morgen. Na het douchen naar beneden gegaan. Het regende nog steeds, maar we liepen in korte mouwen naar buiten, dus het viel wel mee. We gingen eerst naar een geldautomaat om de portemonnee te vullen. We zijn in een klein restaurantje gaan eten. Het zat lekker vol. Jan bestelde een halve haan met friet en sla. Ik bestelde een lasagne. Het was echt heerlijk. Na het afrekenen liepen we naar buiten, het regende iets harder, dus hebben we besloten om na 100 meter bij een Italiaanse ijstent te schuilen. Daar hebben we allebei een heerlijk ijsje op. Jan een Stragiatella en ik een Bananensplit. Het regende nog steeds. Ik vroeg aan Jan of hij nog een ijsje wilde. Nee zei Jan, we gaan naar ons hotel. Dat was zeker 200 meter lopen dus echt nat werden we niet. Lagen we net op bed om de benen te laten rusten, begon er iemand bij ons raam te timmeren. Hadden we geen last van treinen of verkeer, hadden we dit weer. Gelukkig duurde het niet lang.                                                                                           De route die we vandaag hadden gefietst, was bijzonder mooi en beslist niet saai. Op de Rijn was veel scheepvaart en we kwamen veel dorpen tegen zowel op de linkeroever als de rechteroever. We zagen ook diverse fietsers, die de route zowel heen als terug fietsten.

de Rijn

 

 

met de pont van Winkel naar Frei Weishelm

 

Dinsdag 12 juni.      Boppard – Godorf.

vertrek 07.50 uur,    aankomst 16.45 uur,               fietstijd 6.30 uur,        112 km,           druilerig / middag droog.

Het ontbijt was super. We vertrokken met een druilerig weertje. We deden onze windjackjes aan, want je werd er bijna niet nat van.

Vanaf Boppard tot Koblenz zaten we nog tussen de druivenstruiken. Vanaf Koblenz kwamen we iets grotere steden tegen, die hadden bijna allemaal industrie. De economie moet ook draaien. In diverse dorpen en steden waren wij ook geweest met de Familie Meijvis o.a. Koblenz, Remagen en Koningswinter. Bij de grotere steden werd je langs de industrie omgeleid, omdat de industrie aan de Rijn ligt. Toen het lunchtijd was zag ik een mooi droog hokje waar we konden zitten. We naderden de grote stad Bonn, daar gingen we langs de Rijn om Bonn heen. Geen problemen gehad, daar we de stad niet in hoefden. Het was tot 13.15 uur motregen.

We fietsten nu constant langs de Rijn, er was genoeg te beleven en te zien. Soms mooie fietspaden, soms fietspaden met boom wortels. Ook paadjes zoals we weleens in Oost- Duitsland gefietst hadden, veel scheuren en plakkaten in de weg. We kwamen weinig in de stadjes terecht, dat was ook een meevaller, want daar is het meestal druk met verkeer.                                                                                                                      De laatste 8 kilometer begon het weer te motregenen. Jan deed zijn regenjasje aan. Ik niet, even door fietsen en we zijn er.                                                                                  In Godorf gingen we de brug over en daar stond in twee richtingen file. Wat was dat een drukte zeg, maar gelukkig waren we in no time bij ons hotel. We kwamen om 16.45 uur aan bij Hotel Godorfer Mühle. Naast het hotel werden we in de gaten gehouden door een hond die uit het raam hing en regelmatig blafte. Fietsen konden in de garage. Wij zaten twee hoog en droog. Het waren Kroatische eigenaren. Na het douchen zijn we beneden in het restaurant gaan eten. Jan had gegrild vlees met gebakken aardappelen. Ik had een Kroatische steak met gebakken aardappelen. We kregen ieder eerst een bord sla. De sla was bijna op, voordat we de rest kregen. Dat duurde toch wel een klein uurtje. Jan zei: volgens mij moet men het varken nog slachten. Toen men het eten kwam brengen, had Jan toch wel veel gegrild vlees, dus dat zag er prima uit. Mijn steak zag er ook goed uit. Jan had zoveel vlees dat hij een stuk aan mij gaf. Nadat we de rekening hadden gevraagd, kregen we een klein glaasje Slibowitz schnaps. Dat was sterk spul ik was blij dat het bij een glaasje bleef. Deze dag kwamen we regelmatig fietsers tegen, die zowel onze kant opgingen als wel de andere kant op fietsten met bepakking.

 

Woensdag 13 juni.               Godorf – Uerdingen.

vertrek 07.50 uur,    aankomst 16.10 uur,               fietstijd 5.55 uur,        97 km,               bewolkt / droog.

Wij gingen na het ontbijt onze fietsen halen, want er was niemand te bekennen bij de receptie. Stonden de eigenaren bij de garage, daar waren ze bezig om troep op te ruimen. Jan vroeg of ze de sleutel van de garage hadden. De man trok aan het handvat van de deur en trok zo de garage open. Jan zei: ja zo kan het ook. Om 07.50 uur reden we weer richting de route, die was vlakbij. Jan had bij ons vertrek zijn windjack al aangedaan.                                                                                                                          Rond 09.10 uur waren we in Köln. Daar hebben we foto’s van de Keulse Dom genomen. Tevens hebben we koffie en thee gedronken in Köln. Bij het restaurant heb ik mijn mouwtjes aangedaan. Te warm voor het fietsjack en te koud om met blote armen te fietsen. We gingen weer verder met onze route langs de Rijn. Rustig fietsen en uitkijken voor de toeristen. Soms van de Rijn af voor de industrie of containerhavens, maar dan ook langs mooie fietspaden of bospaadjes.                                                                      In Zons hebben we de lunch genuttigd. Het was een mooi oud stadje, wat voor een groot gedeelte nog was ommuurd. Na de lunch fietsten we weer verder.  Er stond al de hele dag een stevige wind en die hadden wij tegen.                                                      Toen kwamen we bij Neuss, dat is een grote industrie stad. Daar moesten we niet om de stad heen, maar dwars door de stad. We kregen gelijk twee omleidingen voor onze kiezen. Maar dat ging goed. Wat was dat een drukke stad, overal waar je keek was verkeer en veel verkeerslichten. Bij de Mac hebben we eerst een cola gedronken. We reden weer verder. We moesten Büderich volgen Komen we bij een grote kruising, die gereconstrueerd werd, waarschijnlijk hebben we daar een bord gemist. Kwamen we midden in Büderich uit en dat was niet de bedoeling. Jan vroeg aan een vrouw, hoe we het beste konden rijden om bij de Rijn uit te komen. Ze vertelde dat we alsmaar rechtdoor moesten blijven rijden. Nu dat gingen we doen en inderdaad na een 15 minuten gingen we een stukje rechtsaf en kwamen we bij de Rijn uit. We zaten gelijk weer op de route richting Krefeld.                                                                                    Daarna moesten we Eurdingen volgen, daar was onze slaapplaats. In Eurdingen even naar de Bahnhofstrasse gevraagd. Die was zo gevonden. We kwamen om 16.10 uur aan bij Hotel Imperial. De fietsen konden in de garage gezet worden. Wij zaten vier hoog, maar gelukkig had men een lift.  Jan heeft nog even snel twee korte fietsbroeken uitgewassen voor morgen. Na het douchen zijn we gaan eten. Jan heeft wederom zijn lievelingsgerecht op: gebakken lever met ui en friet. Ik nam een zwijnensteak met friet. Na het eten liepen we terug naar het hotel en kwamen we voorbij een Italiaans ijs- café. We konden de verleiding deze keer niet weerstaan. Jan nam een coupe ijs met walnoten en ik een banana cobana. Lekker joh. In het hotel aangekomen waren de broeken bijna droog. Jan had de broeken boven een “droogzwierder” (ventilator) gehangen.

 

Donderdag 14 juni.              Uerdingen – Millingen aan de Rijn.

vertrek 07.45 uur,     aankomst  16.50 uur,                   fietstijd 6.35 uur,   120 km,   bewolkt / beetje regen.

We vertrokken om 07.50 uur richting onze route.  Jan had zijn windjack aan en ik mijn mouwtjes.  Rond 09.30 uur hebben we de jas en de mouwtjes uitgedaan. Na 10 minuten zaten we weer op de Rijn route. Rond 09.00 uur kwamen we een Lidl tegen en er zat een bakker naast de Lidl. Bij de Lidl de dagelijkse boodschappen gedaan en bij de bakker wat gedronken.                                                                                            Tot 09.30 uur hadden we al drie omleidingen te pakken. De eerste stond aangegeven. De tweede kwamen we tegen op een fietspad naast de Rijn. Daar waren twee mannen aan het werk. Het fietspad was  maar 50 meter afgezet met hekken. Ze wilden geen hek voor ons weg halen, zodat we er langs konden. We moesten weer omdraaien  en op het punt waar wij eerst de trap afgingen, moesten we nu de trap op. Fiets een voor een naar boven geduwd. De derde omleiding kwamen we tegen bij een brug, die was afgesloten, maar die moesten we wel over. Hier stond echter niets aangegeven, hoe we om moesten fietsen. Dit was pas de eerste keer dat er niets stond aangegeven. We hebben zelf een beetje op de kaart gekeken, hoe we moesten rijden. Ook daar kwamen we aan uit. Het was tot zover een hele mooie variabele route. Gravel, asfalt, vooroorlogse fietspaden met gaten en zo in de weg. Mooie natuur, maar ook industrie. Soms hadden we de wind mee, soms wind tegen en soms wind van de zijkant.

Rond 15.00 uur begon het te miezeren. Jan deed zijn regenjack aan en ik mijn wielerjack. Het viel wel mee, want we fietsten de meeste tijd onder de bomen. We werden hier maar voor de helft een beetje nat. Alleen toen de bomen op waren, moesten we nog ongeveer 10 kilometer fietsen. Soms miezerde het, maar soms was het droog. Jan vond het nog geen echt “Bamus weer” anders had hij zijn regenbroek wel aangedaan.                                                                                                              Voor Grieth kregen we onze vierde omleiding van deze dag. Deze stond wel goed aangegeven. Dus dat viel weer mee. We zouden deze dag 110 kilometer fietsen naar Millingen aan de Rijn. Toen we bij ons slaapadres van Vrienden op de Fiets aankwamen hadden we er 120 kilometer opzitten.  We kregen van de gastvrouw koffie en thee aangeboden. Jan vertelde aan mevrouw, dat we in Andermatt. in Zwitserland waren begonnen. Jack heeft de Oberalppas naar boven gefietst en mij hebben ze met de auto naar de top gebracht. Jack is ook veel jonger dan ik, zei Jan. Ja, dat kun je wel zien, zei mevrouw. Daar werd Jan wel stil van. Ik zei: mijn dag kan niet meer stuk, Jan. Fietsen in de schuur gezet. Daarna zijn we gaan douchen. In het dorp wat gaan eten. We hebben allebei een ordinair frietje op. Jan met bamibal en een frikandel en ik met stoofvlees. Een stukje gewandeld naar de veerpont, maar halverwege zei Jan: kom we gaan terug, dadelijk halen we nog een nat pak. Bij de zelfde friettent gestopt om een soft ijsje te kopen. Daar begon het al een beetje te regenen, maar niet erg hard hoor. We waren zo weer terug bij ons slaapadres.

 

 

Vrijdag 15 juni.            Millingen aan de Rijn – Geldermalsen.

vertrek 08.30 uur,        aankomst 17.15 uur,   fietstijd 5.40 uur,        104 km,           zonnig.

Na het ontbijt onze fietsen weer bepakt. In het dorp bij de Aldi de dagelijkse boodschappen gedaan.  Na 1,5 kilometer onze eerste noodgedwongen rust, want we gingen met het voetveer naar de overkant en die vertrok pas om 09.00 uur. Jan had zijn windjackje aan en ik fietste in korte mouwen. We zouden weer op de rechteroever gaan fietsen. De schipper kwam er aan op zijn scooter. Er stonden nog twee dames te wachten, die waren vanuit Zurich vertrokken. We hebben van elkaar nog foto’s gemaakt, toen we de Rijn over voeren.                                                                            In Arnhem koffie en thee gedronken. Even naar de route moeten zoeken, maar die hadden we zo gevonden, dus wegwezen uit de drukte. Bij Huizen wederom met het pontje over gevaren. We hebben bijna de hele dag geen Rijn gezien. We begonnen met het Pannerderkanaal, Nederrijn en Amsterdam- Rijnkanaal. Bij Wijk bij Duurstede kregen we het derde en tevens laatste pontje voor vandaag, hier de Lek over gevaren. De route was bijzonder mooi. Heel veel mooie natuur, door de bossen gefietst. Overal goede fietspaden en het was zonnig weer. Diverse kastelen tegen gekomen o.a. Kasteel Amerongen, daar ben ik met Mieke weleens geweest. Diverse heuveltjes gehad deze dag, maar dat wil voor ons niets meer zeggen. EITJE. We kwamen rond 17.15 uur aan bij ons laatste slaapadres van deze fietstocht. We kregen gelijk wat fris aangeboden. Lekker buiten gezeten en een beetje over fietsen gepraat. Man en vrouw gingen zelf ook graag fietsen. Ze hadden allebei een elektrische fiets, maar ze waren ook ouder dan wij. Na een half uurtje zijn we gaan douchen. Daarna in het centrum van het dorp gelopen. We zijn in een Argentijns restaurant gaan eten. Jan had spareribs met friet en sla en ik had lamskoteletjes met friet. Het eten was goed en veel.

 

 

Zaterdag 16 juni.     Geldermalsen  – Breda.

vertrek 08.15 uur,         aankomst 14.55 uur           fietstijd 4.41 uur,            81 km,  zonnig / bewolkt.

Om 08.15 uur vertrokken we voor onze laatste fietsdag van deze fietsroute. Jan met zijn fietsjack aan en ik blote armen. Tot Kedichem hebben we langs de rivier de Linge gefietst. Dat was een zeer rustige en mooie route. Daarna hebben we de route voortgezet richting Gorinchem. We hadden nog tijd om een bakkie te doen. Komen er twee dames naar Jan om te vragen welk pontje ze moeten hebben om naar Werkendam te gaan. Jan had dat uitgelegd en de dames zeiden tegen Jan, dat hij een kanjer was. Het was tijd om met het pontje over te varen naar Woudrichem. We hebben de route voortgezet tot Kille, daar hield de route voor ons op. Normaal gaat de route door naar Hoek van Holland. Maar daar zijn we al twee keer eerder geweest. Nu gingen wij bij Kille rechtdoor naar Breda.                                                                                     In Raamsdonkveer hebben we nog een soft ijsje op bij Timmy’s. Toen gingen we echt onze laatste kilometers in.                                                                                            Rond 14.55 uur kwamen we aan in de Oude Bogerd 43. Daar werden we opgewacht door Els en Mieke. Eerst even wat gedronken. Ik mocht van Jan als eerste onder de douche. Mieke had voor mij andere kleren mee genomen. Daarna ging Jan onder de douche. We hebben lekker bij Jan en Els gegeten.  Eerst tomaten crème soep, toen Penne met champignons, paprika en monchou en als toetje tiramisu.  Later op de avond nog koffie en bonbon op.  Afscheid genomen van Jan en Els. Jan hartelijk bedankt voor de leuke, gezellige en mooie fietsroute. Els bedankt voor het lekkere eten. Ik ben met de fiets naar huis gefietst. Mieke nam alle tassen mee in de auto. Toen ik thuis kwam was alles al uit de auto en de garage deur stond al open, ik kon de fiets gelijk binnen zetten. We hebben heerlijk gefietst in alle landen. Deze fietsreis helemaal geen stukken gehad, zelfs geen lekke banden gehad. Routes stonden overal met bordjes goed aangegeven. Zeer goed weer gehad. Totaal aantal kilometers wat we gefietst hebben is 1445 kilometer.

 

Zwitserland:

Is een heel mooi land met een schitterende natuur. Er fietsen  veel oudere maar ook jongere mensen op mountainbikes met middenmoter.  Zeer vriendelijke mensen. Wel een duur land, maar dat wisten we.

 

Liechtenstein:

Daar hebben we alleen de Rijn over gestoken van Zwitserland naar Liechtenstein via de oude overdekte brug. Verder zijn we niet in Liechtenstein geweest.

 

Oostenrijk:

Daar hebben we maar heel even gefietst, dus kunnen er geen oordeel over geven.

 

Duitsland:

Is ook een mooi land om te fietsen. Mensen zijn ook zeer vriendelijk. Als je zelf vriendelijk bent, krijg je vriendelijkheid terug. Omleidingen stonden goed aangegeven. Maar een keer dat het niet zo was.

 

Frankrijk:

Hier hebben we niet veel gefietst, maar de fietspaden zijn er goed.