North sea route 2013 Nederland-Duitsland-Denemarken-Zweden-Noorwegen

Nederland

Dinsdag 28 mei 2013             Breda – Wassenaar                137 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.15                    17.10          veel zon                       7.05

Om 06.30 uur was Jan bij ons thuis. Diverse familieleden en kennissen waren er om 07.00 uur om afscheid van ons te nemen. Hein, Annelies, Wim, Els, Tim, Ingrid, Karel, Erik, Mieke, Frans en Alie. Na de koffie en broodjes vertrokken wij om 07.15 uur richting de kust waar wij de route zouden gaan volgen.

In Klundert was nog niets open toen wij daar aankwamen, dus hebben we maar even op een bankje gezeten.

In Oude Tonge buiten op een terras wat gedronken na een kleine vijftig kilometer. Op een gegeven moment was het weer wasborden tijd, omhoog, omlaag, diverse kilometers lang.

Dit kwam ons bekend voor, dat was in Schotland twee jaar geleden ook al zo. Alleen daar waren het vele kilometers meer en hoger.

In Stellendam lekkere broodjes op en mandarijntjes.

Bij de Haringvlietsluizen zaten we op de LF 1 route, dit was de route die we moesten volgen.

Op de Maasvlakte moesten we met de pont over varen naar Hoek van Holland, dit duurde vijf en dertig minuten. Toen zaten we al aan de 108 kilometer. Dat betekende even op de boot relaxen.

In Hoek van Holland waren we twee jaar geleden ook. Toen kwamen we van Harwich vandaan met de boot.

Vanaf Hoek van Holland reden we in de duinen. Nu hadden we de wind flink tegen, maar de zon scheen er lustig op los. Het was wel een heel mooi fietspad in de duinen, maar regelmatig zaten er golvende obstakels in het fietspad, die er de snelheid uit haalden.

In Scheveningen kwamen we diverse grote obstakels tegen. Maar ook daar komt een eind aan.

In Wassenaar namen we camping Duinhorst om te overnachten.

We hadden er tenslotte 137 kilometer opzitten. Jan had er zelfs 142 gefietst, want die was naar mij toe komen fietsen vanmorgen.

Lekkere douche genomen en heerlijk gegeten in het restaurant.

 

Woensdag 29 mei       Wassenaar – De Stolpen        120 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.15                    16.30          droog/regen                   6.35

Van Wassenaar tot De Stolpen ging het ons goed af. We fietsten door de duinen, dat was wel heel mooi en rustig. Het ging regelmatig op en neer. Dat wasborden gevoel van Schotland, hè.

We zullen maar denken dat het goed voor de benen is.

Op een gegeven ogenblik ging het regenen. Daar ging ik met mijn weersvoorspelling, want ik zou voor het goede weer zorgen. Ik kreeg van Jan 48 uur regen. Mocht het meer zijn, dan kon ik het hele jaar horen hoe slecht het weer was. Gelukkig was het om 10.30 uur weer droog.

Pontje van IJmuiden naar Velsen genomen om het Noordzeekanaal over te steken. Was maar een kleine oversteek.

In de middag ging zelfs de zon schijnen, maar ook ging de wind draaien. Die hadden we in de ochtend mee maar na de middag vol tegen.

Onderweg zagen we nog “ De Kwal” maar die deed gelukkig niets. Hier stroomt voorgezuiverd water uit het IJsselmeer de duinen in. Hij ligt tussen Castricum en Heemskerk.

Ook zagen we een kolonie aalscholvers in de bomen zitten bij De Kwal.

We zijn maar een paar fietsers tegen gekomen met bepakking die de andere kant uit fietsten.

Een heerlijk bakkie gedaan bij een strandpaviljoen, lekker buiten gezeten.

Daarna zijn we vlakbij Callantsoog rechtsaf gegaan, de LF 10 op.

Daar zijn we terecht gekomen op de camping “Kees en Trijntje”. Dat waren de mensen die de camping hadden opgericht. De nieuwe eigenaars heten nu Peter en Nelly.

We konden de tent op een mooi plekje neer zetten.

Maar we moesten eerst koffie komen drinken.

Jan had boodschappen gedaan in de Spar in Petten voor het avondeten: slaatje, puddinkje en fruit. Na het douchen de route voor morgen besproken en van de rust genoten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 30 mei  De Stolpen- Holwerd           120 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.15                 17.00             droog                           6.50

Om 07.15 uur zaten we weer op de fiets. We gingen proberen of we Holwerd konden halen.

Na 25 kilometer gingen we even een rustpauze pakken met een heerlijk appeltje van de Spar.

De wind hadden we deze keer wel tegen, maar het waaide niet zo hard.

Rond de klok van 10.00 uur waren we weer bij het monument op de Afsluitdijk. Hier waren we vorig jaar ook maar dan met de Zuiderzeeroute. Nu was de wind ook wel gunstig, matige wind tegen en wat kouder dan vorig jaar. Bij het monument koffie en appelgebak op. Dus vanaf hier was het nog 25 kilometer over de Afsluitdijk. Het eerste deel naar het monument toe hadden we een beetje last van kleine vliegen. Het tweede deel waren het er wel duizenden, wel had iedereen die op de fiets was last van . Sommige reden met hun hand voor de mond en andere hadden weer sjaals voor hun mond. Maar ja je moet iets te mopperen hebben. Is het weer goed dan zijn het de vliegen die roet in het eten gooien.

Na de afsluitdijk ging het richting Harlingen. Daar hebben we een overheerlijke lekkerbek op. Daarna gingen we een dijk op met allemaal schapen. Die maken er ook een zooitje van vele kilometers lang was die dijk.

In Ferwerd hebben we eerst gegeten, aardappels met groente en een schnitzel.

Het was nog ongeveer een kilometer naar Holwerd. De camping hadden we zo gevonden.

Tentje op een mooi plekje neergezet. En lekker gaan douchen.

Jan heeft de was in de machine gedaan. De zon ging nog lekker schijnen ook.

We sliepen recht onder de kerktoren. Die sloeg elk half uur en elk heel uur. Daar zaten ook nog wat kraaien in de boom. Dus dat werd slapen met de oordoppen in.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 31 mei           Holwerd – Nieuwe Schans                133 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.00                   17.00          droog                                         7.05

We zaten al om 07.00 uur op de fiets. De vlag bij de camping hing heel stil aan de stok.

Jan zei, dus dat betekent weinig wind. Helaas voor hem, we waren het dorp nog niet uit kregen we de wind vol tegen.

In Lauwersoog eerst een appel gegeten en zeker 4 kilometer verderop was een restaurant.

Dat was weer een aanleiding voor koffie/thee met appelgebak.

We reden op de dijken met poortjes en veeroosters, die waren bedoeld om de schapen op hun gebied te houden. Overal hadden die schapen hun uitwerpselen neer laten vallen, behalve op het gras. Ook was er een blokkade van schapen. Het was wel een mooie en rustige route om te fietsen.

We passeerden na 30 kilometer de Fries/Groningse grens. In de provincie Groningen hadden we de wind flink tegen. Daarna hadden we de wind aan de zijkant en soms mee.

Wind mee is wel wat voor Jan. Die lacht als we wind mee hebben. Maar moppert als we de wind tegen hebben. Dan zegt hij telkens die wind mag van mij gaan liggen hoor.

Het zijn in de provincie Groningen veel lange rechte wegen. Veel landerijen af en toe kwamen we een boerderij tegen.

He, hè, eindelijk na 132 kilometer kwamen we in Nieuwe Schans aan. Het eerste wat we gingen doen was een restaurantje binnen schieten om wat te eten. Het was pas 16.45 uur maar dat maakte niet uit. We bestelden allebei een biologische gehaktbal. De mevrouw kwam vertellen dat ze deze net aan het maken was. Het kon nog wel even duren. Dat gaf niets, we namen eerst een soepje vooraf. De bal gehakt met gebakken aardappelen ging er best wel in.

We zaten maar met zijn tweeën in restaurant “De Oude Remise”, lekker rustig.

De camping was nog ongeveer 1 kilometer fietsen. Bij camping Nieuw Holland net buiten Nieuwe Schans aangekomen, mochten we zelf een plekje uitzoeken. Zo stond het op het raam van de receptie geschreven. De beheerder zou later op de avond langs komen om af te rekenen. De beheerder kwam nog langs ook. Jan is mee gegaan om af te rekenen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag 1 juni           Nieuwe Schans – Norden                  112 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.15                 17.15             miezerig                                     6.35

We waren weer om 07.15 uur onderweg. We zaten na ongeveer een goede 100 meter in Duitsland. We volgden nu de route North Sea Cycle.

We begonnen met de schapendijken. Dit hadden we na een aantal kilometers wel weer gezien. De route werd door ons verlegd naar de dorpen, dat is misschien meer kilometers maar we zagen dan wat meer en we kwamen wat meer café / bakkers tegen. Dus bij de eerste beste gelegenheid koffie/thee en aardbeiengebak.

We fietsten tot Ditzum daar moesten we met de pont over varen naar Petkum. Daar waren we te vroeg of te laat. Pont was om 10.00 uur vertrokken en de volgende pont zou pas weer om 11.00 uur gaan. Wij waren er om 10.15 uur. Dus verplichte rust. Broodje vis met wat drinken erbij genomen.

Er stond heel veel wind, dan weer tegen en af en toe mee.

Via veel omwegen kwamen we aan in Greetsiel. We dachten slim te zijn om een doorsteek te nemen bij Barthausen . Daar kwamen we uit bij een pontje wat je met een draaiwiel zelf moest bedienen. Er stond echter zoveel wind dat het niet helemaal goed ging. We kregen zelfs hulp maar de ketting sloeg onder de paal, waardoor hij vast kwam te liggen. Dus onverrichter zaken weer terug gefietst. We hadden toen wel mooi de wind mee, dat was weer een voordeeltje.

In Greetsiel hebben we het brood aangevuld. Dit was een heel toeristisch stadje. Je kon over de koppen lopen zo druk.

We hebben op deze 1e juni een lekkere kop erwtensoep op. Volgens Jan was het heel koud en stond er veel wind. Ik vond het wel leuk zo, tegen de wind in beuken. Maar soms konden we de dijken vermijden en fietsten we toch nog een beetje beschut.

Maar aan alles komt een eind ook aan deze mooie fietsdag. We kwamen om 17.15 uur aan op de camping Nordseecamp . Daar hebben we ons eerst ingeschreven en daarna zijn we gelijk gaan eten in het restaurant. Ze hadden een heerlijk visbuffet met toetjes. Beiden hadden we tweemaal opgeschept. Toen namen we een toetje . Jan nam drie bolletjes ijs. De serveerster kwam naar ons toe en zei dat het ijs niet bij het buffet hoorde. Het ijs diende apart afgerekend te worden.

Dus ik nam maar geen ijs. Toen Jan de rekening vroeg, hoefde hij het ijs niet af te rekenen.

Toen gingen we de tent opzetten. Dat was ook nog een heel gedoe met die harde wind. Maar met zijn tweeën lukte het toch vrij goed.

Het had over de gehele dag een klein beetje gemiezerd, valt niet onder het kopje regen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nederland

Dit is een echt fietsland overal fietspaden. Campings zijn niet zo duur en je kunt bijna op elke camping wel eten. De mensen zijn wel vriendelijk. Maar je moet goed opletten in het verkeer, klein landje.

 

Duitsland

 

Zondag 2 juni 2013    Norden – Tossens                  103 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.30                  16.00            droog                             5.35

07.30 uur zaten we op de fiets. Het was tenslotte zondag. We zouden de binnenlanden ingaan in plaats van op de dijken te fietsen. Dit in verband met de wind en dat er op de dijken alleen maar schapen te zien zijn. Zo zouden we ook waarschijnlijk meer cafés of in ieder geval meer rustpunten tegen komen.

Zowaar na 25 kilometer kwamen we een cafeetje tegen. Het was een gelegenheid van vakantiewoningen maar wij konden er ook koffie/thee met taart krijgen. De meeste mensen van deze vakantiewoningen zaten nog aan het ontbijt. Het was al 09.15 uur. Wij hadden er al bijna twee uur opzitten.

Onderweg kwamen we wel honderden windmolens tegen. Die draaiden als gekken rond. Wij fietsten als gekken tegen de wind in om vooruit te komen.

We kwamen een nieuw fietspad tegen. We mochten er maar even gebruik van maken. De rest was wel klaar, maar helaas nog afgesloten. In Jever hebben we bij de kerk wat gegeten, het was 12.30 uur. In de kerk was een heel mooi praalgraf van Edo Wiemken.

Vanaf hier was het nog 20 kilometer naar Wilhelmshaven. Daar moesten we met de pont overvaren naar Eckwarderhorne. We waren om 14.45 uur in Wilhelmshaven en de pont ging pas om 17.00 uur weg. Eerst kaartjes gekocht, fietsen geparkeerd en boven in een restaurant wat gegeten. Frieten met braadworsten. Daarna verplicht rusten.

We gingen naar de pont en precies om 17.00 uur gingen we varen. Het was 35 minuten varen om naar de overkant te komen. Vanaf de boot was het nog 7 kilometer fietsen naar de camping in Tossens.

Daar aangekomen was er niemand meer aanwezig bij de receptie. De tent gewoon tussen twee caravans die niet bewoond waren gezet. Dit in verband met de vele wind die er stond. Jan heeft zijn telefoon opgeladen bij een van de caravans die naast onze tent stond. Helaas geen douche en toilet, alles was op slot. Maar er waren wel diverse water tappunten. Dus dat werd met koud water wassen.

Toen alles was geïnstalleerd zijn we in het dorp wat gaan eten, heerlijke spaghetti in Hof van Oldenburg.

De tent stond er nog toen we terug kwamen. We stonden binnendijks daar stond nogal veel wind. Stormachtig. De tent ging nogal te keer aan de binnenzijde. We hebben de oordoppen maar ingedaan tegen het klapperen van het tentdoek.

Deze dag:  het zonnetje liet zich in de namiddag goed zien. De wind trok weer wat aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 3 juni Tossens- Otterndorf                        107 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.15 uur            18.00           droog                            6.25

Nadat we alles hadden opgeruimd en ons een beetje aan de waterkraan hadden staan wassen, vertrokken we weer om 07.15 uur. De receptie was nog steeds niet open, dus konden we niets betalen.

In het dorp Tossens op een bankje ons ontbijtje genuttigd. Het eerste stuk fietsten we op landelijke weggetjes en het laatste gedeelte op de dijk. Dit allemaal met de wind mee. Jan zat maar te lachen.

We moesten naar Blexen om met de pont over te varen naar Bremerhaven. Daar kwamen we om 09.10 uur aan na een kleine 30 kilometer gefietst te hebben. We konden gelijk de pont op. Het was maar 12 minuten varen.

We gingen de boot af en we moesten weer naar het noorden, dus dat werd weer wind tegen. Windkracht 5!!!!! Jan balen. Inderdaad hadden wij 40 kilometer de wind vol op de kop tot Cuxhaven toe. Behalve 4 kilometer die gingen door een bos, maar dat ging meer omhoog dan omlaag.

Vanaf Cuxhaven was het nog ongeveer 17 kilometer. Het was allemaal op de dijk fietsen.

In Cuxhaven gingen we eerst onze magen vullen met een Turks broodje Durum.

De rest van de kilometertjes kwam de wind vanaf de zijkant en soms mee.

Toen we de tent gingen opzetten, gebeurde er iets ergs met de tent. Er brak een tentstok. Jan ging vragen of ze bij de receptie daar iets voor hadden. Jan kwam terug met een pijpje en een zaag. Ik zelf had ook een pijpje gevonden bij de haringen. Dat pijpje hebben we met ducktape aan de stok vast gezet. Het euvel was hiermee verholpen. Het pijpje van Jan hebben we in tweeën gezaagd, voor het geval, dat als er weer zoiets gebeurt. Nadat de tent stond, heeft Jan de was weer in de machine gedaan.

Men zegt dat het morgen beter wordt. Van Jan hoeft alleen de wind maar te gaan liggen.

Ach zeiden we tegen elkaar. De douches van deze camping zijn vele malen mooier dan de vorige camping. Dit was echt luxe, zeer luxe.

 

 

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 4 juni                        Otterndorf – Brunsbuttel                   85 km

Vertrek                       aankomst        weer                            fietstijd

07.15                            15.15              veel zon                         4.42

De gebroken tentstok zat achterop mijn fiets. Jan zei, je bent nu net iemand die gaat vissen.

We vertrokken rond 07.15 uur met heel mooi weer en de zon scheen.

Na een kleine 25 kilometer hadden we de eerste stop alweer. We kwamen toevallig bij een bakker uit. Ieder twee broodjes genomen met koffie en thee. Het was ongeveer 09.00 uur.

Ik deed hier de lange broek en jasje uit. Lekker in kort tenue fietsen.

We fietsten door boerendorpjes en bosgebied. De laatste 18 kilometer naar Wischhafen gingen langs de weg B 495. Er lag een fietspad naast. We moesten in Wischhafen de pont hebben om over te varen naar Gluckstadt. Maar voordat we daar waren hebben we eerst wat te drinken met aardbeientaart genuttigd. Toen we aan de overkant waren in Gluckstadt, was het nog 30 kilometer naar Brunsbuttel. De meeste kilometers gingen over dijken met schapen.

In Osterende hebben we de middagpauze genomen.

Toen kwamen we in Brunsbuttel aan, daar nog een keer met een pontje overgevaren, dat was maar 500 meter en het kostte niets. Aan de overkant aangekomen was het nog 5 kilometer naar de camping.

We waren er al om 15.15 uur. Er stonden welgeteld 3 caravans en wij met een tentje. Maar er was wel een douche en toilet aanwezig.

Tegenover de camping zat een restaurantje, dus daar konden we later op de dag wat eten.

De camping douche was niet veel bijzonder, water bleef lang staan. Maar het is nog altijd beter dan geen douche. Het toilet had ook echt een “scheitlichtje”.

De tent mochten we neerzetten naast de speeltuin met schommel en zandbak.

Lekker op het terras van Restaurant Strandholle gaan zitten met een cola en een biertje. Naar de grote schepen gekeken die uit de haven van Hamburg kwamen en die naar de haven van Hamburg gingen.

We konden pas om 18.00 uur terecht in het restaurant om te eten, dat was niet echt erg, want het was heerlijk weer, dus nog maar een cola en een pilsje besteld.

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag 5 juni        Brunsbuttel – Husum             127 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.30                  17.45            veel zon                         7.00

07.30 uur vertrokken we in kort tenue.

Via landelijke boerenweggetjes kwamen we aan in St. Michaelsdom. Jan begon te lachen toen hij de windmolens zag staan. De windmolens stonden allemaal stil, dus dat betekende weinig wind. Alleen onze eigen rijwind. Daar heeft Jan een foto genomen van een Hollandse korenmolen genaamd Edda. Tevens zaten we weer aan de 25 kilometer, dus tijd voor een rustpauze met wat lekkers erbij.

Het windje zat lekker mee. Op een gegeven ogenblik kwam Jan er achter, dat we verkeerd aan het fietsen waren. Het was gelukkig maar 3,5 kilometer dus in totaal 7 kilometer.

Zaten we op de goede weg kreeg Jan in Meldorf een lekke voorband.

Nadat deze gerepareerd was in Joegoslavië!! Reden we weer verder richting Busum. Daar kon je over de koppen lopen zo druk. Heel erg toeristisch maar wel mooi.

Bij het Eidersperwerk zaten allemaal sterns. Een hele kolonie met jonge sterns. Ze waren nogal fel tegen ons, er pikte een stern tweemaal op mijn helm, ze moesten hun jong immers beschermen. Wat een gekrijs zeg.

Even verderop hebben we apfelstrudel met ijs genomen. Vanaf hier was het nog 35 kilometer. Dus dat werd nog even door trappen. In de middag weer vele dijkjes gehad, de meeste zonder schapen/stront. Met een heel klein beetje wind tegen, ook daar wen je aan.

Rond 17.45 uur waren we in Husum, daar hebben we eerst een broodje donner met friet gegeten. Dat smaakte goed.

Hier lagen alle schepen in de haven op het droge. Het was eb.

De camping was net buiten de stad, heerlijk rustig. Alles weer opgebouwd en de fietsen leeg gehaald. Lekker gedoucht en daarna nog wat op een bankje gezeten. Route voor morgen bekeken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 6 juni       Husum – Emmerlev               110 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.30                  17.45            veel zon                         6.15

Met de zon op onze bol vertrokken wij om 07.30 uur met het korte tenue aan.

In Wobbenbull boodschappen gedaan. Om 08.00 uur zaten we al aan de koffie en thee. Het zou zeker vanaf hier nog een kleine 100 kilometer duren, voordat we weer wat tegen kwamen.

Dat klopte ook wel; het was in Dagebul, waar we het eerste restaurantje tegen kwamen en dat ook open was. Hier hadden we er 47 kilometer op zitten. De route was heel variërend op de dijk. Dan lagen de schapenkeutels links en dan lagen ze weer rechts.

Het was de dag van de hekjes.

Om de paar honderd meter moest je door een hekje. Dat hekje was om de schapen tegen te houden. Die onderhielden de dijken door het gras kort te houden. Eindelijk na tientallen kilometers waren de hekjes afgelopen. Nu gingen we de binnenlanden weer in.

Nu kwam de wind weer opzetten, maar het was nog goed te doen.

Nog voor de Deense grens onze lunch genuttigd met een halve meloen.

Toen we 80 kilometer gefietst hadden, passeerden we om 14.00 uur de Duits/Deense grens.

Nu gingen we naar Tonder. Dat was volgens het boekje de mooiste stad van de route. Het klopte wel, het was inderdaad een mooie stad. Na wat gedronken te hebben, zijn we niet  vergeten Deense kronen te pinnen, want aan euro’s doen ze hier niet.

In Hojer hebben we een halve kip met friet op. Het was nog ongeveer 5 kilometer naar de camping. Op de camping waren wij om 17.45 uur. Er zat een Nederlands sprekende vrouw aan de balie. Ze was met een Hollander getrouwd. Die had haar Nederlands geleerd.

Mooi plekje opgezocht naast het douche gebouw. We hadden een privé bank tot onze beschikking. Een heerlijke rustige camping was dit. Geen geblaat van schapen en andere ongemakken.

We zijn deze dag door diverse natuurparken gefietst, te weten: Nationaal park Lutt Moorsee, Sonke Nissen Koog , Gotterskoog.

 

Duitsland

Was goed te doen. Veel vlak, weinig verkeerde bordjes of verdwenen bordjes tegen gekomen. Route was heel goed aangegeven. Vriendelijke mensen die bereid zijn je te helpen waar nodig is. Bij de bakker meestal koffie met iets lekkers te krijgen.

 

Denemarken

 

Vrijdag 7 juni 2013    Emmerlev – Graerup Strand              113 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.15                  17.15            veel zon                                     6.50

Het ritme zit er goed in. Om 07.15 uur zaten we weer op de fiets.

In het begin gingen we langs schapendijken met weer een diversiteit aan poortjes.

Bij sommige poortjes stonden de brandnetels wel een meter hoog. Dat was niet erg prettig met ons kort tenue aan. Het enige prettige wat er aan was dat er weinig schapen op de dijken liepen. Die liepen meer achter de dijk.

Ook hebben we diverse grindpaadjes gehad van meerdere kilometers lang, het is te doen het kost alleen wat meer kracht.

De wieken van de windmolens draaiden weer rond. Dit stelde Jan wat teleur. We hadden hem in de meeste gevallen tegen.

Koffie/thee en appelgebak op in Vadehas Centret, dat is een Nationaal Park. Dat was pas na 45 kilometer dus dat mag wel.

Tot de lunch hebben we  vele kilometerslange rechte dijken gehad, windje tegen. Maar het uitzicht, waar we lunchten, vergoedde dit ruimschoots. We zaten bij Store Darum en keken uit op een meer met een kolonie meeuwen.

Na de lunch in een keer doorgefietst naar Esbjerg. Foto genomen van de vier grote witte mannen die naar de zee staren. Even verderop een softijsje genomen.

In Oksbel een broodje met wat fris op. Konden we weer wel gebruiken in verband met de wind. De wind werd na de middag wel heftiger, windkracht 4.

Vanaf hier was het nog ongeveer 10 kilometer naar de camping. Op de laatste 5 kilometer kwamen we aan weerszijden van de weg regelmatig tankbanen tegen. Het was een militair oefenterrein. Gelukkig hoefden wij daar niet over heen, het waren allemaal diepe geulen met los zand.

We namen een andere camping, dan dat we eerst in gedachten hadden. Het werd de camping Graerup-Strand, deze lag gelijk aan de route. Is makkelijk voor morgenvroeg.

17.15 uur kwamen we aan op de camping. Eerst tent opzetten, daarna douchen. Toen heeft Jan de was in aangezet. We hadden op deze camping niets te eten, dus moesten we onze nood- voorraad aanspreken. Muesli koeken, worstjes en appels. We kwamen echt niets te kort.

 

 

 

Zaterdag 8 juni           Graerup Strand – Thorsminde                       97 km

Vertrek           aankomst        weer                                                   fietstijd

07.20                   16.30           droog                                                    6.05

Om 06.35 uur heb ik Jan wakker gemaakt. Hij was in het washok gaan slapen. In de tent liepen allemaal mieren, vertelde hij tegen mij en jij was niet wakker te krijgen, zei Jan. Toen ben ik eerst in de keuken gaan liggen, maar daar ging de lamp steeds aan als ik mij bewoog. Toen ben ik maar in het washok gaan liggen.

We vertrokken toch weer om 07.20 uur. Na een klein half uurtje op een grote camping de mondvoorraad weer aangevuld.

Na precies 25 kilometer kwamen we weer een camping tegen, daar hadden ze koffie en lekkere koeken. Dus stoppen en genieten.

Vanaf hier werden het allemaal grindpaden. Na 5 kilometer hebben we unaniem besloten, dat we langs de weg gingen fietsen. Dit kwam ook weer door de strakke wind die we schuin tegen hadden.

Na een kleine 50 kilometer kwamen we in Hvide Sande aan. Daar hebben we weer koffie/thee en gebak genomen. Hadden we weer wel verdiend, vonden we. Je verbrandt heel wat energie zo op een dag, die dient wel aangevuld te worden.

Jan zei, het is allemaal verloren energie om tegen de wind in te fietsen. Op een gegeven moment stopte Jan in een parkeerhaventje. Hij voelde allemaal wat, het bleek dat Jan voor de tweede maal een lekke voorband had. Het was in 10 minuten allemaal weer klaar. Afladen van de tassen, band verwisselen en opladen van tassen. Daar gingen we weer.

Langs de weg stonden veel vakantiewoningen. Bij een van die vakantiewoningen gevraagd of wij gebruik mochten maken van de bank om onze lunch te nuttigen. Dit was geen enkel probleem. Na de lunch gingen we weer verder op de autoweg, tegen de wind in.

Even later kwamen we een Aldi tegen, daar nog wat extra inkopen gedaan, want morgen is het zondag. We weten niet of de winkels hier op zondag open zijn, vandaar.

Het was in ieder geval beter dan op de grindpaden, zei Jan, daar kan je niet harder dan 12 kilometer per uur. Op de autoweg was het niet zo druk, dat kwam omdat het zaterdag was.

16.30 uur waren we weer op de camping aangekomen. Het gewoonlijke ritueel herhaalde zich. Tent opzetten, douchen, daarna gingen we in het dorp uit eten, was vlakbij. Aan de haven van Thorsminde heerlijke fish en chips gegeten.

Het museum St.George Strandingsmuseum was jammer genoeg al gesloten .

Strandingsmuseet St. George heeft zijn naam te danken aan het Engelse oorlogsschip Sct. George, dat samen met het schip Defence verging in 1811. De hoofdattractie van het museum zijn de duizenden duikvondsten afkomstig uit het wrak van Sct. George. Maar ook andere schipbreuken kun je hier zien in de vorm van foto’s, modellen en strandvondsten e.d.

Naderhand ging Jan een softijsje halen, kwam hij terug met het grootste ijsje wat ze hadden. Kleiner hadden ze niet, zei Jan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 9 juni             Thorsminde – Klit Moller                  93 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.40                   15.50           droog                                         5.40

Eerst boodschappen gedaan bij de Spar. Om 07.40 uur zaten we op dat ijzeren ding, wat fiets heet. We zagen het al aan de windmolens, veeeeeel wind.

We fietsten de 181 autoweg op richting Thyboron. Daar moesten we het pontje nemen naar Svanhalm. Van te voren hadden we eerst nog een pauze in een bushokje, koek met chocomelk.

Om 11.00 uur kwamen we aan in Thyborom. Daar moesten we op de pont wachten.

De wind hadden we tot nu toe aan de zijkant. Het pontje voer ons om 11.30 uur naar de overkant. Het schommelde alle kanten op door de vele wind, die er stond. Het was maar 15 minuten varen. Jan had zijn geld voor de overtocht in het begin al gepast klaar gemaakt. Men was nog niet geweest om het te komen halen. Toen de boot aangelegd had, was de man naast ons bezig met een klant. Wij reden de boot af, zijn collega zwaaide ons nog uit. De goede wil om te betalen was er wel bij ons.

Bijna de gehele dag op de 181 gefietst. De hele dag zagen we niets anders dan heidevelden en heidevelden, af en toe een bos er tussen door. Wat een natuur.

We kwamen helemaal niets tegen om de innerlijke mens mee te vullen, geen koffie/thee of lekkers, niets van dat alles. Het is dat we vanmorgen boodschappen hebben gedaan bij de Spar.

Om 12.30 uur zag Jan een bankje staan, hij dacht dat het langs de weg stond maar we moesten een stukje naar beneden en dan nog 50 meter door een klein beetje drassige grond. Maar daar zaten we wel mooi tussen de gele brem.

Na de lunch weer vrolijk verder gefietst met het verstand op nul. Wind tegen en maar beuken.

Jan zei op een gegeven ogenblik mijn benen lopen leeg. Ik zei, dat kan kloppen je hebt je pijpen niet aan. Na de middag de lange broek uitgedaan, zonnetje ging lekker schijnen.

Eindelijk even voor 16.00 uur kwamen we aan in Klit Moller. Daar zouden we een camping nemen. De campings in Denemarken zijn een stuk duurder dan in Nederland en Duitsland.

Omgerekend scheelt het wel een euro of 10, dat ze duurder zijn.

Maar ze zijn wel mooi zuiver en alles is er aanwezig, tot een keuken aan toe.

We aten van onze noodvoorraad, cup a soup, worstjes, chocoladekoeken, chips. Dit omdat we geen zin hadden om naar het dorp te fietsen.

 

Maandag 10 juni        Klit Moller – Aabybro                       97 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.05                 15.15            veel zon                                     5.25

Om 07.05 uur weer vertrokken. Met kort tenue vanwege het goede weer, veel zon. Jan heeft bij een benzinepomp twee kaarten van Noord- Denemarken weten te bemachtigen.

Het eerste uur was wasborden effect op het fietspad.

In Hanstholm boodschappen gedaan. We reden rondom in de natuur, weerszijden van de weg. Soms reden we op een fietspad, wat naast de weg lag. Dit was wel zo prettig fietsen, wat rustiger.

In Brovst kwamen we een Aldi tegen, weer wat ingeslagen om de noodvoorraad in stand te houden. Tevens was er een bakkerij, daar koffie/thee met wat lekkers genomen. Dat was lang geleden, dat we een bakkerij met koffie/ thee tegenkwamen.

Vanaf hier kwamen we weer regelmatig dorpjes tegen langs de weg.

Wij hadden unaniem besloten om van de route af te wijken. Het waren allemaal grindpaadjes rijdt niet zo lekker en we winnen er een dag mee. Jan is bang, dat we er niet op tijd zijn. Heeft “schrik” voor Noorwegen. Hij wil daar misschien meer rustdagen hebben.

Om 15.15 uur waren we in Aabybro. Daar was echter geen camping, dus hebben we voor deze keer maar eens een hotel genomen. De eerst volgende camping was 30 kilometer verder. We hadden er al 97 kilometer opzitten. Een beetje luxe na 14 dagen fietsen moet kunnen.

 

 

Dinsdag 11 juni          Aabybro – Kungalv               102 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.30                   19.30          droog                             5.15

Nadat we gedoucht hadden, gingen we de fietsen weer buiten zetten en klaar maken voor de rit van vandaag.

Daarna gingen we in het hotel van ons voortreffelijk ontbijt genieten. Broodjes, eitje,

yoghurt, kaas, jam e.d., wat een luxe ontbijt was dat zeg.

We vertrokken om 07.30 uur voor de laatste etappe in Denemarken. Er stond weinig wind, maar toch het jasje met lange mouwen aangedaan. Maar anderhalf uur later deden we het jasje weer uit. De zon liet zich goed zien.

We wilden nog wat spullen terugsturen naar Nederland, o.a. route boeken en wat overbodige kleding, zoals overschoenen, waslijntje, jasje. Bij het eerste postkantoor hadden we pech, ging pas om 12.00 uur open. Dit was in Bronderslev. Daar hebben we wel brood en beleg gekocht.

Het tweede postkantoor was pas om 14.00 uur open.

We hadden in Ostervra een appel gegeten op een bank. Een mevrouw vroeg of wij helemaal uit Nederland waren komen fietsen. Ja, zeiden we tegen haar. Zij woonde hier al 20 jaar. Ze woonde vroeger in Terheijden. Maar ja, de liefde hè, zei ze. Ze zag aan het vlaggetje aan mijn fiets dat we Hollanders waren. Ze wensten ons nog een hele mooie reis toe.

Om 12.20 uur waren we in Frederikshaven. Dat was na een kleine 75 kilometer. We zijn ons eerst  gaan aanmelden bij de Ferry, zodat we zeker waren dat we om 14.00 uur meekonden. Toen dat was geregeld, hadden we nog wat tijd over. We gingen naar het postkantoor, dat was toevallig wel open. We maakten een doosje klaar met de spullen, die terug gingen. Het bleek toch nog om ruim 4,5 kilo te zijn. Maar dat lag grotendeels aan de route boeken.

Het overvaren naar Gotenburg zou 3 uur duren. We hebben in Frederikshaven lekker fish en chips op, zodat we in Zweden gewoon brood konden eten.

Op de boot zei ik tegen Jan, nu zou je eigenlijk een rollenbank moeten hebben, zodat je de drie uur toch nog kan blijven fietsen. Nu raak je helemaal uit je ritme.

Jan zei, is het geen tijd voor je pilletjes? Jan vond het wel goed zo, een beetje relaxen aan boord van het schip. Het liefst had hij een bedje gehad, zodat hij kon gaan liggen.

We hebben aan boord van het schip de gezamenlijke portemonnee gevuld met Zweedse kronen. Lekker makkelijk, pinautomaat aan boord.

We gingen om 17.40 uur van boord. We zouden proberen om tot Kungalv te fietsen. We waren de stad nog niet uit, toen Jan een Motel zag. Hier aangebeld maar helaas, je moest gereserveerd hebben.

Volgens het boekje zou het tot Kungalv 40 kilometer zijn. Jan vroeg aan een passant de weg er naar toe en hoe ver het ongeveer was. Het bleek maar 27 kilometer te zijn. Dat was een hele meevaller voor onze Jan. In Kungalv kwamen we aan om 19.30 uur, viel dus enigszins mee.

Alleen konden we weer geen gebruik maken van douche en toilet. We konden niet meer inschrijven, omdat er niemand meer bij de receptie zat. Tent neergezet en een heerlijke broodmaaltijd gegeten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Denemarken
Mooi vlak land. Hele vriendelijke mensen, schitterende natuur. Soms slechte wegen voor de fietser. Campings iets duurder dan in Nederland en Duitsland.

 

Zweden

Woensdag 12 juni 2013         Kungalv – Lysekil                  105 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.10                   17.00           bewolkt                         6.00

We vertrokken om 07.10 uur zonder ons gewassen te hebben. Maar betaald hebben we ook niet, er was niemand aanwezig.

De route ging op en neer, wasbordeneffect, maar we reden door rustige natuur. De wegen waren niet echt druk.

We hebben een bakstenen huis gezien. De rest van de huizen zijn van hout. Eerst een betonnen fundering en daarna houten gevels er boven op. Bij diverse boerderijen is het wel een zooitje . In Stenung-sund hebben we een broodje genuttigd.

Hier moesten we diverse hoge bruggen over. Na een kleine 55 kilometer was het weer tijd voor een pauze. Die hielden we in Varekil. We bestelden een broodje Grillkorv Brod. We wisten niet wat het was, maar dat is des te spannender. Het bleek een warme gegrilde worst met geroosterd brood te zijn.

We wilden tot Ellos gaan, daar zou een camping zijn. Helaas de camping zou een half uurtje terug fietsen zijn en van de route af liggen. Dat was geen optie voor ons, we zouden door fietsen tot Lysekil. Nu hadden we er 75 kilometer opzitten. Dus gingen we weer op pad. We zouden onderweg een drietal veerpontjes aandoen. Het eerste pontje was bij Morlands naar Malo, dat was gratis. Het tweede pontje was bij Bassholmen naar Skatobjon, dat was ook gratis. Het derde pontje was in Fiskabackskil, deze zou ons naar Lysekil over varen. Het was een fiets- en voetveerpontje. Die in Fiskabackskil hebben we met moeite kunnen vinden. Stonden nergens bordjes, diverse keren gevraagd en we moesten door hele smalle straatjes. Men was een dak aan het afbreken, er lagen allemaal planken met spijkers op de weg, dus moesten we goed uitkijken voor die spijkers. De laatste veerpont zou om 16.25 uur gaan. Wij waren er om 15.50 uur. Dat was even een verplichte rust. Aan de overkant lag Lysekil. Daar lag de camping vlakbij. Na de veerpont, bij de supermarkt rechtsaf. Wij gingen het pontje af, rechtsaf zoals was aangegeven in het boekje. Maar geen camping te zien. Er zouden er meerdere moeten zijn. Dus wij vragen en volgens een meneer zou er maar een in de hele stad zijn, dat moest na ongeveer 3 kilometer fietsen zijn. Bergje op en inderdaad na 3 kilometer stond er een bord met camping rechtsaf, bij de supermarkt. Wij kwamen om 17.00 uur aan op de camping. Ik zou de tent opzetten, Jan zou voor het eten zorgen. De supermarkt was vlakbij. De tent stond net, toen Jan terug kwam en zei, kom Jack eten, ik heb lekkere vette warme kip met salade en een banaantje als toetje.  Heeeeeeerlijk.

Ik was na het eten in het dagboek aan het schrijven. Jan heeft intussen de afwas gedaan. Hij is tenslotte thuis ook de huisman.

Wij zijn vandaag 5 andere fietsers tegen gekomen, 4 kwamen van de andere kant ons tegemoet en 1 fietste onze kant op. We komen zo nu en dan wel eens fietsers met bepakking tegen, maar dat zijn er echt niet veel. Meestal rijden ze ons tegemoet. De camping kostte 200 kronen, dat vonden wij wel duur. Ze hadden zelfs geen wasmachine. Dat zijn we niet gewend.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 13 juni     Lysekil – Fjallbacka               68 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

09.00                  15.30            regen                              3.15

We vertrokken pas om 09.00 uur, dat had een oorzaak. Nadat het ‘s nachts erg veel geregend had, bleek de tent lek te zijn, dus hebben we een halve nacht op twee banken in de kantine geslapen. Jan ging vragen of ze in de stad een outdoor winkel hadden. Die hadden ze wel. Meneer van de camping zei, dat het wel een tijdje zou blijven regenen, want er staat geen wind. Jan zei, laat die wind maar terug komen, want regen is helemaal niets, wel de wind in de rug natuurlijk, zei Jan. We gingen naar Lysekil om voor een nieuwe tent kijken. We zaten pas echt om 10.00 uur op de route. De winkel was niet eerder open. Maar we hebben een mooie nieuwe tent en dat was het voornaamste. Vanavond afscheid nemen van de oude tent, die vele jaren goede dienst heeft gedaan.

In Brastad een lekkere warme muffin met koffie/thee op. Het regende nog steeds, alleen niet meer zo hard. De route was in een woord prachtig. Via onze eigen route een heel rustig weggetje genomen, we zagen zelfs een jonge ree op de weg staan.

In Svepneby hebben we de lunch genuttigd op een bankje uit de wind. Even later kwamen we langs een oud kerkje, daar stond het torentje met de kerkklok op de berg.

In Hamburgsund hebben we een bakje gedaan. Het was nog ongeveer 10 kilometer naar de camping in Fjallbacka. Voor Fjallbacka kwamen we witte routebordjes tegen, die hadden we nog niet gezien, er stond echt niets meer op, het was helemaal door de zon verbleekt.

Rond 15.30 uur waren we op de camping. Nieuwe tent opgezet.

Hij is ruimer van binnen maar er zit geen magazijn aan de achterkant waar we de tassen in kunnen leggen. We kunnen er een paar aan de voorkant neerleggen en de rest kan wel in de tent, want daar is plaats genoeg. Nu maar hopen, dat het vannacht flink gaat regenen.

Er kwamen weer 5 regenuren bij het totaal. Zit nu op 6 en een half uur. Dat is de regentijd, die we fietsen.

Het was een klein half uur droog overdag. De gehele avond was het verder droog gebleven.

Lekker gedoucht . Jan heeft de was aangezet. We zijn in het dorp bij een Thais restaurantje gaan eten. We aten noedels met kip en als toetje een wafel met crème.

 

Vrijdag 14 juni           Fjallbacka – Stromstad                      62 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

07.15                  12.15            regen/zon                                   3.15

Wij vertrokken weer om 07.15 uur. De tent sliep heerlijk. Veel plek, de tassen tussen ons ingezet. Helaas had het niet geregend vannacht.

In Vitlycke hebben we rotstekeningen bewonderd. Hier hebben we de regenpakken aangedaan. Daarna reden we door na Tanumshede, waar we naar de supermarkt gingen. Tevens hebben we daar wat lekkers met wat te drinken genomen. We moesten 5 minuten wachten, de winkel ging pas om 09.00 uur open.

Het waren vrij rustige boerenlandweggetjes, waar wij onze laatste kilometers in Zweden weg fietsten. Op een gegeven ogenblik kwamen we een fietsbordje tegen van de North Sea Route.. Dit was het tweede fietsbordje in drie dagen tijd in Zweden vanaf Goteborg.

De wind zat ons de hele dag mee. Met de regen viel het allemaal reuze mee. We waren meer tijd kwijt aan het aantrekken en uittrekken van de regenpakken. Klein half uurtje regen gehad.

Volgens het routeboekje zouden we voor Stromstad een grindpad krijgen, dat te voet genomen moest worden. Maar wat bleek, alle wegen die wij moesten fietsen, waren allemaal spiksplinternieuw. Dat was wat je noemt nog eens een reuzen meevaller. Daardoor waren wij al om 12.15 uur op de camping. Deze camping was ook al spiksplinternieuw .

Eerst tent opgezet. Daarna geluncht in de keuken. Wat was dit een mooie camping zeg. Lekker gedoucht en de middag als 1/2 rustdag gepakt en naar Stromstad gegaan.

We gingen kijken, waar de pont lag, die wij de volgende dag moesten hebben om naar Sandefjord in Noorwegen over te varen.

De zon begon spontaan te schijnen en het werd nog warm ook.

We hadden de pont ook al geregeld, morgen om 11.00 uur varen we naar Noorwegen, waar we om 13.30 uur aan zouden komen.

Nu eerst wat gaan drinken en het stadje bekijken. Tussen door nog een softijsje op.

We zijn bij de grill gaan eten: friet, sla en vlees.

Daarna terug naar de camping gegaan om de route voor de volgende dag te bekijken.

 

 

 

 

Zweden.

Meest rustige wegen soms heel landelijk. Weinig fietsbordjes gezien tijdens de route.

Mooi land met vele mooie huizen. Uitgestrekte natuur en zeer vriendelijke mensen.

In Noorwegen zullen de bergen steiler en hoger worden. Dus houden we ongeveer 70 kilometer per dag aan. Dan hebben we, als alles goed gaat, nog een paar rustdagen

tussendoor.

 

Noorwegen

 

Zaterdag 15 juni 2013            Stromstad – Helgeroa                        43 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

10.00 uur            17.00           zonnig                            2.35

Rond 07.45 uur opgestaan. Alles op ons dooie gemakje ingepakt. Lekker ontbeten. De boot vertrekt pas om 11.00 uur. Daarna naar de supermarkt gegaan om boodschappen te doen voor twee dagen. Morgen is het zondag en we weten niet of de winkels dan open zijn.

Bakkie gedaan in het stadje op een bankje bij de haven in het zonnetje.

Om 11.00 uur precies verlaten we Stromstad. Op de boot hebben we warm gegeten, zodat we gelijk konden beginnen met fietsen als we van boord gingen.

Dan zouden we in de avond een broodmaaltijd nemen.

Precies om 13.30 uur gingen we van de boot af. Na 100 meter konden we al Noorse kronen uit de muur plukken. Die hadden we ook weer te pakken.

We fietsten eerst naar Larvik via de 303 en een klein ommetje. In dat kleine ommetje zaten al diverse klimmetjes waar je de eerste versnelling bij nodig had. Mijn versnelling deed het niet helemaal goed, pakte zijn de 1^e versnelling niet goed en ratelde teveel. We zouden in Larvik naar een fietsenmaker gaan. Bij de eerste fietsenmaker waren de monteurs al naar huis en de tweede fietsenmaker was om 15.00 uur gesloten. Het was net 15.10 uur dus pech gehad. Het zal tot maandag moeten wachten. In Larvik wel wat gedronken.

Van Larvik weg 301 genomen om naar Helgeroa te fietsen. We konden geen gebruik maken van douche en toilet. Daarvoor moest je je eigen melden bij een boerderij ten noorden van de receptie. Dan niet, zei Jan. Plek gevonden en tent opgezet. Dit gaat van een leien dakje. Op een paar mooie keien onze broodmaaltijd genuttigd.

 

Zondag 16 juni           Helgeroa – Orvik                   92 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.15                   18.25           regen/zon                       5.55

Wederom gratis geslapen. Konden er weer niets aan doen. Aan ons ligt het niet, wij willen wel betalen, maar als er niemand op de receptie is, dan gaat dat niet. Het regende toen we de tent gingen opruimen. O ja, de nieuwe tent heeft zijn eerste regenbui goed doorstaan. Onder het afdakje van de campingwinkel ons ontbijt opgegeten.

Er lagen al gelijk diverse pittige klimmetjes op ons te wachten.

Onderweg bij een benzinepomp een reuze negerzoen op.

De pittigste klim was wel om op de Brevikbrug te komen. Maar ook dat lukte ons.

Om 09.15 uur regenpakken uitgedaan. En om 10.45 uur weer aangedaan. Het kwam er met bakken tegelijk uit.

Bij Bamble kregen we een stuk weg met grind. Na enkele honderden meters moesten we van de fiets af, zo steil was het . Maar naar beneden was het asfalt, maar dan nog steiler. Dus ook hier was het lopen geblazen. Het ergste was nog dat het hier het hardste regende van deze dag. Na deze moeilijkheidsgraad moesten we de grote weg op, de E 18. Ook dat was geen prettige ervaring, opspattende regen, auto’s die je hard voorbij rijden. Ze hielden wel goed rekening met ons. Gelukkig was het maar een kleine kilometer, toen moesten we er al weer vanaf.

In Valle was het weer tijd voor de lunch. Daar hebben we de regenpakken weer uitgedaan.

We zouden tot Kragero fietsen en dan met het pontje overvaren naar Stabbestad. Daar zou een camping moeten zijn in Orvik.

Maar voordat we er waren, moesten we nog vele klimmetjes doen.

Rond 15.30 uur waren we in Kragero. Eerst gekeken hoe laat dat het pontje over zou varen. Dat was om 16.55 uur. We gingen eerst maar warm eten. We hebben heerlijke

spaghetti op. We werden geholpen door een serveerster, die een klein beetje Nederlands sprak. Ze leerde onze taal. Er speelde ook nog een bandje. Dit alles onder een stralend zonnetje.

De pont vertrok precies om 17.55 uur. Het was tien minuten varen naar Stabbestad. Van de pont af zou het nog 3 kilometer naar de camping zijn. Dat klopte wel, alleen was het weer klimmen en dalen. Deze 3 kilometer moesten we morgenvroeg weer terug fietsen om weer op de route te komen.

Zoals ik al schreef scheen de zon nu volop. Nu konden de tent, de regenpakken en vooral de sokken goed drogen.

De tent stond weer in no time. Lekker een douche genomen en rond de tent wat gelummeld.

Dit was tot nu toe de rustigste camping die we hadden gehad.

Ik zou het bijna vergeten maar deze dag heeft het totaal 3 uur geregend. Het totaal is nu 10 fiets-regenuren.

 

Maandag 17 juni        Orvik – Vatnebu                    74 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

05.45                   14.00           veel zon                         4.15

Deze dag om 05.45 uur opgestaan omdat we de pont van 08.45 uur wilden halen van Oysang naar Risor. Dat was volgens Jan 25 kilometer fietsen. Wederom hebben we de camping niet kunnen betalen, er zat weer niemand bij de receptie. Het weer was voortreffelijk, veel zon en weinig wind. De route die wij vandaag reden, was van pont tot pont, dus dat betekende weinig verkeer op de 351. Dat fietst wel relaxt.

Naar de eerste pont bleek het maar 20 kilometer te zijn. Daardoor konden we een pont eerder pakken, die van 07.50 uur, want we waren er al om 07.35 uur. Het was 20 minuten varen naar Risor. In Risor konden we bij een hotel een bakkie doen. Dat was de eerste keer dat we om 08.15 uur iets troffen, wat open was en waar we wat te drinken konden krijgen.

Hier hebben we ook de fietsenmaker even een bezoek gebracht. Die was pas om 09.00 uur open, dus even gewacht, zodat hij naar mijn versnelling kon kijken. Er stonden al drie mensen te wachten. Volgens de fietsenmaker zou het een klein uurtje duren voor het klaar was. Maar na een klein kwartiertje kwam hij al weer terug met mijn fiets. Tevens heb ik een paar remblokjes extra bijgekocht. De reparatie was gratis, dat is pas service. Bij het eerste en beste klimmetje probeerde ik de versnelling uit. Die deed het weer perfect. Fietst wel wat prettiger.

De wegen waren en bleven relatief rustig met autoverkeer. Diverse klimmetjes gehad.

In Tvedestrand eerst wat eten gehaald voor de avond, want er zal niets te eten zijn bij de camping. Een paar honderd meter verderop onze lunch genoten. Door het dorp gewandeld en tot slot nog een softijsje op . In deze stad staat het smalste huis van Noorwegen en is maar 1.10 meter breed, ze noemen het daarom ook het “Strijkijzer”.

Toen was het klimmen geblazen. Het was nog 10 kilometer naar de camping. Daar aangekomen om 14.00 uur. Maar er was niemand te bekennen, alles stond gewoon open. Rondom het huis was ook niemand te bekennen. We zijn maar binnen gaan zitten in een paar gemakkelijke stoelen. Ik heb intussen het dagboek maar wat bijgewerkt. Om 14.15 uur kwam er een auto het terrein oprijden . Er stapte een man uit, die ons inschreef.

Wij waren de eerste fietsers die van dit jaar op zijn camping stonden. Was volgens ons goed te begrijpen, je moest vanaf de weg je fiets omhoog duwen, zo steil was het.

Tentje opgezet, douchen, daarna heeft Jan de was aangezet.

Rond de klok van 20.00 uur was de was al weer schoon en opgevouwen.

Jan had bij de super van alles gekocht. Slaatje, pudding, halve meloen, worst en wat te drinken. Ging er wel lekker in.

 

Dinsdag 18 juni          Orvik – Lillesand                   65 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.45                  13.40            veel zon                         3.55

Jan en ik zijn beide gestoken door de midgets (muggen). Jan een beetje meer dan ik. Bij mij zijn sommige bultjes dikker. Wij vertrokken pas om 07.45 uur. Dit omdat we maar 65 kilometer hoefden te fietsen. Dit zal wel meer voor komen, want vanaf morgen is het nog maar 600 kilometer fietsen naar Bergen en we hebben nog 15 dagen. Gelijk in kort tenue begonnen. Het begon meteen al goed . Te voet naar beneden en te voet omhoog, dit om alleen al van de camping af te komen. Dit zou wel meer voorkomen vandaag!!!!!

In Arendal zouden we een pauze inlassen. Deze dag was Ingrid, mijn dochter, jarig. Die zou ik later op de dag een sms sturen. Ze ging vanmiddag met haar moeder High Tea doen.

De route was gedeeltelijk vlak tot Grimstad, een paar kleine klimmetjes. In Grimstad inkopen gedaan, rustpauze ingelast met wat lekkers vanwege Ingrid haar verjaardag.

Na Grimstad zou volgens het boekje na een paar kilometer een grindpad met 25% hellingen over een kleine 8 kilometer onze weg passeren. Dit zou de oude postweg van vroeger zijn. We reden over de 420 op de route, maar we zagen geen oude postwegroute. Nu was hier volgens ons het een en ander aan de wegen veranderd, dat zou het kunnen zijn.

Een kleine 7 kilometer voor Lillesand kwamen we toch nog de oude postwegroute tegen.

We hebben een klein stukje van deze oude postwegroute teruggefietst.

Nu was het achteraf een gemakkelijke dagtocht geworden.

Jan vond het wel jammer, dat we net nu dat moeilijkste van deze route moesten missen.

Maar niet heus.

In Grimstad zou vandaag een wielerwedstrijd zijn. Onderweg van Grimstad naar Lillesand kwamen wij diverse wielrenners tegen, die zich aan het voorbereiden waren voor de wedstrijd. In een groepje of alleen of achter de auto van de ploegleider uit de wind rijdend.

We waren om 13.40 uur op de camping. We wilden de tent opzetten op de plek, die men ons  had gewezen. Tent was al uitgepakt. Komt er een man naar ons toe, die zegt dat we daar niet mogen staan. We moesten helemaal naar het achterterrein. Jan mopperde wat en zei dat de tentjes altijd ver weg werden gestopt. Het hielp wel. Nu mochten we de tent vooraan tussen twee caravans in weg zetten. We konden pas vanaf 16.00 uur terecht bij de receptie.

Tent opgezet, ons eigen verkleed en naar Lillesand gegaan om te gaan eten. Heerlijke pizza gegeten, ieder een hele pizza, die bestond uit 8 stukken .

Om 16.15 uur heeft Jan ons ingeschreven bij de receptie. Was ook weer een hele mooie en nette camping. Beetje in de tv kamer gehangen, want er stond zo aan het fjord toch wel een aardig fris windje.

Op de camping ons avondeten genuttigd, broodmaaltijd en toetje. Daarna lekker in de douche gegaan. Het was een heerlijke zwoele avond. Deze camping lag op de route. Is lekker makkelijk voor morgen.

We zijn in Noorwegen nog niemand tegen gekomen met een fiets, die ook beladen was met tassen.

 

 

Woensdag 19 juni      Lillesand – Sogne                  72 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.10                   15.30           regen                              4.30

Wij zaten om 08.10 uur weer op dat ijzeren ding, wat ze fiets noemen. Vandaag weer een feestdag: Jan en Els zijn vandaag 43 jaar getrouwd.

We hadden een rustige route tot Kristiansand. Daar moesten we een heuvel op die zelfs niet voor mij te doen was. Jan was iets eerder van de fiets gegaan als ik. Dit was voor ons de eerste keer, dat we niet fietsend boven kwamen.

Van te voren reden we in de natuur en midden in de natuur kwamen we een asfaltverwerkingsfabriek tegen. Daardoor reden er vele vrachtwagens op deze weg. We kwamen maar weinig gewone auto’s tegen.
In Kristiansand boodschappen gedaan en in het centrum een pauze ingelast. Lekker broodje gezond op. Net voor Kristiansand begon het lichtjes te regenen.

Na de lunchstop gingen we weer verder. Na een kleine 4 kilometer gingen we over naar de Oude Postweg. Net als vorige keer viel hier de regen ook met bakken uit de lucht naar beneden. Dat is nu al de tweede keer. We leren er maar mee te leven.

We moesten naar een hoogte van 130 meter klimmen. Dat klimmen ging vrij goed. Maar dat dalen dat is toch een vak apart, vind ik. Daarbij zaten er allemaal geulen in het pad van de vele regen en keien in het pad, dus oppassen geblazen. Na een kleine 5 kilometer kwamen we weer op de weg. Bij de Kiwi (supermarkt) eerst maar eens een stop gemaakt. Gebak en koffie/thee.

Het begon steeds harder te regenen . We moesten nog een slordige 10 kilometer.

Om 15.30 uur kwamen we aan in Sogne bij de camping Aros Motel Camp. Daar besloten wij een hutje te huren in verband met het slechte weer. Het koste 600 kronen maar dan heb je ook wat. Dat betekende luxe voor ons. Hut met douche, toilet, tv en verwarming.

Vandaag hadden we twee weertypes. In de ochtend met kort tenue vertrokken. In Kristiansand tot Sogne regen.

Deze camping lag ook weer op de route. Dat zijn meevallers voor de andere dag, want als de camping van de route af ligt moet je meestal heen of terug klimmen.

Het avondmaal was deze keer maar karig, boterhammen, cup a soep, muesli repen en een appel.

Maar we hadden nu wel een privé toilet en douche en het was een vierpersoons hut. Dus ruimte zet.

In het horloge van Jan zat al een paar dagen water onder het glas. Hij dacht slim te zijn door het horloge boven de kachel te laten drogen. Nu zag hij helemaal niets meer, alle cijfers en letters waren weg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 20 juni     Sogne – Lyngdal                    86 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.50                   16.00           veel zon                        5.25

Na het ontbijt heeft Jan eerst zijn achterremblokjes vernieuwd. We vertrokken om 07.50 uur.

We hadden onze jassen aan gedaan, maar die waren een half uur later weer uit.

Regelmatig klimmen en dalen was tot nu toe goed te doen. Later op de dag moesten we naar een hoogte van 220 meter, dat zal wel anders gaan.

In Tregde koffie-thee met wat lekkers. Een dik kwartier later waren we in Mandal,  daar alleen koffie en thee genomen.

Mandal is de meest zuidelijke stad van Noorwegen. Ligt op de zelfde geografische breedte als de noordelijkste stad John O`Groats in Schotland.

Vanaf Mandal gingen we weer de oude postweg op, het was een stukje van ongeveer 6 kilometer. Er zat een stukje bij van 200 meter van 20% en grind, dus dat was afstappen geblazen voor ons.

Maar gelukkig was het goed weer, dus dat ging al een stuk beter dan gisteren.

In Vigeland hebben we geluncht en boodschappen gedaan. Het was tot nu toe een vrij rustige route. Rustige wegen, vele fjorden met prachtige uitzichten.

In Spangereid zou volgens het boekje wel of geen camping zijn. Maar in Lyngdal, 17 kilometer verder was wel een camping. Daar moesten we wel een hoogteverschil van 220 meter overwinnen. In Spangereid eerst een pauze ingelast bij een fjord. Daar waren twee mannen en een vrouw. De vrouw keek bij Jan op zijn kaartje. Jan gaf tekst en uitleg over de North Sea Route. Even later vroeg ze of we zin hadden in koffie. Nou heel graag, zeiden we. Na het heerlijke bakkie vroeg ik of ze mijn bidon met water kon vullen. Ja hoor, zei ze, dat is geen probleem. We bedankten haar voor alles en we gingen aan de laatste 15 kilometer beginnen.

In het begin ging het nog wel, maar toen werd het volgens ons wel 15%, dus dat betekende afstappen voor Jan. Ik volgde na een kleine 150 meter. Dit was wel heel steil.

We waren om 14.45 uur begonnen aan de laatste 15 kilometer en waren om 16.00 uur op de camping. Was nog niet zo slecht gegaan, vonden wij.

De camping lag weer op de route. Dus zijn we morgen weer zo weg.

We hebben de tent opgezet, bij de receptie twee munten gekocht voor de douche. Aan de overkant van de camping zat een Chinees restaurant. Daar hebben we loempia, rijst en vlees op. Is weer eens wat anders dan de afgelopen dagen.

Daarna een overheerlijke douche genomen, daar knap je wel van op na deze zware dag.

Bijna overal in Noorwegen moet je betalen voor muntjes om te douchen, 10 kronen per munt soms 15 kronen. De campings zijn zo al veel duurder dan in de andere landen, die wij hebben gehad. Het verschil is omgerekend soms wel 15 euro duurder.

 

Vrijdag 21 juni           Lyngdal / Kvinesdal              83 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.00                  17.30            regen/droog                   5.15

Het had vannacht nogal geregend, maar toen wij opstonden was het droog.

Om 08.00 uur zaten we weer op de fiets en op de route. We gingen richting Farsund.

We zouden de alternatieve route doen, zodat we een hoogte verschil van 190 meter en een gedeelte met grindpaden zouden vermijden. In het eerste kwartier drie tunneltjes gehad van 950-800 en 200 meter. We waren om 09.00 uur in Farsund, waar we de boodschappen deden voor vanavond, want waar we naar toe gingen, was niets te koop, alleen een camping. Ook hebben we hier een koffiestop gedaan.

We fietsten de hele tijd langs de kust van het Fedalfjord. Een klein stukje duinen gehad van een kleine 5 kilometer.

Tussen Jolle en Heskestad een goed berijdbaar pad gehad met een hoogteverschil van o naar 125 meter, daarna weer een stukje weg en toen een smal pad op bij Listeid. Daar gingen we naar een hoogteverschil van 205 meter. We waren nog maar net begonnen aan het smalle pad, toen een auto ons passeerde, die mij net aan de voorkant raakte, waardoor ik ten val kwam. De chauffeur stopte direct en vroeg of alles goed was .Gelukkig was het materiaal nog allemaal heel. Ik had alleen een kleine schaafwond aan de linkerknie en een klein gaatje in mijn oude fietsbroek. Deze klim ging ons verder ook goed af. Daarna hadden we een grote klim te doen naar een hoogte van 230 meter. Maar ook die ging lekker. Rustig tempo omhoog en maar genieten van de uitzichten.

De route was ondanks de vele klimmen heel mooi en over rustige landelijke wegen. Weinig verkeer.

Toen kwamen we aan in Kvinesdal aan, daar zou een camping moeten zijn. Deze camping lag 2 kilometer hoger op de berg. Dit was klimmen, maar morgenvroeg lekker dalen. We konden er staan, maar het zal wel lawaaierig zijn, werd ons verteld. Er was dit weekend een jeugd- festival van de Evangelische Beweging. Zou tot ongeveer 24.00 uur duren.

Dat werd dus oordoppen in en slapen maar.

Toen wij onze tent opgezet hadden, begon het te regenen. Gauw een koude douche genomen, er was geen warm water. Daarna in de tent ons avondeten genuttigd: slaatje, pudding en worst.

Het heeft deze dag een klein half uurtje geregend. Dus de totale stand van de regen fietsuren is 13.30 uur.

 

 

 

 

 

Zaterdag 22 juni         Kvinesdal – Hauge                83 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.00                   17.45           regen/droog                   5.45

Het had weer heel de nacht geregend. Maar toen wij opstonden was het koud maar droog.

We hebben in de ruimte voor de douche ontbeten. We zaten om 08.00 uur op de fiets.

Een kleine doorsteek gemaakt dat scheelt maar weer eens een klim van 135 en 175 meter hoogteverschil.

Tot Feda de alternatieve route gefietst. Maar daarna kwam hij dan toch de klim naar 235 hoogte. Was goed te doen tot de E 39.

Toen we in Flekkefjord aankwamen eerst een pauze ingelast met koffie, thee en twee gebakjes muffin en tompoes.

Net na Flekkefjord ging ik wederom tegen de vlakte. Ik zat in mijn clickkpedalen en schakelde verkeerd, waardoor ik viel. Gelukkig niet zo hard. Wel was mijn spiegeltje afgebroken. Dat mis je wel meteen. Gelukkig viel ik op de zelfde knie als gisteren, dus dat deed geen pijn.

We moesten van 180 meter terug naar 105 meter en daarna de hoogste berg van de route met een hoogteverschil van 275. En telkens moesten we op 0 beginnen. Het ging wel allemaal goed, zo omhoog, al was het wel pittig.

Tussendoor hadden we nog ergens een rustpauze. Hier zag Jan, dat de  zolen van zijn fietsschoenen hadden losgelaten. Deze heeft hij met ducktape aan elkaar gemaakt.

Jan heeft veel van de mooie natuur genoten onderweg. Bleef maar herhalen hoe mooi het allemaal was.

Toen we aan de laatste 200 meter hoogte wilden beginnen, begon het toch te spoelen. Gestopt om te schuilen en de regenpakken aan te doen. Toen het wat minder werd, gingen we weer verder. Na een klein uur kwamen we aan in Hauge. Daar kwamen we langs een cafetaria.

Hier hebben we eerst de magen weer gevuld. Er stond een Vlaamse madame achter het buffet. Ze kwam uit Leuven. We vertelden haar dat we uit Breda waren vertrokken op de fiets.

Amaai, zei ze. Ze bakte voor ons lekkere frieten en een schnitzel.

Daarna op naar de camping. Reden we in ons enthousiasme toch een stukje verkeerd. Dat stukje weer terug en weer op de goede weg verder.

Om 17.45 uur kwamen we op de camping aan. Bleek de camping dit seizoen gesloten te zijn. Je mocht wel gaan staan, waar je wilde, maar je kon geen gebruik van douche en toilet maken.

Daar sta je dan in je natte pak. Vlug de tent opgezet, terwijl het ook keihard waaide!

Daarna konden we gelukkig schuilen onder een afdak, daar stond een bank met tafel.

De tent stond in een soort windtunnel. De tent wapperde en klapperde alle kanten op.

Mieke een sms gestuurd, die belde me terug. Ze wilde toch mijn stem weer eens horen na ongeveer drie weken. Lief toch.

Het had deze dag maar 1.30 uur geregend.

 

Zondag 23 juni           Hauge – Brusand                   53 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.45                  13.00            regen/droog                   3.05

Het was weer droog toen we wakker werden. De tent was lekker droog gewaaid. Jan vertelde mij, dat het de afgelopen nacht flink tekeer ging. Hij dacht zelfs, dit houdt de tent niet. Wat een windhol was dit, zei Jan. Dus de tent is waterdicht en tevens stormbestendig, goede keuze gedaan.

Wij gingen weer ontbijten onder het afdak. Daar waren twee Duitse dames ook bezig met het ontbijt maken. Ze waren met een campertje. Ze vroegen of wij koffie lusten. Nou graag, zeiden wij in koor. Dat was echt luxe voor ons. Zo vroeg al aan de koffie.

We vertrokken weer met droog weer. We moesten wel gelijk de hoogte in, 140 meter, was goed te doen. Heerlijke rustige weggetjes, we kwamen werkelijk niets of niemand tegen.

Rond de klok van 09.45 uur begon het weer te regenen, regenpak aan. In Egersund zouden wij een rustpauze inlassen en boodschappen gaan doen. Wij stonden voor een koffietentje, dat volgens het papier aan de deur om 10.00 uur open zou zijn. Maar het tentje was nog niet open en het was al 10.15 uur. Jan vroeg aan de dame die binnen bezig was, hoe laat ze open ging. Mevrouw was een beetje chagrijnig, zei Jan. Ze zei een beetje bitcherig 11.00 uur.

Wij vertrokken toen maar weer, verder op onze route. Even later net buiten het dorp kwamen we een benzinepomp tegen, waar ze alles hadden. Daar hebben we inkopen gedaan en de rustpauze ingelast. Hier deden we de regenpakken weer uit, het was inmiddels weer droog.

Toen Egersund weer uit. We moesten op een oud spoorlijntje gaan fietsen met allemaal gravel. Elke keer als we de bestaande spoorlijn over moesten, moesten we van de fiets af, zo kort en steil was het. Met de losse gravel was het zelfs moeilijk naar boven lopen. Dit tot 4 maal toe; slechts 1 maal konden we het fietsend halen, die aanloop was wat langer en minder steil.

De oude spoorbaan was wel geliefd bij de mountainbikers, die kwamen we op deze zondag regelmatig tegen. Sommige ervan hadden ook de grootste moeite om de hoogteverschillen te nemen.

Bij Helvik zijn we de weg 44 op gegaan. Even later kwamen we een cafeetje tegen. Dat was weer een gelegenheid om wat te drinken. Het was niet meer zo ver naar de camping. Om 13.00 uur reden we de camping al op. Tent gelijk opgezet na het inschrijven. We kregen een heel mooi plekje toe gewezen. Normaal staan de tenten aan de zeekant. Wij stonden lekker beschut achter de receptie. Regenpakken opgehangen aan de balustrade, zodat die konden drogen.

Na de douche heeft Jan er weer eens een wasje in gegooid. Het was vandaag maar een kort ritje, maar dat mag ook wel eens na twee, drie dagen klimmen. De route was weer heel rustig en bijzonder mooi.

 

Maandag 24 juni        Brusand – Sola                       53 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.50                  15.45            regen/droog                   3.20

Het regende dat het goot, daarom nog maar een uurtje blijven liggen. Toen het om 08.00 uur bijna gestopt was met regenen, gingen wij ons aankleden en alles weer inpakken.

We vertrokken om 08.50 uur na het ontbijt in de regenpakken. We hebben 2 kilometer terug gefietst om op de route te komen. We kwamen “Hitlertanden” tegen. De Nazi’s en Hitler dachten, dat hier de invasie van de geallieerden zou plaats vinden, zij lieten betonnen tanden plaatsen om die verwachte invasie af te kunnen slaan.

Na een klein half uurtje kwamen langs een benzinestation, dus hebben we daar een bakkie gedaan. Jan wilde de koffie afrekenen, maar die kregen we gratis, omdat het regende. Het heeft ook zo zijn voordelen, als het regent.

Het zou volgens het boekje een vlakke rit worden. Nou het leek wel of we in Schotland waren, veel wasborden, op en neer, op en neer.

Op een gegeven ogenblik kwamen we bij een kunstgalerie, Obrestad. De mevrouw zei dat het 60 kronen per persoon was. Jan vroeg of ze ook koffie hadden. Ja, zei ze, dat is in het andere witte huis. Dan gaan we eerst koffie drinken, zei Jan dan komen we terug. Dus niet, zei Jan tegen mij, 120 kronen voor een beetje kunst. Bij de koffie was ook kunst aan de muur te bewonderen. Het tweede bakje was gratis, wat een weelde.

Hierna kwamen we een heel mooi en leuk hangbruggetje tegen. We moesten alleen van de fiets af om er over heen te kunnen.

Deze ochtend kwamen we in totaal 4 personen tegen, die ons tegemoet fietsten met volle bepakking.

Wij zijn via Kleppe gefietst, dit is een grote stad. Daar heeft Jan gekeken voor nieuwe fietsschoenen. De ducktape liet elke keer los door de regen. Ik keek ook gelijk voor een spiegeltje voor mijn fiets. Zowel de schoenen als het spiegeltje hadden ze niet. In Lekke ook heerlijke soep gegeten met brood. Die was goed gevuld met rookworst en groente. Het leek wel op erwtensoep. Dat ging er wel in met dit weer. Na een uurtje zouden we op de camping zijn.

Dat klopte precies. Om 15.45 uur hadden we ons ingeschreven. Het was wel een vervallen camping, er zaten alleen buitenlandse werknemers op en geen vakantiegangers. We konden de tent zetten, waar we wilden. Nadat we de tent tussen twee hutjes in hadden geïnstalleerd, zei de mevrouw dat dat niet de bedoeling was. Maar we mochten hem toch laten staan, want ze had geen reserveringen voor de hutjes.

Het was inmiddels opgehouden met regenen, het werd nog warm ook.

Ik heb de voor- en achterremblokjes vernieuwd. Telkens als het regent, wordt mijn remweg langer, dus dat kon zo niet langer. En als je de berg af ging met nat weer, was het helemaal gevaarlijk. Gevaarlijk voor mezelf, maar ook voor andere weggebruikers. Toen ik klaar was remden ze weer als nieuw.

We hebben heerlijk buiten gegeten aan de tafel van een van de hutjes.

De douche was echt niet veel bijzonders. Je kon de douche niet te hard zetten en niet te lang er onder blijven, want het water liep niet gelijk weg.

Jan heeft zijn telefoon illegaal opgeladen in een van de hutjes, de deur was niet afgesloten.

 

Dinsdag 25 juni          Sola – Stavanger                    20 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.00                  10.00            zon                                 1.20

Om 08.00 uur reden we van de camping af. We reden via Sola naar Stavanger. Het bleek achteraf maar 20 kilometer te zijn. Inclusief diverse keren vragen en verkeerd rijden.

Het was wel droog, maar toch hadden we de regenpakken aangedaan. Was echter niet nodig geweest.

Toen we Stavanger in fietsten, kwamen we drie zwaarden tegen. Dit monument aan de Hafrsfjord bestaat uit drie enorme zwaarden, die in de rots steken. Het imposante monument is een nagedachtenis aan koning Harald Schoonhaar, die in 872 een koninkrijk van Noorwegen maakte. Het monument vertegenwoordigt vrede, eenheid en vrijheid en werd in 1983 onthuld door Koning Olav. De heften van de zwaarden zijn kopieën van oude vikingzwaarden, die op diverse plaatsen in Noorwegen zijn gevonden.

Ook stond er een zuil waar op te zien was, hoeveel fietsers er deze dag deze plek hadden gepasseerd; ik was nummer 45 en Jan was nummer 46.

Om 10.00 uur hadden we ons bij de camping al ingeschreven voor twee nachten. Hier hadden we een echte hele rustdag.

Tent opgezet en hup naar het centrum van Stavanger. Daar gelijk naar de VVV gegaan voor diverse vragen. Vraag 1: vaart de boot van Mekjarvik  naar Skudeneshaven nog? Ja, die vaart nog.

Vraag 2: kunnen we hier twee kaartjes kopen voor de boot naar de Preikestoel? Ja, dat kon.

Dat waren de vragen. Jan had helaas geen goede schoenen om de wandeling naar de Preikestoel te doen. Jammer, maar het is niet anders.

Om 10.45 uur zaten we aan de koffie. Daarna gingen we een stadswandeling doen.

Er lagen drie grote cruiseschepen in de haven van Stavanger. Dus was het een gezellige drukte en het was goed weer. We zijn in de Domkerk geweest. De Domkerk van Stavanger is één van de oudste kerken van Noorwegen en heeft zijn oorsprong in de middeleeuwen.

Het Maritiem Museum (zeevaartmuseum) was ook heel mooi. Dit museum kijkt uit op het water, dicht bij de ligplaatsen voor de cruiseschepen. Het museum is in oude Dockside pakhuizen gebouwd. We kozen voor elektronische audiogidsen in het Nederlands (geen meerprijs) en we waren blij dit te hebben gedaan.

Ook zijn we in het conservenmuseum geweest. Het inblikken van sardines heeft een belangrijke rol gespeeld in de economische groei van Stavanger, een bezoekje aan het conservenfabriekje van sardientjes vertelt dus veel over de geschiedenis van het land! Van de jaren 1890 tot 1960 was het inblikken van voedselwaar de belangrijkste industrie voor Stavanger. Het museum is gehuisvest in een oude conservenfabriek, de exposities geven een goed beeld van de werkomstandigheden. Enkele van de machines zijn nog steeds in werking op de eerste zondag van iedere maand. Zomers, op dinsdag en donderdag kan je vers gerookte vis proeven, rechtstreeks uit de rookovens. De gerookte vis hebben wij uiteraard geproefd, zo uit de oven, heerlijk. In de middag hebben we vis en chips gegeten.

Ook hebben we het oude stadsdeel van Stavanger bekeken, dit was wel het mooiste wat wij van Stavanger vonden. Langs de jachthaven en de vismarkt bereiken we Gamle Stavanger, ofwel het oudste gedeelte van de stad waar 200 houten huizen uit de achttiende en negentiende eeuw bewaard zijn gebleven.

Rond 16.00 uur hebben we boodschappen gedaan voor het avondeten. Hetzelfde als de andere dagen, alleen was het fruit anders, een banaan.

Er was nog een markt op het plein waar ze groente en diverse Noorse artikelen zoals truien, sloffen, trollen e.d. verkochten.

We hebben diverse ansichtkaarten naar het thuisfront gestuurd.

Toen we terug kwamen op de camping hebben we alles aangesloten om op te laden, zoals batterijen fototoestel, mp3 speler, telefoon. Daarna lekker douchen en eten.

Er stonden op deze camping meer tenten dan we bij alle campings bij elkaar hebben gezien.

Stavanger staat bekend als een van de meest fietsvriendelijke steden van Noorwegen.

 

 

 

 

 

 

                                  er lagen diverse cruise schepen aangemeerd

 

Woensdag 26 juni        Stavanger – Stavanger      12 km  fietstijd 0.45 uur

Rustdag

Lekker uitgeslapen tot 08.30 uur. Ontbijtje gegeten en daarna met de fiets naar de stad.

Fietsen hebben we in een parkeergarage neergezet vlakbij de VVV.

Naar de pier gelopen om de boot van 10.00 uur te nemen. De boot zat helemaal vol, zowel beneden als boven. We gingen naar de Preikestoel en vaarden naar het Lysefjord.

Lysefjord betekent letterlijk “de fjord van het licht”

Op een gegeven ogenblik zei de kapitein, dat er stukken waren aan een van de motoren. Ze zouden wel door varen maar dan op halve kracht.

Diverse foto’s gemaakt van de Preikestoel. Toen gingen we weer terug. De motoren waren volgens ons weer gemaakt, want we gingen nogal hard. We waren precies om 13.00 uur in Stavanger. Jan vindt Noorwegen een heel mooi land, heeft ook genoten op de boot van de Lysefjord en Preikestoel en vooral de bergen.

In Stavanger zijn we naar een Turks restaurantje gegaan om kebab te eten.

We zijn naar het Noors Oliemuseum geweest, was wel mooi om dat ook eens van dichtbij te zien. Het museum ligt bij de haven van Stavanger en is een fraai, modern gebouw dat in 1999 geopend werd. In het museum leer je meer over olie en hoe het bovengehaald en gedistribueerd wordt. Olieplatforms zijn op schaal nagebouwd en er zit zelfs een ‘olieplatform’ op.

Naderhand nog boodschappen gedaan voor het avondeten, lekkere salade, worst en toetje.

Nog een klein softijsje op en weer terug gefietst naar de camping. Rond de klok van 17.00 uur gaan eten.

Jan heeft zijn remblokjes aan de voorkant nog nagekeken, maar daar zat nog genoeg op, die hoefde hij nog niet te vernieuwen.

Er stond deze dag wel veel wind, maar het was droog. We zijn benieuwd wat het weer ons morgen brengt. Dan zijn we van plan om tot Haugesund te fietsen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag  27 juni    Stavanger – Haugesund         62 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

09.00                  17.50            droog                             3.50

Om 07.50 uur stond ik op, Jan nog maar even laten slapen. Nadat ik me gewassen en aangekleed had  Jan wakker gemaakt.

Het was een beetje butweer. Het miezerde een beetje. Nadat alles weer was ingepakt en op de fiets geladen, zijn we gaan ontbijten in de kantine. Toen begon het echt te regenen, regenpakken maar weer aan gedaan en we gingen om 09.00 uur toch fietsen.

We moesten de pont van 12.15 uur halen, want die vertrekt dan vanuit Mekjarvik naar Skudeneshaven. We wisten niet hoeveel kilometer het zou zijn, daar Stavanger niet op de North Sea Route ligt.

Na 25 minuten een koffie pauze genomen bij een benzinepomp en daar ook de regenpakken weer uit gedaan, het was weer droog.

Het bleek maar 15 kilometer te zijn, we waren al om 10.30 uur bij de pont. Dus ruimschoots op tijd. Hier kwamen twee Zwitsers naar ons toe, een man en vrouw. Ze vertelden dat ze met het vliegtuig naar Hamburg zijn gevlogen en vanaf daar zijn ze gaan fietsen. Ze gingen ook tot Bergen. Ze namen wel een pontje eerder, ze wilden nog naar een eilandje toe. Ze zouden later op onze pont weer plaats nemen om zo door te varen naar Skudensehaven.

Dit alles kwam door de goede voorbereiding van Jan. Hij had alles op kaart uitgezet, die we van de VVV hadden gekregen. Tot nu toe nog geen problemen met het vinden van de route.

Terwijl wij op de pont wachten, kwam de politie aanrijden. Er was net een pont binnen komen varen, waar twee mannen te voet vanaf kwamen. Een man werd vast gehouden door de bemanning, de andere, die zat helemaal onder de drugs zo te zien, wilde met de bus mee naar Stavanger. Puntje bij paaltje werden ze allebei in de boeien geslagen en meegenomen.

Dit was het enige verzetje wat we hadden, toen we op onze pont moesten wachten.

Onze pont was precies op tijd en vertrok om 12.30 uur, het was 1.30 uur varen.

We wilden op de boot wat eten, maar het restaurant bleek gesloten te zijn. Dus dat werd wachten tot aan de overkant. Daar moesten we ook nog boodschappen doen.

Om 13.45 uur zaten we weer op de fiets. Maar eerst nog even boodschappen gedaan en wat gegeten.

Bijna de hele dag langs de weg 47 gefietst. Bij de tunneltjes omlaag en omhoog. Bij de brug voor Haugesund te voet omhoog. Het was op de brug een veel te smal fietspad en veel verkeer. Naar beneden wel fietsend gedaan, dat was wel te doen.

In Haugesund eerst maar eens wat gegeten. Wat dacht je van kebab, daarna weer een overheerlijk softijsje. Toen wij net ons ijsje op hadden, kwamen de twee Zwitsers weer aangefietst. Ze zouden naar de zelfde camping gaan als wij.

Net voor 18.00 uur stapten wij de receptie van de camping binnen.

We boekten voor twee nachten, we waren weer aan een rustdag toe, vonden we.

Het begon wel een beetje te regenen, dus even gewacht met de tent op te zetten. Het duurde niet lang, voordat het droog werd. Tent opgezet en gaan douchen, daarna de was gedaan.

We zaten mooi aan de zee. Zeezicht bij avond. Hier was een mooie zonsondergang te zien. Het was een heerlijk rustige camping.

Ik zei tegen Jan, het heeft vandaag maar 15 minuten geregend op de fiets. Ik heb  nu in totaal 17.45 uur regen fietsuren. Jan zei, het is maar goed dat je de nachturen niet meetelt, anders zat je al ruimschoots over je maximum van 48 uur.

De was in de droger gedaan, die was pas rond 22.30 uur klaar. Deze keer lagen we zeer laat in onze slaapzak.

 

 

 

 

Vrijdag 28 juni           Haugesund – Haugesund       5km  fietstijd  0.25

Rustdag

We stonden pas op om 08.30 uur. Alles rustig aangedaan, het is tenslotte een rustdag.

Naar het stadje gefietst, fietsen weggezet. Daar hebben we een beetje rond gewandeld,

Koffie en thee met wat lekkers op.

We gingen naar het openluchtmuseum “De Dokken” gelegen op het idyllische eilandje Hasseløy, ook wel Bakrarøynådokken, het  is een zelfstandig onderdeel van de stad, die is gegroeid uit vroegste oorsprong van Haugesund. Het museum bevat een seahouse met woonruimten, haring zoutwerken en cooper werkplaats, een winkel van een algemene handelaar, een huis en woonruimten van de haringvisserijperiode, die duurde van de jaren 1850 tot de jaren 1960. De collectie houten boten met roeispanen en zeilen van het museum is gehuisvest in het boothuis, net als de kuiperijhaard en bakoven, die worden gebruikt op de activiteitendagen. Het leven tussen de huizen geeft inzicht in de sociale en religieuze omstandigheden, die in het recente verleden de overhand hadden. Dokken Openlucht Museum is een ideaal recreatiegebied buiten de openingstijden.

Hierna nog een wandeling gemaakt in het stadje, het stadje was niet erg groot. We zijn om 14.30 uur terug gegaan naar de camping. Er kwam een jongedame naast ons fietsen en vroeg of wij Nederlanders waren en of we fietsend uit Nederland waren gekomen. Dit beaamden wij. Zelfs was ze Noorse, maar ze had Nederlandse ouders. Ze wenste ons nog een hele fijne reis toe. Bij de winkel vlakbij de camping boodschappen gedaan voor het avondeten.

Bij de camping rond gewandeld langs de kust. Achter de camping stond het Nationale Monument van Noorwegen. De vermoedelijke laatste rustplaats van koning Harald Hårfagre (Harald Schoonhaar). Hier staat sinds 1872 het nationale monument van Noorwegen, ter herinnering aan de eenwording van Noorwegen door koning Harald Hårfagre na de slag van Hafrsfjord in 872. Op de heuvel staat een grote granieten monoliet, omringd door 29 kleinere obelisken, die de toenmalige Noorse ‘fylker’ (provincies) symboliseren.

Na het eten zaten wij op een bankje vlak bij onze tent. Er was een ouder echtpaar al een tijdje bezig om hun camper ergens weg te zetten. Ze hadden al twee rondjes gereden. Mevrouw wilde de camper op een mooi uitzicht plekje hebben. Na diverse keren achteruit en vooruit, in en uit gestapt te zijn stond hij op zijn plekje. Toen moest er nog een steun onder het wiel om hem recht te zetten. Dit duurde ook even. Maar na een klein uurtje stond de camper op zijn plaats. Stoeltjes uit de camper gehaald en van het mooie uitzicht gaan genieten.

Dat was weer even genieten van het leven op een camping.

 

 

Zaterdag 29 juni         Haugesund – Leirvik             77 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

08.00                  16.45            droog                             4.35

Het had de afgelopen nacht nogal hard geregend volgens Jan. Ik hoor dat niet, want als ik slaap hoor ik niet zo veel.

Maar toen we opstonden, was het gelukkig droog. Na alles weer in en opgeladen te hebben, reden we na het ontbijt om 08.00 uur weg.

We waren van de route afgedwaald. In Svelo de weg gevraagd, we zaten bijna goed, klein stukje terug en dan rechts dan zouden we weer op de route zitten. Hier hebben we gelijk een koffiestop  en boodschappen gedaan.

We fietsten naar Buavag, daar moesten we met de pont overvaren naar Langevag.

Na een kleine 25 kilometer kwamen we aan in Buavag. We hadden nog een klein half uurtje. De pont vertrok pas om 10.35 uur. Het zou 20 minuten varen zijn.

Het weer was nog steeds droog, ook al dreigde het steeds te gaan regenen.

Het ging de hele dag op en neer, ik bedoel hoog, laag, hoog, laag, maar daarvoor rijden we ook naar Bergen toe.

In Finnas zaten we op een mooi plekje aan de lunch. Boterhammen met kaas belegd. Waaide van de bovenste boterham de kaas van het brood. Er stond wel wat wind, maar toch ook weer niet extreem hard. Nu was het wel zo dat de kaas wel dun was uitgevallen, dus zal het wel daar aan gelegen hebben.

We fietsten over nogal smalle weggetjes. De Noren, die zeer vriendelijk zijn, bleven als ze niet in konden halen netjes achter ons rijden. Ze haalden ons pas in, als ze het zelf goed konden overzien.

Deze dag hebben we in plaats van tunnels drie bruggen gehad. Eerst de Spissoye brug, 280 meter lang, toen de Bomiabrug, 998 meter lang en als laatste de Stordbrug, 1077 meter lang.

Op de Bomiabrug hadden we de wind mee, maar bij de Stordbrug de wind op kop en dat viel niet mee.

In de stad Leirvik hebben we boodschappen gedaan voor vanavond en morgen. Het is niet zo dat ze net als in Nederland bij iedere camping een friettent hebben. In de stad waren  havenfeesten met volop boten, mensen en muziek. Het was nog 2 kilometer klimmen tot de camping. Aangekomen op de camping vroeg Jan of er nog een plek was voor een nacht. De beheerder zei, zoek maar een plekje uit, er zal niet veel plek meer zijn. Jan vroeg, kunnen we tegenover de douche staan. Dat was geen enkel probleem, tentje opgezet voor een hutje, zodat hij goed kon drogen. Jan vroeg of er ook een plek was, waar we konden zitten om ons avondeten te nuttigen. Och, kom maar mee zei de man, we konden in een oude caravan gaan zitten. We hebben een ijsje gehaald en in de Hobby-caravan opgegeten.

Jan ging kijken of ze wat cola en sinas hadden. Dat hadden ze niet maar hij kreeg een 1 liter fles spa water mee en dat was gratis, dat is wel aardig van deze man. Dit was wel een hele erg luidruchtige camping, Country muziek, bier en meer van die sterke drank. De muziek ging tegen elkaar op, de ene nog harder dan de andere. Dat wordt weer oordoppen!!!!

Lekker een beetje geluierd in de caravan. Om 18.00 uur ging Jan het diner uit de tent halen. Slaatje, worst, pudding en meloen. Daarna lekker in de douche gegaan. We waren weer helemaal fris en fruitig.

De meeste mensen gingen om 20.30 uur naar beneden de stad in naar het festival. Ze werden door twee bussen opgehaald.Toen was het erg stil op de camping.

 

Zondag 30 juni           Leirvik – Nesttun                   71 km

Vertrek           aankomst        weer                            fietstijd

07.50                   14.45           droog                             4.20

Heel de nacht is het rustig geweest, ik heb in ieder geval niets gehoord. Jan daarentegen vertelde mij, dat de meesten om 04.00 uur terug kwamen, zij maakten wel wat lawaai, maar dat hoort erbij.

Om 07.50 uur reden we de camping af.  En om 08.00 uur zaten we al aan de koffie bij een benzinepomp, daar begon ook onze route weer.

Het zal de koninginnenrit worden, volgens Jan. Van te voren al diverse kleine klimmetjes gehad tot 70 meter hoogteverschil. Met als klapper een hoogte overwinnen van 230 meter.

Het was heel erg rustig op de 545. Er sprongen op een gegeven ogenblik twee grote herten weg, die langs de kant van de weg in het bos stonden. Ook diverse mooie watervallen tegen gekomen. Toen we in Sandvikvag aankwamen, hadden we er al 35 kilometer opzitten.

Hier moesten we de pont nemen naar Halhjem. We waren mooi op tijd, we hoefden maar 15 minuten te wachten. Om 10.45 uur voer de pont de haven uit. Het zou ongeveer 45 minuten varen zijn. Op de boot koffie/thee met wat lekkers genomen.

We zaten om 11.45 uur weer op de fiets.

Voor Ulven kregen we de eerste klim van 60 meter hoogteverschil, het was een korte steile klim.

Bij de Lyse kloosterruïnes hebben we een lunchpauze genomen. De Lyse abdij werd gesticht in 1146 door Sigurd, bisschop van Bergen, op landbouwgrond die hij bezat. Dit was het eerste Cisterciënzer klooster in Noorwegen en was gemodelleerd naar anderen, gebouwd in Engeland en Frankrijk.

Tussen Ulven en Asen zouden we ook een hoogteverschil hebben van 80 meter. Ik vroeg aan Jan, wanneer komt die van 80 meter. Die hebben we al gehad, zei Jan. Oh, dan heb ik die niet mee gekregen, ik heb er niets van gemerkt.

Na het eten begon de koninginnenrit, we moesten 230 meter hoogteverschil overwinnen.

Het ging geleidelijk omhoog, dat was dus goed te doen. Vanaf hier was het nog 10 kilometer naar de camping.

Op een gegeven ogenblik was de weg versperd. Nergens stond aangegeven, hoe je verder moest fietsen. Beetje pionieren en we zaten weer op de route.

In Nesttun een keer gevraagd waar de camping was. Na een goede uitleg waren we er binnen 10 minuten. Het was 14.45 uur toen we er waren. Ingeschreven voor 4 nachten. Deze camping was onze uitval basis om naar Bergen en naar het vliegveld Flesland te gaan. Eerst maar eens een heerlijke cola en sinas gekocht en buiten lekker op de bank opgedronken.

Morgen moeten we officieel nog een kilometer of wat fietsen naar Bergen, dan zal de reis er helaas op zitten voor ons.

Het was goed weer deze dag, een licht briesje en de zon scheen volop.

Rond 17.00 uur gingen we wat eten. We hadden allebei geen zin om naar de stad terug te fietsen. Het restaurant op de camping was op zondag echter gesloten. Jan had wat chocola, nootjes, cola en sinas gekocht  bij de receptie. We hadden nog wat van het slaatje over van gisteren en we aten weer.

Morgen in Bergen zullen we het er maar eens van nemen.

Het was volgens het boekje een kleine camping. De tent hebben we opgezet. Het plek voor de tenten was niet breed maar wel lang.

De camping viel volgens Jan in de categorie 2 sterren. Alles was een beetje goor en vies, vooral de douches en de toiletten.

 

Maandag 1 juli           Nesttun – Bergen – Nesttun              25 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

09.00                  17.00            droog/regen                               1.30

We stonden pas om 08.10 uur op. Het regende nog toen we wakker werden. Lekker gewassen en met regenpak aan naar Bergen ook al was het droog, voor de zekerheid. Het was een makkelijke route, 13 kilometer lang en 45 minuten fietsen.

Maar Bergen deed zijn naam eer aan, het begon te regenen toen wij aan kwamen en dat bleef het de hele dag doen. Jammer maar niets aan te doen. Het schijnt minimaal 200 dagen per jaar te regenen in Bergen. Morgen krijgen we een herkansing.

Toen wij bij de Bryggen aankwamen, hebben we elkaar gefeliciteerd met het volbrengen van onze fietstocht.

Vandaag het Hanzemuseum bezocht. We moesten naderhand terug komen om te betalen, er was iets mis met de computer bij de kassa. We mochten het eerst gaan bezoeken en daarna betalen. Het museum hebben we bezocht en daarna zijn we gewoon, net als de rest, langs de andere kant eruit gegaan.

De Tyske bryggen (Duitse kaai) in Bergen, de belangrijkste haven van westelijk Noorwegen, was eeuwenlang een van de belangrijkste plaatsen voor uitwisseling tussen Noord- en Zuid-Europa. De bloei van de haven was te danken aan de Hanze die hier in het midden van de 15e eeuw een handelspost oprichtte. De invloed van de Hanze nam vanaf de jaren 1550 af maar het kantoor in Bergen bleef tot 1763 in functie en tot de 19e eeuw bleef de handel de vaste patronen volgen. Gerookte en gedroogde vis en levertraan werden naar Bergen gebracht en opgeslagen in pakhuizen voordat ze naar de havens van Zuid-Europa werden getransporteerd. Sommige van deze havens stuurden dan op hun beurt zout naar het noorden. Op de kaai zijn nog steeds houten pakhuizen te zien die hun huidige vorm kregen na een brand in 1702 en die nu op de lijst van het Werelderfgoed zijn. Het Hanzemuseum, dat uit het jaar 1872 stamt, omvat een huis aan de waterkant en een pakhuis aan de achterkant waarin het leven van de kooplieden van Bergen op een levendige manier aanschouwelijk wordt gemaakt. Zij waren allen ongehuwd, hadden hun eigen eethuizen, vergaderzalen en scholen.

Ondanks de regen hebben we toch nog gewandeld. Diverse ansichtkaarten verstuurd en de nodige souvenirs gekocht.

Tussen de middag heb ik een pizza op en Jan kip met rijst. De pizza was zo groot als een karrenwiel. Jan had de grootste besteld. Ik kon het laatste stukje echt niet op, zo groot.

Over de vismarkt gewandeld.

Er lag een zeilschip in de haven van Bergen, dat schip hadden we ook in de haven van Stavanger zien liggen een paar dagen geleden. Jan keek zijn foto’s na en inderdaad, het was het zelfde schip.

In de middag nog een softijsje op en naderhand nog koffie en thee.

De terugweg verliep vlekkeloos. Ging als een speer. In Nesttun boodschappen gedaan voor het avond eten: klein slaatje, toetje en fruit.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 2 juli        Nesttun – Bergen –Nesttun               25 km

Vertrek           aankomst        weer                                       fietstijd

09.15                  17.25            regen/droog                              1.30

We vertrokken vandaag weer in de regenpakken naar Bergen. Het regende wel, maar niet zo hard.

We waren om 10.00 uur in Bergen. Eerst naar een museum gegaan, de Rozenkrantztoren.

Daar kochten wij kaartjes, op deze kaartjes kreeg je korting in diverse andere museums en gratis koffie. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, we blijven tenslotte Hollanders.

De Rosenkrantztoren dateert uit de middeleeuwen. De toren werd gebouwd door de gouverneur van Bergen Castle (Bergenhus), Erik Rosenkrantz en diende als een gecombineerde verblijfs-en versterkte toren van Bergen. Deze toren is gebouwd op eerdere structuren van Koning Magnus Lagabote’s (Magnus de Lawmender) in ongeveer 1270 en Jorgen Hansson van ongeveer 1520. Beide vorige structuren werden opgenomen door Erik Rosenkrantz. Het uitzicht op de zee is geweldig. U kunt een rondleiding door het kasteel nemen en een aantal interessante verhalen over het leven uit die tijd in u opnemen.

Toen we de toren hadden bekeken, wat heel mooi en interessant was, zijn we wat gaan drinken bij de toren (gratis). Daar hebben we ook de regenpakken uitgedaan, het was inmiddels weer droog geworden. Het was stralend weer geworden.

Daarna zijn we naar het Bryggenmuseum geweest, dat ging over van alles van de stad Bergen tot het schoenmaken toe, dat was wel interessant.

Het was een museum gebaseerd op de bevindingen van de archeologische opgravingen van de Bryggen tussen 1955 en 1972. De fundamenten van de oudste gebouwen in Bergen. Uit de 12e eeuw. Opgegraven keramiek, runeninscripties, kunstvoorwerpen, handel, scheepvaart, enz.

We zijn met de Floybaan 320 meter en 26% naar boven gegaan. Het was een heel mooi uitzicht over de stad, mede door het mooie weer.

Fløybanen is de enige kabelbaan op rails (funicular) in Scandinavie en die bevindt zich in Bergen . Hier vervoeren twee wagons passagiers vanuit het centrum van de stad naar de top van de berg Floye, met drie haltes onderweg. De kabelbaan is een van de best bezochte attracties in Noorwegen en wordt jaarlijks door ongeveer een miljoen mensen gebruikt. In 1914 is begonnen met de bouw, waarna op  15 januari 1918 de verbinding in gebruik kon worden genomen. De kabelbaan is 850 meter lang en overbrugt een hoogteverschil van 320 meter. Normaliter duurt de tocht van de stad naar de top van de berg 5 à 6 minuten. Bij de Floybaan weer maar eens een softijsje op. We hebben weer wat rond gewandeld en zijn op zoek naar een Turks restaurant om wat te eten. Die vonden we snel, lekker patatje met kebab genomen.

Wij zijn daarna gelopen naar het Universiteitsmuseum, dit museum ging over gesteente uit de hele wereld en over de dieren uit de natuur. Dit waren wel heel veel opgezette dieren, zoveel hadden Jan en ik er nog nooit bij elkaar gezien. Het museum is gevestigd in de universiteitscampus op de heuvel Nygardshoyden. Het is opgedeeld in twee afdelingen, een natuurhistorische afdeling en een cultuurhistorische afdeling. Naturhistorisk Museum, het hoofdgebouw met de natuurhistorische collectie, ligt aan het plein Museumplein.

Het was rond 16.00 uur toen we de fietsen weer gingen ophalen. Dit was wel een hele mooie en leuke dag met al die museums.

In Nesttun weer boodschappen gedaan voor de avond en de twee aankomende ochtenden.

We kwamen vandaag net als gisteren veel fietsers tegen. Zowel in de ochtend als in de namiddag. Allemaal forenzen, die heen en terug gingen naar hun werk. Allemaal reden ze op een sportfiets en droegen ze een helm.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Woensdag 3 juli         Nesttun – Vliegveld Flesland – Nesttun       25 km

Vertrek           aankomst        weer                                                   fietstijd

09.30 uur            15.00           regen                                                     1.30

Vandaag rond 08.45 uur opgestaan, gewassen en ontbeten .

Het regende, dus de regenpakken aangedaan. En naar het dorp Nesttun gefietst, daar koffie en thee genomen.

We zouden naar het vliegveld van Bergen (Flesland) gaan. Jan wilde daar nog wat gaan vragen over het vervoer in het vliegtuig van de fiets .

Het bleek 11 kilometer fietsen te zijn. Dat viel wel mee. De vragen die Jan had gesteld, werden netjes beantwoord. Op het vliegveld een pauze ingelast. Toen zijn we weer naar het dorp Nesttun terug gefietst. Daar zijn we naar een Italiaans retaurant gegaan, daar heb ik lasagne en Jan spaghetti  op.

Nog even boodschappen gedaan voor het avondeten. Dit is de laatste keer dat we boodschappen moesten doen. Morgen vertrekken we weer huiswaarts.

Lekker in de tent bezig geweest, tassen een beetje ordenen, adreslabels geschreven voor de “plunjezakken”, waar onze fietstassen in zouden gaan en voor de fietshoezen. Het regende nog steeds.

Toen we daar mee klaar waren, zijn we maar in de tent op de slaapzak blijven liggen. Het was echt waar hondenweer. Het poetsen van de fietsen viel hierdoor letterlijk in het water.

We hebben weer een lekker slaatje, vla en meloen gegeten. Daarna ben in nog onder de douche geweest. MP3 speler geluisterd tot 21.30 uur, daarna ben ik gaan slapen.

Morgen echt de laatste etappe van 11 kilometer naar het vliegveld.

 

Donderdag 4 juli        Nesttun – Vliegveld Bergen  (Flesland)        11 km

Vertrek           aankomst        weer                                                   fietstijd

08.20                  09.05            droog                                                    0.35

Het was droog al dreigde het wel. In de nacht had het verschillende keren geregend, volgens Jan. Ik heb daar niets van mee gekregen, goede slaper.

Om 06.00 uur was Jan al onder de douche geweest, vertelde hij. Ik zelf kwam er om 07.30 uur pas uit. Tijd zat. Wassen en aankleden. Nog even een ontbijtje en we vertrokken om 08.20 uur richting het vliegveld. We hadden onze regenpakken maar aangedaan, zodat we niet hoefden te stoppen als het begon met regenen.

Om 09.05 uur kwamen we droog aan op het vliegveld, buiten het zweet, wat je in een  regenpak produceert. Fietsen in de fietshoezen gedaan, de tassen in een plunjebaal gedaan. We waren om 09.30 uur met alles klaar, dus tijd voor een bakkie. En wachten tot het tijd was, er was genoeg te zien op het vliegveld.

Jan ging vragen, waar we de fietsen konden laten. We mochten de fietsen naar een speciale afdeling brengen en de bagage konden we ook gelijk afgegeven aan de balie van de SAS vliegmaatschappij. Dat was wel makkelijk, nu hoefden we nergens meer op te letten, alleen nog op de tijd dat het vliegtuig zou vertrekken.

Toen we de fietsen af hadden gegeven, werden ze met een detector nagekeken op drugs. Jan zei tegen de man dat wij die nog niet gebruikten. De man kon er wel om lachen. Nog een broodje gegeten. Toen zijn we naar gate 29 gegaan van SAS. We gingen door de beveiliging, tassen, jas en horloge in bakken neergelegd om door de scanner te gaan. Jan moest zijn schoenen ook uit doen. Toen gingen de spullen door de scanner. Jan zijn stuurtasje werd apart gehouden. Dus maar even wachten, wat er ging gebeuren. Hij kreeg zijn tasje terug, er zat een nagelknippertje in, maar dat mocht er gewoon in blijven zitten. Ze hadden hem wel uit het hoesje gehaald.

We zagen de fietsen op de karren naast het vliegtuig liggen. We konden nu met onze eigen ogen zien, dat ze goed werden behandeld.

Na een vertraging van 1 uur vertrokken we met de Sas Boeing 737-800 vluchtnummer SK 0268 richting Oslo, vliegveld Gardemoen. Dus in plaats van 14.00 uur vertrokken we pas om 15.00 uur. Het was te hopen dat we de aansluitende vlucht nog konden halen. Daar zat normaal 1.30 uur tussen en dat zou nu nog maar 30 minuten zijn.

We landen precies om 15.40 uur in Oslo. Daar konden we gelijk door lopen naar gate 39 en de vlucht van 16.30 uur nog halen. We hoefden maar 5 minuten te wachten bij de gate, toen konden we het vliegtuig al in stappen.

Toen we in het vliegtuig zaten, zagen we nog net dat onze fietsen en bagage werd ingeladen.  We vertrokken om 16.40 uur precies met Sas Boeing 737-800 vluchtnummer SK 0827 richting Amsterdam, waar Hein ons zou komen ophalen.

In het vliegtuig hebben we de laatste Noorse kronen uitgegeven aan twee heerlijke broodjes en jus. Thee en koffie waren gratis.

Wij landen om 18.20 uur op Schiphol. We moesten nog wel even wachten op de bagage en de fietsen, deze kwamen omstreeks 18.50 uur van de band rollen. De fietsen uitgepakt, stuur recht gezet en naar de uitgang gegaan. Hein was net gearriveerd, hij moest nog van de parkeergarage komen. Wij stonden een kleine 5 minuten te wachten, toen we Hein aan zagen komen. Naar de parkeergarage gelopen, fietsen op het rek gezet en richting Breda gereden.

Bij mij thuis aangekomen was het voor de deur allemaal versierd met ballonen. De kinderen en kleinkinderen van Jan en Els waren er ook. Mijn kinderen waren er ook, alleen Erik en Monique niet, die zaten in Frankrijk. Ze hadden een barbecue georganiseerd, dat was wel heel erg lekker allemaal. Het vlees werd goed gebakken door Tim, we werden echt in de watten

gelegd. De trappers nog even bij Jan op zijn fietst gezet, want hij ging met Els mee terug naar huis en die was ook op de fiets.

Dit was weer een hele mooie en gezellige fietstocht, die wij hadden gemaakt. Het zat er weer op voor ons.

 

Noorwegen

Het is en blijft een mooi land, heel veel natuur met mooie beklimmingen. Zeer vriendelijke mensen. Stoppen allemaal, als je over wilt steken bij een zebrapad. Het is geen fietsland, fietsers zijn een vergeten groep. Wel een duur land tegenover Nederland, maar het is ook een rijk land.

De campings zijn anders dan wij gewend zijn, geen friettent, geen zwembad en betalen voor de douche en er staan heel veel campers op de camping in plaats van caravans.

 

Totaal aantal kilometers die wij gefietst hebben: 2970 kilometer.

1 maal in een hotel geslapen

1 maal in een houten huisje (hut) geslapen

35 maal in de tent geslapen

 

17 maal een pont genomen

 

17.45 uur regenuren op de fiets gehad

 

Jan heeft twee maal een lekke voorband gehad.

 

4 dagen in Nederland

6 dagen in Duitsland

5 dagen in Denemarken

3 dagen in Zweden

19 dagen in Noorwegen

 

31 fietsdagen

5  rustdagen

1  terugreis dag met het vliegtuig